<p>Ik zit met een heel vervelend gevoel en wil graag weten of ik verkeerd gehandeld heb..</p><p>In onze zwangerschap hebben we mijn schoonouders gevraagd of ze wilde oppassen. Natuurlijk waren ze enthousiast maar na deze vraag is er nooit meer hierover gesproken.</p><p>Nu is het zo dat mijn schoonouders een behoorlijke onbetrouwbare hond hebben, die al meerdere malen mensen gegrepen heeft.</p><p>De hond loopt los in huis rond en nu merkte ik dat ik sinds onze dochter er is, ik meer over deze dingen ben gaan nadenken en het mij niet lekker zit dat de hond bij onze dochter zou kunnen komen.</p><p>De eerste 2 maal dat we op bezoek kwamen, werd de hond op mijn verzoek in zijn bench gedaan. Hierna zijn mijn partner, ik en mijn schoonouders het gesprek aangegaan. Hierbij heb ik aangegeven dat ik het niet wil dat de hond bij onze dochter zou kunnen komen wegens haar veiligheid. Duidelijk uitgelegd dat ik de hond niet vertrouw en ik niet aan hun twijfel. Ik heb ze gevraagd of ze de hond in de bench willen doen als onze dochter beneden is tijdens het oppassen of dat ze anders bij ons in huis willen komen oppassen. Dit moesten ze even laten bezinken en waren erg geschokt hierdoor. Mijn schoonmoeder gaf duidelijk te kennen dat ze vond dat beide aan elkaar moeten kunnen wennen en dat de hond een kans moet krijgen (garanderen dat hij niet bijt kunnen ze niet, 'maar we zijn er toch bij?')</p><p>Een dag hierna hoor ik via mijn partner dat mijn schoonouders voortaan de hond niet meer in de bench doen als wij komen, ze vinden dat de hond een kans moet krijgen. Hierdoor hebben ze zelf ook gerealiseerd dat hun oppasdag niet doorgaat bij hun thuis en gaven ze een dag later aan in het gesprek ook niet bij ons te komen oppassen.</p><p>Mijn schoonouders gaven aan het ons zeer kwalijk te nemen dat we hier niet over hebben nagedacht en vinden dat we hun niet hadden moeten vragen om op te passen. Tevens heeft mijn schoonmoeder aangegeven niet meer bij ons op visite te komen en liever geen kleinkind te hebben als op deze manier, aangezien ze zo geen band kan opbouwen met onze dochter. Na dit gesprek heeft ze zelfs de fotos van onze dochter verscheurd waar we bij zaten.</p><p>Het lastigste van alles is dat mijn partner samenwerkt met mijn schoonouders in een familie bedrijf. Nu wordt hem zeer duidelijk ingewreven dat zijn moeder er erg doorheen zit door onze mening. </p><p>Ik heb duidelijk aangegeven dat ik over de veiligheid van onze dochter anders ben gaan nadenken, sinds ze er is. Nu vind ik dat mijn schoonouders de gevolgen van hun eigen gemaakte keuze moeten accepteren (ze realiseerde zich dit goed tijdens het 2e gesprek).</p><p>Ben ik te ver gegaan met mijn gevoel over de veiligheid? Had ik het anders moeten aanpakken of is mijn handelen wel goed geweest?</p>