[quote quote=10193348] Heel toevallig!! Haha. Ja ik ken wel mensen waarbij het dus niet lukt en dat is zo pijnlijk. Vooral om dan aan hun het te vertellen is echt niet fijn. Dan denk je pas, wat zijn dan 10 maanden. Je lichaam moet gewoon wennen dat je geen hormonen meer slikt en dan is het maar wachten of het je gegund is. Je gaat echt zo aan alles twijfelen. Vandaag kun he volgens mij gewoon naar de winkels toe. Supermarkten hebben anders ook testen liggen. En je kan meteen contact opnemen met de verloskundige. Die gaan dingen vragen aan je zoals: wanneer voor het laatst ongesteld, hoe lang van de pil, wat is je cyclus, etc. Dus gewoon even kijken waar een verloskundige bij jou zit. Ik heb de pech dat ik pas volgende week maandag een eerste echo krijg. Zo werkt mijn praktijk. Woon ook in een dorp. Maar heb al wel intake gehad dan gaan ze nog meer vragen stellen en krijg je veel info. Verder heb ik klachten als vermoeidheid, misselijkheid, dingen niet meer lusten, trek in zoete dingen die ik eigenlijk nooit at. Dus ik voel en merk wel dat ik zwanger ben. Al zit ik nog altijd in de zenuwen of het wel allemaal goed gaat daar binnen. We zien het 29 april En dankjewel en succes met testen straks!![/quote]
Gisteren nog een test gedaan allebei harstikke positief. Ook cb gaf aan 2-3 weken. Nu is het wel echt. Vanmorgen gebeld naar de verloskundige 13 mei staat de eerste afspraak gepland.
Jij mag over een paar dagen al wat spannend.
Qua klachten kan ik niet zo veel in een keer eten het moet vaker en met kleine beetjes, mijn borsten lijken iedere dag wel groter te worden deze zijn echt heel gevoelig, moe en slecht slapen wordt dan heel vroeg wakker, en soms last van moodswings. En inderdaad die zenuwen heb ik ook nog steeds maar begin er wel steeds geruster op te worden. Echt naar baby kleertjes kijken durf ik nog niet :$
Hebben jullie al nagedacht hoe jullie het je dierbaren gaan vertellen of hebben jullie dit al gedaan? Ik vind het zo moeilijk om te moeten zwijgen tegen iedeen... Liefs