Ik ben bij mijn tweede bevallen middels een inleiding, maar bij de eerste had ik een keizersnede gehad dus ze wilden dat het liefst doen zonder medicatie (er bestaat dan een iets groter risico op het uitscheuren van het keizersnede litteken, vandaar dat ze dat liever niet als eerste optie doen). Ik ben dus de dag vantevoren opgenomen in het ziekenhuis om een ballonkatheter te plaatsen. Die heeft ongeveer 8 uur lang weeën veroorzaakt en daarna viel het stil (maar het plan was sowieso om pas de volgende dag de bevalling echt door te zetten, dus dat was helemaal prima). Deze weeën waren goed te doen, wel elke 5 minuten iets meer dan een minuut lang. I.v.m. de eerdere keizersnede moest ik hierbij in het ziekenhuis blijven, anders zou je misschien nog naar huis mogen met een ballonkatheter. De volgende ochtend had ik 4 cm ontsluiting en kon de ballon er zo uitgetrokken worden. Dit was (ruim) voldoende om de vliezen te kunnen breken en dat bracht bij mij meteen een weeënstorm op gang. Ik kan me ergens nog wel vaag herinneren dat met de hoeveelheid dat ik daardoor moest overgeven dacht van: goh, dat dit dan bij (een van) de beste dag(en) van je leven moet horen, maar het was op zich wel vol te houden en het allemaal dubbel en dwars waard. (Sowieso was het erg fijn dat de ontsluiting deze keer wel opschoot - anders had ik misschien wel om pijnstilling gevraagd, want bij de eerste zat ik na 26 uur weeën al 4 uur vast op 9 cm en werd in combinatie met de hoogte van de weeënopwekkers en zijn stuitligging besloten om er toch een keizersnede van te maken.) Om 12:00 had ik volledige ontsluiting, rond 13:15 kreeg ik persdrang en om 14:40 is onze tweede gezond en wel geboren.
Overigens: bij de eerste had ik bij 40+3 nog een controle bij de gynaecoloog en had ik nog opgemerkt dat er nog niets was dat er op wees dat de bevalling eraan zat te komen. Op de terugweg in de auto braken mijn vliezen spontaan. Dus het kan zomaar spontaan gebeuren.
Maar wat nou prettiger is kan ik niet echt zeggen, het waren gewoon totaal verschillende ervaringen, als we bij de tweede gewacht hadden op een spontane bevalling (ik werd met 38+6 ingeleid) was de kans ook groot geweest dat het sneller zou zijn gegaan dan bij de eerste.
Veel tips heb ik niet, alleen met een inleiding kan een bevalling soms wel wat langer duren (vooral als je nog niet genoeg ontsluiting hebt om vliezen te kunnen breken, maar ook daarna kan de voortgang traag zijn). Dus neem wat leesvoer ofzo mee, maar geen ingewikkeld boek ofzo, lekker simpele artikeltjes uit een tijdschrift zijn op zo'n moment veel prettiger, want je wordt (hopelijk) elke paar minuten onderbroken om een wee op te vangen.
Verder misschien goed om te bespreken wat je opties zijn qua inleiden en waar je voorkeur naar uit gaat qua inleidingsmethode (als je keuze hebt).
Heel veel succes met je bevalling!
