Potverdorie!! Advies nodig!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden!

Ik begin echt een probleem te krijgen hier.
Zoals jullie weten ben ik al zo'n drie maanden aan het werk in Amsterdam.
Ik heb het (collega's gewijs) erg naar mijn zin en voel me erg op mijn gemak.
Nu komt het probleem: Ik heb hier veeeeel te weinig te doen! Mijn baas kan niet delegeren en houdt al het werk voor zichzelf, waardoor ik me vandaag de hele dag zal gaan vervelen.

Vorige week heb ik een flinke aanvaring met haar gehad hierover, waarna ik naar haar baas ben gestapt en naar huis ben gegaan (met zijn goedkeuring, hij begrijpt het probleem en staat achter me) Nu is volgens mij de werksfeer naar de knoppen, want ze negeert mijn mail en tekent mijn urenbriefjes niet, waardoor ik deze week dus ook niet betaald zal worden.

Ik baal hier vreselijk van, omdat ik wat collega's betreft absoluut niet wegwil eigenlijk en ik ook eigenlijk het idee heb dat ik haar baas de kans moet geven om dit op te lossen, aangezien deze heeft aangegeven dat het HAAR probleem is en ontslag er niet  inzit.

Helaas voel ik me nu NIET gewaardeerd en weet ik niet of ik wel zin/lef/moed/geduld heb om dit uit te zitten. Helemaal nu ik werkelijk niets te doen heb en genegeerd word door mijn baas.

Ik ben natuurlijk zwanger, dus als ik opstap is er de kans dat ik geen betaald verlof krijg en dat ik nooit meer op tijd een baan zal vinden voor na mijn verlof. Toch wil ik iets doen, want dit is niets voor mij. Ik ben verodrie gewoon een intelligente vrouw, die best wat aankan, dus alleen de telefoon opnemen en voor me uitstaren is niets voor mij!

Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Opstappen en het risico nemen? Of het uitzitten en hopen dat het beter wordt en voor zekerheid kiezen? Of ehhh optie C??

Bedankt voor het lezen iig!
Liefs Annet
 

Wat dacht je van een gesprek aan gaan met je leidinggevende??

Bespreek je frustratie en/of laat weten dat je graag meer verantwoordelijkheid wilt (of zou willen) hebben. Dus graag zaken voor hem zou willen waarnemen.

Wie weet is je chef zich van geen kwaad bewust en probeerd hij je juist nu je zwanger bent te ontlasten?!

Ik zou dus een gesprek aanvragen..

Esmé mv Kay
 
Hmmm ik ben misschien niet duidelijk geweest.
Dit heb ik nu al 2 keer gedaan en bovenop dat er dus niks gebeurt (ik mag nu ook de plantjes water geven???) Heeft ze me nu dingen zelfs nog afgenomen en hebben we dus een aanvaring gehad. Helaas zie ik haar maar 1 dag per week en uitgerekend deze dag was ik vrij deze week. Ik had alleen gedacht dat ze me niet meteen zou doodzwijgen in de tijd die het duurt om elkaar te kunnen spreken....

Gewoon echt k**t
Maar wel dankje!

Liefs Annet
 
Hoi Aneet,

Meid, dat is me nogal wat............ wat je noemt een arbeidsconflict. Maar even rustig adem blijven halen:

Wat heb je precies met haar baas afgesproken vorige week? Belangrijk dat je dat vastlegt en ook dat je met zijn/haar goedkeuring naar huis bent gegaan.

Welke acties staan er nu nog? Gaan jullie met zijn drietjes praten en opnieuw werkafspraken maken? Plan die afspraak gewoon in, laat zien dat je van goede wil bent.

Laat je niet negeren, het kan natuurlijk niet zo zijn dat zij, omdat jullie een conflict hebben, jouw werkbriefjes niet tekent en jij niet betaald krijgt. Ga desnoods met de urenbriefjes naar haar baas. Eis dat ze getekend worden, daar heb je recht op als je gewoon je werk doet.

Stap niet meteen op, want wat je zegt is waar: als jij opstapt en het uitzendbureau zou nu niks anders meer voor je kunnen vinden, dan heb je geen recht op betaald  verlof (of heb je een contract met het uitzendbureau?) aangezien je geen werkgever hebt.

Mijn advies zou zijn: betrek een derde partij bij het conflict (haar baas of bijvoorbeeld een afdeling personeelszaken) die een bemiddelende rol kan spelen. Laat zien wat je kan en probeer de uitdaging nu dan te zoeken in het oplossen van dit probleem. Zéker als  je het voor de rest zo naar je zin hebt.

Het is niet makkelijk, daar ben ik me van bewust, maar het getuigt wél van  moed, lef én durf als je er alles aan gedaan hebt om de situatie weer werkbaar te maken. En volgens mij kun jij dat wel!! Want opstappen kan altijd nog......

Heel veel succes ermee, ik ben  benieuwd wat je gaat beslissen! Laat je maar niet op je kop zitten in ieder geval!!

Groetjes
Susan
 

Oei,.. dat is een heel ander verhaal ja,...

Ik zal je een lang verhaal besparen maar als ik jou was zou ik je zwangerschap er uitzitten en lekker 6 wkn van tevoren met verlof gaan.. Dat zijn maar een enkele weken nog. Straks wordt het ook allemaal wat zwaarder en ben je blij dat je niet al te veel hoeft te doen.

Tijdens je verlof ga je zoeken naar een nieuwe baan.. Na je zwangerschaps- én ouderschapsverlof én vakantie dagen achtereen opgenomen te hebben neem je ontslag en begin je lekker aan een nieuwe job!

Ik heb bij Kay toen ook alles achtereen opgenomen en was heerlijk een half jaartje thuis!

Bedenk dus maar zo dat het nog maar voor een aantal weekjes is en je dan op je gemakkie kunt gaan orrienteren. En mocht je er niet uit komen dan richten we samen een forum/relatiebemiddelings en adviesbureau op hahahaha..

Komt goed meid! Tis maar voor eventjes!!!

Esmé mv kay
 

Ow,.. natuurlijk kun je het nu hard tegen hard gaan spelen als je wilt.
Maar bespaar je al die stres en toestanden. Het is niet goed voor jou en je baby al die spanningen..

Pak dit keer de easy way en na wat maandjes de high way!!!

Eerst lekker genieten van al het moois in je buikie..
 
Mijn gevoel hierbij...geniet nog even van je zwangerschap als die  niet zo lang meer  duurt (ik heb geen idee eerlijk gezegd, maar als ik het zo lees ben je al eindje op weg)...zorg dat je dat extra inkomen straks nog hebt...ik bedoel...die babykleertjes zijn zo wel weer errug leuk om te kopen..laat je niet  weg treiteren, want je hebt jezelf ermee als je weggaat en niet je baas.
Een andere baan zoeken is veel makkelijker met je kindje veilig in je armen en een onbezorgde 16 weken verlof achter de rug.

En als je dan alsnog wilt strijden voor deze baan...dan ben je er klaar voor.
Je bent dan in een makkelijkere positie om die gesprekken aan te gaan.
En als het dan niets wordt, ga je solliciteren. Maar hoogzwanger..zou ik het niet doen...

maar..het is hartstikke moeilijk om niet uitgedaagd te worden op je werk, dat snap ik.
Succes

groetjes Pascal
 
Ik sluit me bij Susan aan: regel een gesprek met je leidinggevende en haar baas en/of iemand van pz. Ik wil nog toevoegen dat je zelf een lijstje van werkzaamheden kunt opstellen die je zou kunnen doen / zou willen doen, en dat in dat gesprek bespreken.
Blijkbaar vindt deze dame het lastig om te delegeren (goh, typisch vrouwelijk),    maar misschien is er meer aan de hand? Is er al eerder iets  voorgevallen waar jij helemaal geen erg in had? Is ze jaloers op je zwangerschap?
Als je een derde persoon bij haalt kan die optreden als gespreksleider.

Mocht dit alles niet helpen dan zou ik op termijn idd gaan uitkijken naar iets anders, maar pas na de bevalling zoals Esme ook aangeeft.

Sterkte ermee!
Ellen mv Julian
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan