Probleem ook bij de man.

Heb tot nu toe geen problemen gehad met forum, dus ik probeer het gewoon nog eens hier.

Wij zijn sinds aug 2006 bezig, hoewel bezig een groot woord is als je zo onregelmatig bent als ik was. Nu moet ik Clomid elke maand slikken en heb ik een eisprong. Maar dan is er natuurlijk nog de uitdaging van minder zaadjes en de zaadjes die er zijn zijn dan weer minder beweeglijk. Dus kom je op zo'n 4 milj uit. Onze gyn raadde aan om eerst 6 mnd te proberen. Omdat mijn cyclus nergens over ging hadden we het natuurlijk nog niet echt kunnen proberen.
En mijn vriend moet in januari nog een keer zijn zaadjes laten testen omdat je elke 3 mnd een nieuwe "lading" (bij gebrek aan een beter woord) aanmaakt en de uitslag dan dus iets anders kan zijn. Maar ik verwacht dat niet te veel van.

Ik merk dat ik er stiekum al rekening mee houd dat het niet op de "normale" manier gaat lukken (niet zo'n goede houding ik weet het, maar lukt gewoon niet altijd positief te blijven).   Ik zie dan ook erg op tegen  het punt van 6 mnd   (ben nu op de helft). Want dan wil de gyn het over IVF gaan hebben... ik weet niet zo goed wat ik daarvan vind.

Misschien heb je ook wel gelijk; eng idee dat je dan ineens  meer kans gaat maken dat het dan lukt... en dan worden de teleurstellingen als het niet lukt ook groter, nu ga ik toch niet zo vanuit dat het lukt omdat de kans zo klein is...

Ontzettend fijn om hier anderen te vinden met vergelijkbare verhalen, ik zit echt in een dipje de laatste dagen en heb dit spuien even nodig!
 
Na een jaar proberen ook in de MMM beland. We werden allebei onderzocht en bij mij was alles goed. Manlief bleek echter een zeer lage zaadkwaliteit te hebben. Weinig zaadjes, slecht of niet beweeglijk, veel misvormde zaadjes. Nadat er twee x praktisch dezelfde slechte uitslag was gekomen ben ik veel gaan zoeken op het internet. Misschien hebben jullie er iets aan.

Manlief is toen   dagelijks multivitaminen, foliumzuur en zink/selenium pillen gaan slikken. Heel gezond gaan eten. Veel groente, fruit, bruin brood etc. etc. Daar is ie in februari 2007 mee begonnen. In   eind april 2007 moest ie weer zaad inleveren. En toen had ie een hele goeie zaadkwaliteit!!! De gynaceoloog kon natuurlijk niet echt aangeven of het door alle veranderen in zn leven kwam of dat het toeval was. Maar toch vind ik baad het niet dan schaadt het niet. Het is het proberen waard, vind ik. In mei 2007 bleek dat ik zwanger was.

Misschien dat iemand er iets aan heeft.....proberen kan altijd vind ik.

Succes!
 
Hoi Steffie,

Bedankt voor je advies en gefeliciteerd met je zwangerschap! Gaat alles voorspoedig?

Inderdaad, baat het niet, schaadt het niet! Heeft jouw man een bepaald merk gebruikt? Mijn man staat hier nogal sceptisch tegenover. Hij vindt dat als dit daadwerkelijk zou helpen, dat dan de gynaecoloog hier wel iets van gezegd zou hebben.

Als het nou één pilletje per dag is, kan ik hem misschien nog wel overhalen om dit te gebruiken.

Groetjes,
Nikki
 
Het probleem lag bij ons ook bij de man. De eerste test was iets van 600.000, erg weinig dus. Bij de uroloog bleek hij een spatader te hebben. Deze is toen verwijderd oid. Daarna wisselde de zaadkwaliteit enorm, tussn de 1 miljoen en 5 miljoen. Nog steeds niet best. In het lumc hanteren ze een grens van 5 miljoen voor iui dus wij waren een twijfelgeval. Toen bleek het bloed(prolactine) van mijn man ook niet goed te zijn (deze test was weer een jaar later) en na een mri scan bleek hij een goedaardige hypofysetumor te hebben. Deze beinvloed je hormoonhuishouding en dus ook je vruchtbaarheid. De tumor was niet groot dus kon hij het met medicijnen af.

Gelukkig mochten we met ivf starten want we stonden  inmiddels al bijna een jaar op de wachtlijst. De 1e poging was meteen raak!!! Vorig jaar juni is onze dochter geboren. Hij moest welk de medicijnen blijven slikken voor de tumor.  Een half jaar na de geboorte van onze dochter  ben ik geheel onverwachts spontaan zwanger geworden en 3 maanden geleden ben ik bevallen van onze 2e dochter. Het is echt ongelofelijk hoe het leven kan lopen. Twee jaar geleden dachten we nog dat we nooit kinderen zouden krijgen en nu hebben we er 2....

Meiden , geef niet op. Ik heb ook heel lang op dit forum gezeten en zie ivf/icsi als een kans. Ik brand een kaarsje voor jullie want ik weet hoe zwaar het traject is.

liefs Marielle
 
Terug
Bovenaan