Praat veel, begrijpt veel.
- Onderwerp starter Gebruiker10215638
- Startdatum
Wat Keetje zegt klopt ook wel haha, ik heb ooit 1 hoogbegaafd kindje op de peutergroep gehad. Ze zei geen woord, maar was dus meeeega slim. Heel apart meisje. Ze is nu 8 jaar en er zijn veel zorgen geweest met haar op school en met vriendjes en alles. En nog steeds wel. Een hoogbegaafd kind is echt niet leuk en brengt veel verdriet en onbegrip mee voor kind en ouders. En sociaal is zo'n kind vaak juist erg zwak of praat in termen die leeftijdsgenootjes (of soms zelfs de ouders!) niet begrijpen.
Dus eerlijk gezegd hoop ik dat jouw kindje gewoon lekker rap is met praten maar verder niet opmerkelijk slim. Zolang ze 'gemiddeld' zijn, zijn ze vaak het gelukkigst
Dus eerlijk gezegd hoop ik dat jouw kindje gewoon lekker rap is met praten maar verder niet opmerkelijk slim. Zolang ze 'gemiddeld' zijn, zijn ze vaak het gelukkigst
Wat er al gezegt wordt, het zegt nu echt nog niks. Vriendinnen met kindjes van dezelfde leeftijd als mijn oudste praatte ook heel vlot. Waren met 1.5 goed te verstaan en maakte zinnen. Die van mij zei bar weinig. Met 2.5 begon hij gewoon ineens en praat nu veel beter dan die andere kindjes. Hij ging ook veel later kruipen en lopen dan de andere, maar rent en klimt ze er nu zo uit.
Maar het zou natuurlijk zeker wel kunnen dat ze begaafd is, alleen zou ik dat idee voor nu laten varen.
Vrienden van m'n man wilde vanaf het begin van de psz al horen dat hun zoon voorliep. Want hij kon zo goed puzzelen en thuis leerde ze hem al schrijven... In hun ogen was hij een onbegrepen genie, maar ik vond hem ongemiddeld snugger?
Als ouder ben je misschien ook niet altijd heel objectief als het om je eigen kind gaat
Maar het zou natuurlijk zeker wel kunnen dat ze begaafd is, alleen zou ik dat idee voor nu laten varen.
Vrienden van m'n man wilde vanaf het begin van de psz al horen dat hun zoon voorliep. Want hij kon zo goed puzzelen en thuis leerde ze hem al schrijven... In hun ogen was hij een onbegrepen genie, maar ik vond hem ongemiddeld snugger?
Als ouder ben je misschien ook niet altijd heel objectief als het om je eigen kind gaat
Ik begrijp je wel hoor. Ze is inderdaad vlot met praten, en je wilt haar ontwikkeling in de gaten houden. Wat hierboven gezegd wordt daar zit allemaal wat in. Elk kind ontwikkelt zich op zijn/haar eigen manier. Vaak praten kinderen die later hoogbegaafd blijken te zijn al vroeg en ook al snel in goede zinnen, deelzinnen, etc. Maar soms zijn ze juist ook heel laat met praten, dat kan, vooral die kinderen die eerst zeker willen weten dat ze iets kunnen voordat ze het gaan doen. Maar dat is niet het geval bij jouw dochter.
Het is nog te vroeg om te weten hoe ze zich verder gaat ontwikkelen, maar het kan nooit kwaad om het in de gaten te houden. Let bijvoorbeeld ook eens op hoe goed ze verbanden legt en analytisch denkt, daarin vallen hoogbegaafde kinderen vaak al heel vroeg op. De kenmerken die je leest over hoogbegaafde kinderen, daar voldoet denk ik geen enkel hoogbegaafd kind volledig aan. Dus als je iets niet herkent, kan het toch nog zijn dat je kind uitzonderlijk slim is. Als je kenmerken wel herkent, kan het ook nog steeds heel goed zijn dat je dochter nu een grote sprong heeft gemaakt, maar over een paar maanden zich op heel andere ontwikkelgebieden richt en haar spraak weer wat minder voorlijk blijkt te zijn. Op deze leeftijd is het echt nog lastig te zeggen.
En over je zorgen: Al blijkt ze wel hoogbegaafd te zijn, dat betekent niet direct kommer en kwel. Je leest natuurlijk over hoogbegaafde kinderen die vastlopen, ongelukkig zijn etc. Maar het meerendeel van deze kinderen loopt niet tegen problemen aan. Ik ben moeder van 3 hoogbegaafde tieners, en ja, er zijn aanpassingen op school nodig geweest, en er zijn wel periodes geweest dat het wat minder fijn was, maar ze zitten alle drie goed in hun vel, hebben veel vrienden, doen het goed op school, etc. Het is zeker niet bij voorbaat al een ramp!
Wil je meer weten dan kan je misschien beter op het hb-kind-forum je vragen stellen, dan krijg je minder reacties in trant van "Hoezo denk jij dat je kind slim is?". De ouders daar hebben allemaal ook ervaring met hun kinderen op dreumes en peuterleeftijd.
Het is nog te vroeg om te weten hoe ze zich verder gaat ontwikkelen, maar het kan nooit kwaad om het in de gaten te houden. Let bijvoorbeeld ook eens op hoe goed ze verbanden legt en analytisch denkt, daarin vallen hoogbegaafde kinderen vaak al heel vroeg op. De kenmerken die je leest over hoogbegaafde kinderen, daar voldoet denk ik geen enkel hoogbegaafd kind volledig aan. Dus als je iets niet herkent, kan het toch nog zijn dat je kind uitzonderlijk slim is. Als je kenmerken wel herkent, kan het ook nog steeds heel goed zijn dat je dochter nu een grote sprong heeft gemaakt, maar over een paar maanden zich op heel andere ontwikkelgebieden richt en haar spraak weer wat minder voorlijk blijkt te zijn. Op deze leeftijd is het echt nog lastig te zeggen.
En over je zorgen: Al blijkt ze wel hoogbegaafd te zijn, dat betekent niet direct kommer en kwel. Je leest natuurlijk over hoogbegaafde kinderen die vastlopen, ongelukkig zijn etc. Maar het meerendeel van deze kinderen loopt niet tegen problemen aan. Ik ben moeder van 3 hoogbegaafde tieners, en ja, er zijn aanpassingen op school nodig geweest, en er zijn wel periodes geweest dat het wat minder fijn was, maar ze zitten alle drie goed in hun vel, hebben veel vrienden, doen het goed op school, etc. Het is zeker niet bij voorbaat al een ramp!
Wil je meer weten dan kan je misschien beter op het hb-kind-forum je vragen stellen, dan krijg je minder reacties in trant van "Hoezo denk jij dat je kind slim is?". De ouders daar hebben allemaal ook ervaring met hun kinderen op dreumes en peuterleeftijd.