Beste mama's
Sinds november vorig jaar ben ik de supertrotse mama van een schat van een zoon. Het is een makkelijk, vrolijk kind en daardoor hebben we de 'gevreesde' eerste weken en maanden (waarvoor ik door andere ouders gewaarschuwd was) helemaal niet als 'zwaar' ervaren. Het is juist de mooiste en meest bijzondere periode uit mijn leven. We genieten enorm van ons mannetje.
Misschien juist omdat dit eerste kind zo ontzettend lief en makkelijk is begint het bij mij alweer te kriebelen voor een tweede. Ik kan nu al niet wachten tot ik weer zwanger ben en nog zo'n wondertje op de wereld mag zetten. Ben zelfs stiekem alweer namen aan het bedenken......Is dat gek of abnormaal? Zijn er meer prille mama's onder jullie die alweer aan een tweede of derde denken? En hoe denken jullie daarover? Is dat oneerlijk voor het kindje dat pas net op de wereld is? Moet dat eerst de kans krijgen alle aandacht te krijgen? Of vinden jullie het juist leuk voor dat kindje al snel een broertje of zusje te krijgen?
Mijn man en ik hebben wel al besproken dat we in ieder geval wachten met een tweede tot onze zoon een jaar is.....maar stiekem ben ik er al heel veel mee bezig.
Ik hoor graag of dit bij jullie ook speelt, of juist niet...en hoe jullie erover denken....
Liefs, Billie
NB Veel geluk met jullie kleintjes!