Problemen 2 jarige

Hier een meisje van dezelfde leeftijd en ik herken het ook wel. Ik laat haar veel zelf proberen en als ze ergens om huilt of gilt zeg ik: 'niet huilen, vertel gewoon eens wat je wilt'. En dan zucht ze 1x en vertelt ze her gewoon. Ze kan al wel heel goed praten, geen idee hoe dat bij jouw kindje is natuurlijk.
Maar sinds wij wat 'strenger' zijn op het huilen en piepen door te zeggen: vertel/vraag het eens gewoon, doet ze dat ook en is het piepen veel minder geworden.

Verder gaan we 2x 2 uur per dag op pad. Elke ochtend en middag. Boodschappen, speeltuin, kinderboerderij, bibliotheek etc.. ik verzin steeds weer wat. Ze slaapt overdag niet meer of max 1 uurtje dus de dagen zijn hier lang. Maar zolang we lekker op pad gaan en duidelijk tegen haar praten, uitleggen en vertellen wat we van haar verwachten gaat het best goed! Misschien kun je er wat mee, succes!
 
Fijn om te lezen dat wij echt niet de enige zijn met zo'n vervelende "fase". De dingen die hij goed kan laten we hem ook wel doen, maar het komt soms zo ongelegen. Soms is hij ook onredelijk, vind ik. Hij kan best goed praten en dat proberen we ook altijd te doen, met inderdaad te vragen wat wil je, haal even rustig adem en vertel het. We zetten hem ook wel op time out op de trap maar daar springt hij net zo snel weer van af. Of we zetten hem in z'n ledikant maar daar dondert hij er net zo graag uit en rent naar de deur. Dus we hebben op dit moment ook niet echt een prikkelarm plekje waar we allemaal even rustig kunnen worden. Dat maakt het zo lastig omdat de irritaties dan op blijven stapelen.
 
Hey.
Zeer herkenbaar, die periode hadden wij hier ook. Bij ons werkte ook echt alleen maar het uitleggen waarom hij soms iets niet alleen mag van ons. Dan accepteerd hij het wel. Verder was het voor ons gewoon een kwestie van controle loslaten en tot 10.000 tellen, boosheid inslikken als er geknoeid werd voor de 100ste keer.
Driftbuien worden niet geduld. We benoemen de emotie, ik zie dat je bois bent dat je niet met de deur mag spelen. Mama wil niet dat deze stuk gaat, of dat jjj je bezeerd, als je zo boos blijft doen krijg je een time out.
Het was ff 8 weken pittig maar daarna knoeide hij minder en accepteerde hij weer hulp.
Succes!
 
Nog een belangrijke tip, hoe bijdehand ze ook zijn, ze snappen echt nog heel veel niet. Hebben nog geen goed zicht op oorzaak-gevolg en hun tempo ligt echt laag. Ik zie vaak een driftbui komen als ik te snel ga. Je hoeft ook niet elke dag op te voeden, dat helpt mij ook. Ik laat het soms lekker even gaan, maak een grapje, stoei spelletje (kietelen en zeggen niet lachen hoor!) en dan komen we er allebei weer uit. Dan komt hij er soms ‘mee weg’ omdat ik er zelf geen zin in heb om politie agent te spelen.
Sterkte iig, en schakel hulp in bijv via het CJG als je er echt niet meer uit komt, dat is alleen maar sterk als je dat eerlijk toegeeft en dan kan ook goed naar het gedrag van je kindje gekeken worden!
 
Lijkt me heel heftig voor jullie @Henver! 
Er zijn al een hoop goeie tips en adviezen gegeven. Wat mij zelf nog te binnen schoot is keuzes geven. Onze zoon wil ook veel, en reageert steevast met 'Nee' als ik hem iets vraag. Daarom geef ik hem tegenwoordig 2 alternatieven waar hij wél uit mag kiezen.
Voorbeeld: Wil je een boterham eten? 
NEE!
Voorbeeld 2: We gaan een boterham eten, wil je pindakaas of appelstroop op je boterham? 
Soms kiest hij dan nog wel iets daarbuiten, maar dan is het idd consequent blijven en uitleggen: de keuze is pindakaas of appelstroop. En dit voorbeeld werkt bij heel veel dingen.
We gaan naar boven toe, wil je zelf naar boven klimmen, of moet mama jou tillen. Het resultaat is hetzelfde. Maar hij heeft het gevoel dat hij autonoom is, een eigen beslissing heeft kunnen maken, en dus invloed heeft op het resultaat. 
Bij een enorme driftbui zetten wij hem ook op de stoutplek om af te koelen. En dan praten we het rustig uit, en leggen we uit waarom bepaald gedrag wel of niet geaccepteerd is. 
 
Terug
Bovenaan