Hier ook een zware tijd gehad ? meerdere malen echt de gedachten gehad aan wie kan ik dit kind geven? Ik schrok hier wel van en daarmee ben ik heel snel bij mijzelf gaan kijken waar deze gevoelens vandaag kwamen. Ik was gewoon heel erg op. Van complicaties tijdens de bevalling, traumatische bevalling en de nodige complicaties erna. En dan moet je ineens alleen met je man voor een kind zorgen, terwijl ik alleen maar wilde slapen en herstellen. Ik ben het wel gaan delen, al moest ik hier gewoon doorheen. Uiteindelijk ging dit gevoel niet weg en ben ik terug gegaan naar mijn haptonoom. En de aanhoudende moeheid bleek een groot ijzer te kort te zijn. Dat weet ik nu sinds enkele dagen. Ze hebben slechte na controles in het ziekenhuis gedaan, ander was dit al veel eerder ontdekt. Ondertussen ben ik mij wel tussen alle negatieve gevoelens door mij gaan focussen op mijn dochter. Op die kleine momentjes dat ze slaapt, gaapt, de kleine lachtjes. Iedere week viel er weer iets nieuws te bespeuren en daarmee werd ik afgeleid van mijn andere gevoelens. Ik heb nog steeds dagen dat het erg zwaar is, dan zeg ik tegen mijzelf hardop: ‘ dit heeft niks met Renee te maken. Ik houd echt van haar. Het is mijn lichaam die op dit moment niet wil’. En dan focus mij daarop en ik weet dat de rest vanzelf met de tijd weer in orde komt. Het zal enkele maanden duren... bij iedereen is dit weer anders. Zoek hulp en als je echt moe bent, kijk dan of iemand een keer kan oppassen. Mijn schoonmoeder neemt haar eens per week een paar uurtjes mee, zodat ik extra kan rusten en mijn vriend heeft nu een keer peer week papadag. Dan kan ik aan mijzelf werken en heb ik een dag echt vrij. Zorg goed voor jezelf en schaam je niet, het komt echt vaker voor dan we in werkelijkheid zien.
