Prenatale screening op Downsyndroom en lichamelijke afwijkingen

Hoi mama's,
Ik heb van de verloskundige een folder gekregen over prenatale screeningen naar het Downsyndroom en andere lichamelijke afwijkingen.
Wij moeten nu beslissen of we dit willen of niet.
In eerste instantie vond ik dit niet nodig, want zo denk ik dat wij altijd een weg vinden om met een kindje met een beperking om te gaan.
Maar dat is gekeken vanuit onzelfs. De 'mening' van het kindje is natuurlijk nog belangrijker! Want kun je het een kindje aan doen om met een ernstige afwijking geboren te worden? Of moet je dit juist voorkomen? Moeilijke vragen en niet leuk voor op dit vrolijke forum. Maar wel iets waar alle zwangeren over na moeten denken.

Hoe kijken jullie hier tegenaan? En natuurlijk moet iedereen zijn eigen keuze maken, maar de overwegingen van anderen kunnen mij en jullie misschien wel aan het denken zetten. Het is tenslotte niet zomaar iets waar je over beslissen moet.

Ik wens daarom iedereen een gezond en vooral een gelukkig kindje toe!
Groetjes, Lieke
 
hoi
wij doen geen nekplooimeting en bloedtest,om de volgende redenen:
de meting is een schatting.mn tante liet het doen en er kwam een hoge kans op down uit.op de 20-weken echo  bleek mijn neefje niks te mankeren.
als de meting negatief uitvalt is de volgende stap een vruchtwaterpunctie,waarbij ze dus met een naald in je buik gaan.nou,brr..ik val al flauw bij bloedprikken,dus laat maar hangen denk ik dan.
in de laatste plaats kunnen ze maar een beperkt aantal afwijkingen opsporen.als de uitslag positief uitvalt kan bij de 20-weken(screeningsecho)nog vanalles naar voren komen.en zelfs daarop kunnen ze helaas niet alles zien.
wij hebben in de familie geen aangeboren afwijkingen,mensen met handicaps e.d. dus ik acht de kans dat onze kinderen wat mankeren erg klein.maar het kan altijd.maar dus ook na een positieve uitslag van de nekplooimeting en bloedtest.dat zijn voor mij de redenen om het niet te doen.
maar ik kan me heel goed indenken dat mensen het wel willen doen om gewoon een aantal dingen uit te sluiten.zeker op wat oudere leeftijd.
de screeningsecho laten we wel doen.ik wil gewoon weten of ons kindje op het oog gezond is of niet.
op zich vind ik de overweging om een zwangerschap waarbij afwijkingen geconstateerd worden af te breken ook wel een hele wijze beslissing,want zoals jij ookal zegt;wie maak je er gelukkig mee als je een ernstig gehandicapt kindje op de wereld zet?
maar daar zou ik pas verder over na willen denken als er bij de screeningsecho ook daadwerkelijk schokkende dingen naar voren komen.
 
Hoi,

Ik denk er hetzelfde over als kari. Wat er bij een nekplooimeting en een bloedtest uitkomt, blijven toch kansberekeningen.
Voor mij heeft het geen toegevoegde waarde. Als de kans 1 op 200.000 is kan ik nog altijd die ene persoon zijn die een kindje met b.v. downsyndroom krijgt. Is de kans 1 op 100, dan is dan kans nog altijd 99x dat ik een kindje krijg dat niets mankeert. Krijgen wij een kindje met downsyndroom, of een andere afwijking, dan is dat ook welkom.

Mijn beide oma's hebben op late leeftijd nog kinderen gekregen. Mijn ene oma was 42 toen de jongste van 7 kinderen werd geboren en mijn andere oma was 40 toen de jongste van 8 kinderen werd geboren. Bij 1 van de gezinnen zijn de oudste 2 degenen die wel wat mankeren. De oudste is overleden op zijn 14e, hij was behoorlijk zwaar gehandicapt. De tweede heeft zware epileptie en zit al 20 jaar in een tehuis. Alle andere kinderen zijn gezond. Dus hier heeft het niets te maken gehad met de leeftijd, aangezien deze kinderen zijn geboren toen mijn oma achter in de twintig was. Verder heb ik ook geen neven en/of nichten die een afwijking hebben. Aan de kant van mijn man komt alleen aangeboren staar voor. Maar dat is tegenwoordig goed te behandelen. Verder niets. Deze achtergrond en het feit dat het altijd een kansberekening blijft is voor ons reden om geen nekplooimeting te laten doen.

Wel laten we de 20-weken screeningsecho doen. Aangezien ze daar wel al veel op kunnen zien. En ze in veel gevallen wel kunnen aangeven als er een ernstige afwijking is. En als alles goed blijkt, is het vooral heel leuk om je kleine uk op de 20 weken echo te zien.

Ik wens iedereen veel succes met het nemen van een besluit.

Groetjes,
Leeuwtje
 
Wij hebben de vraag ook gehad. Ik twijfelde ook of we het moesten doen,
omdat het helemaal niet in de familie zit. We hebben er even
over nagedacht en we denken dat het geen kwaad kan. Het is alleen wat ga
je met de info doen? Wij gaan denk ik niets met de info doen, tenzij het kindje 'ernstig misvormt' is. Als het kindje het downsyndroom heeft, dan is hij/zij welkom in ons leven. We doen het onderzoek, omdat het geen kwaad kan.

 
Hoi allemaal,

Lastige vraag, maar ik wil even mijn verhaal vertellen:
Mijn man en ik  hebben in  nov. 2006  een 20 weken echo laten uitvoeren, en hebben toen voor de keuze gestaan: Zwangerschap doorzetten, of afbreken. Helaas hebben wij het laatste gedaan (voor mijn gevoel: moeten doen). Was een zware bevalling, van 1,5 dag, bij 23 weken zwangerschap (op 7 dec. 2006). Ons zoontje Danny had een zeer ernstige hartafwijking (rechterkamer ontbrak), longslagader was te klein, en hij had een vreemde schedelvorm. Dit alles gaf geen goed toekomstbeeld voor hem. Voor ons een hele moeilijke  beslissing, maar voor hem de beste keuze. Ik zou er ook niet aan moeten denken, dat hij geboren had geworden, en dan een paar dagen later weer zou overlijden. Onder de 26 weken voelen kindjes nog geen pijn, is mij verteld. Dus daar hou ik me aan vast. Ik ben dus dankbaar dat de 20 weken echo er is. We hebben hem zoveel pijn bespaard!

Ik wil jullie  niet laten schrikken hoor, maar er zijn  gewoon risico's aan verbonden, waar je rekening mee moet houden. Maar ik zou zeggen, doen. Je komt in ieder geval dan niet tijdens de bevalling voor verrassingen te staan. Tuurlijk, wij zullen hier enorm veel verdriet van blijven houden, maar diep in ons hart weten we dat het beter is.

Succes met beslissen!

Groetjes, Kitty (nu zwanger van de 2e, bijna 8 weken)
 
Even geen reactie op de test, maar ik wil jou Kitty feliciteren! Ik hoop dat dit keer alles goed gaat voor jullie. Heel fijn dat je zwanger bent.
ik herken je omdat we op hetzelfde forum zaten ' april 2007' ik ben na mijn zoon die nu 8 mnd is weer in verwachting. Jouw verhaal heeft mij heel erg aangegrepen destijds.
Ik wens je een goede zwangerschap toe en een gezond lief klein kindje.

groetjes

quote: Kitty26 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('20-12-2007 19:49:02'));

Hoi allemaal,

Lastige vraag, maar ik wil even mijn verhaal vertellen:
Mijn man en ik  hebben in  nov. 2006  een 20 weken echo laten uitvoeren, en hebben toen voor de keuze gestaan: Zwangerschap doorzetten, of afbreken. Helaas hebben wij het laatste gedaan (voor mijn gevoel: moeten doen). Was een zware bevalling, van 1,5 dag, bij 23 weken zwangerschap (op 7 dec. 2006). Ons zoontje Danny had een zeer ernstige hartafwijking (rechterkamer ontbrak), longslagader was te klein, en hij had een vreemde schedelvorm. Dit alles gaf geen goed toekomstbeeld voor hem. Voor ons een hele moeilijke  beslissing, maar voor hem de beste keuze. Ik zou er ook niet aan moeten denken, dat hij geboren had geworden, en dan een paar dagen later weer zou overlijden. Onder de 26 weken voelen kindjes nog geen pijn, is mij verteld. Dus daar hou ik me aan vast. Ik ben dus dankbaar dat de 20 weken echo er is. We hebben hem zoveel pijn bespaard!

Ik wil jullie  niet laten schrikken hoor, maar er zijn  gewoon risico's aan verbonden, waar je rekening mee moet houden. Maar ik zou zeggen, doen. Je komt in ieder geval dan niet tijdens de bevalling voor verrassingen te staan. Tuurlijk, wij zullen hier enorm veel verdriet van blijven houden, maar diep in ons hart weten we dat het beter is.

Succes met beslissen!

Groetjes, Kitty (nu zwanger van de 2e, bijna 8 weken)



 
Hoi Kleine Steyn!

Bedankt voor je lieve berichtje. Wat leuk om weer wat van je te lezen. Jou herken ik ook nog wel ja! Je hebt dus inmiddels een zoon (beetje laat: Maar toch nog gefeliciteerd). En nu ook weer gefeliciteerd met je 2e zwangerschap! Wanneer ben je uitgerekend?
Ik heb a.s. maandag om half 10 een termijnecho, dan weet ik zeker of ik 8 weken zwanger ben, en of er een hartje klopt! Ook wel erg spannend hoor. Maar we blijven hoop houden, dat alles goed is dit keer.

Groetjes, Kitty
 
Terug
Bovenaan