prenatale depressie???

[GebruikerSN]

Het valt me op dat je ook zegt, ik wil zo graag genieten en ze is zo gewenst. Mijn kindjes zijn ook echt super super gewenst, maar ik heb vorige keer aan het eind van de zwangerschap en dit keer al aan het begin voor mezelf mogen besluiten dat ik zwanger zijn gewoon niet leuk vind. Ook al heb ik nog nooit spijt gehad van mama zijn en zelfs een hele medische molen afgelegd om zwanger te mogen worden. Het luchtte mij in elk geval op om dat in elk geval naar mezelf te mogen zeggen. Haalde de druk weg van ik MOET genieten naar ik ben blij als het erop zit en ik hopelijk een gezond kindje in m'n armen mag sluiten.
Je huisarts is vast ook op de hoogte van hulpverleners die zwangere vrouwen ondersteunen in psychische zin, dus ik zou daar evt ook aan de bel trekken indien nodig. 
Succes!!

 

[Samsonnn]

Sn! Echt dat! Mensen lijken dat echt niet te snappen. Wij ook veel moeite voor de eerste. Dolblij met de zwangerschap, maar niet met zwanger zijn. Ik ben zo gevoelig voor die hormonen bah! Ik was vd week affirmaties aan het schrijven voor de bevalling een soort van boodschapjes aan jezelf om erdoorheen te komen. En het enige wat ik echt tegen mezelf wilde zeggen was: ik mag alles k*t vinden! Ik wou dat ik dat de vorige keer meer toe had gelaten. Ook dat gevoel mag er. Zijn. Geniet vd dingen! Maar voel je absoluut niet rot dat je niet overal van geniet, dat is ook echt oke!