Problemen thuis

K

Kelrebel

Ik moet het even van me af schrijven, omdat ik dit verder met niemand kan delen tot dusver..

Ik ben 34 weken zwanger en de zwangerschap verloopt alles behalve fijn. Veel complicaties van het begin af aan, veel pijn en daardoor aan de oxycodon.
Met mijn partner had ik afgesproken dat hij vanaf ongeveer week 32 geen alcohol meer zou drinken. Mocht er iets gebeuren, dan kan hij altijd meerijden etc. Ook al hebben we een geplande keizersnede begin januari, je weet nooit wat er kan gebeuren.

Nu vertelde mijn partner eergisteren dat hij vanavond biertjes gaat drinken met twee vrienden. Hij heeft het even nodig, een verzetje noemde hij het. Ik was/ben hier uiteraard niet heel erg blij mee. Hij gaf aan dat ongeacht hoe ik erover denk, hij dit toch even ging doen. Afijn.

Gisteren was mijn moeder op bezoek. Iets heel onbenulligs (in mijn ogen) gebeurde. Ik had nieuwe lampjes voor de slaapkamer uitgezocht welke hij toch niet zo mooi vond. Mijn moeder bood aan even mee te rijden, omdat ik met de medicatie geen auto mag rijden. Ik zag andere leuke lampjes dan dat wij eerst samen hadden gezien en heb deze zonder overleg meegenomen. Daarna vroeg mijn moeder of we nog gauw langs een andere winkel konden waardoor we ietwat laat thuis waren. Eenmaal thuis flipte mijn partner over de verkeerd gekochte lampen en vervolgens dat ik laat thuis was en hij honger had.
Mijn moeder zat te huilen omdat ze dacht dat het aan haar lag. Ik sprak mijn partner aan dat hij even gewoon moest doen.
Normaal interesseert de inrichting hem totaal niet en ik was tijdens etenstijd thuis en zou het eten zo klaar hebben en vond het niet leuk om mijn moeder verdrietig te zien.
Mijn moeder vroeg of hij ook normaal kon praten tegen mij en waarom hij zo deed. Hierop raakten ze samen in een woordenwisseling en is mijn partner naar boven gegaan.
Ik heb hem boven nog een bord eten gebracht en toen mijn moeder wegging gevraagd wat er nou eigenlijk was.
Volgens hem heeft hij niets verkeerd gedaan en komt mijn moeder er niet meer in.

Ik heb vannacht erg slecht geslapen en ben er erg verdrietig van. Vanmorgen is mijn partner zonder iets te zeggen weggegaan, ik heb hem zijn ontbijt klaargemaakt en een lunchpakket voor zijn werk klaargezet, maar er kon geen goedemorgen of iets van af.

Geen idee wat ik nu moet..
 
Heeft je vriend een handicap dat hij zelf geen eten kan maken? Ieder z'n eigen taakverdeling, maar ik kan me niet voorstellen dat hij niet voor zichzelf kan zorgen als jij iets later thuis bent. Hoe gaat hij dat doen met de baby straks en als jij herstelt van een keizersnede? Maar dit soort dingen zal jullie misschien niet helpen, klinkt alsof het jullie normale patroon is, en dat het nu oploopt betekent dat er waarschijnlijk wat onder zit bij hem. Hij is misschien in de stress omdat hij straks opeens voor een baby moet zorgen, heeft jou heel erg nodig denk ik en is dus boos op je als je er niet bent of voor jezelf opkomt. Misschien kun je er met een ontspannen etentje thuis eens met elkaar over praten, ook over wat je in elkaar waardeert, hoe je elkaar erdoorheen helpt en waar je tegenop ziet in de komende tijd. Zou wel voorzichtig kijken hoe je hem wat meer zelf kunt laten doen, want je zal z'n hulp hard nodig hebben komende tijd. Dus naast begripvol en zorgend, ook je grenzen en behoeften heel duidelijk uitspreken.
 
Zo wat een hork, word tijd dat hij zijn handjes gaat laten wapperen. Ik zou nog eens een gesprek aangaan en de wederzijdse verwachting uitspreken en vooral vertellen hoe je je voelt, en wat dit met je doet.
En als hem de lampjes niet zinnen, dan gaat hij maar lekker zelf naar de winkel, suc6 er maar mee, je hebt wel wat beters te doen, genieten van je verlof bijvoorbeeld.
 
Lekker in zijn sop gaar laten koken. Hij heeft zelf toch ook 2 handen gekregen om te koken?! Ik had dat bord eten dat je hebt gebracht naar zijn hoofd gegooid ? Verder moet hij je moeder bellen om zijn excuus aan te bieden. Waarschijnlijk vindt hij het spannend om vader te worden. Heel logisch, maar dit gedrag is niet goed te praten
 
Oef, dit klinkt alsof er iets anders wringt dat niet is uitgesproken.. als eerste is het niet drinken van alcohol vanaf week 32 miss wat overdreven, maar goed das mijn mening (met 2 biertjes kan ie nog wel rijden, niet meer dronken worden lijkt me wel een prima regel). 
Dat boos zijn omdat jij weg bleef is wel vreemd. Het eten brengen overigens ook (alsof jij je schuldig moest voelen). Als hij lampen ineens zo belangrijk vindt, moet ie voorstellen samen te gaan kijken. Maar was dit echt het probleem? Het klinkt alsof jullie even samen moeten utpraten wat er aan de basis ligt van de irritaties. Want echt, als er een jankende baby is, wordt alles nog een tikkie pittiger..
 
Eens met StephW. Dat van die biertjes vanaf week 32 vind ik Ook een beetje onzinnig, want met 2 biertjes kan hij nog prima rijden en ik zou mn man niet verplichten 2/3 maanden lang geen alcohol te drinken, dat vind ik echt niet nodig. 1 of 2 biertjes is gewoon oké. En vanaf week 32 is behoorlijk vroeg, hier was de afspraak vanaf week 37 maximaal 2 biertjes per avond zodat hij gewoon zou kunnen rijden.
Wat betreft het eten en de lampjes is zijn gedrag nogal kinderachtig, hij kan toch zelf koken en zijn ontbijt en lunch maken? Koekoek!! Ik had zeker geen ontbijt en lunch gemaakt voor hem vanochtend. Doe je dat altijd? Wat verwacht hij straks van je? Na een keizersnede kun je echt de eerste weken weinig tot niks, weet ik uit ervaring. Mijn man deed alle nachten de eerste 4 weken en overdag ook zo'n beetje alles.. de eerste 6 dagen kon ik sowieso mn bed niet uit dus hij deed ALLES voor de baby, mn dreumes, en alles in huis ook. 
Hopelijk begrijpt je man dat ook en gaat hij je wel helpen straks, na een keizersnede heb je echt veel pijn. Beseft hij dat?? Ik hoop dat jullie hierover goed kunnen praten. 
En probeer zelf dan wat schappelijker te zijn wat betreft die biertjes, zo kom je hem ook tegemoet.
 
Ik zou even geen eten meer voor hem klaar maken hoor. Wat een gezeur, kom op zeg, hoe oud is hij dat hij geen brood kan smeren ofzo? Sorry voor mijn botte reactie, maar ik kan dit soort mannen dus ECHT niet begrijpen. Boos worden omdat je te laat thuis bent om eten voor hem te maken? Seriously?! 
Wat betreft het geen alcohol meer drinken: ik vond dit tijdens mijn zwangerschap ook soms lastig. In het begin van je stukje was ik geneigd te zeggen "gun hem die ene avond een verzetje" maar naarmate ik verder in je stukje kwam vind ik hem klinken als een botte kerel die alleen aan zichzelf denkt (zal vast niet zo zijn en ook komen door wat er gebeurd is). Los van hoe hij zich opstelt qua eten zou ik zeggen spreek met hem over waarom je het vervelend vindt als hij nog drinkt. Ik ben bevallen in de zomer, festivalseizoen, en heb afgesproken met mijn vriend vanaf week 37 niet meer teveel te drinken zodat hij mocht het nodig zijn zou kunnen rijden. Daarvoor vond ik het soms ook al wel lastig als hij kneiterlam thuis kwam om 4 uur, maar dat was meer omdat ik steeds oncomfortabeler werd met mijn lichaam, de warmte en ook ergens wel beetje jaloerserig was dat hij het nog wel kon. Beetje lullig om dat zijn 'probleem' te maken, hoewel ik wel vind dat je daar dus een middenweg in moet vinden waar je je zoveel mogelijk comfortabel in voelt allebei.
Wat betreft al het andere: ik zou echt een goed gesprek met hem aan gaan over zijn opstelling jegens jou. Je zegt dat er een keizersnede gepland staat begin januari. Misschien kan je vriend een kookboek aanschaffen of een kookcursus doen, want het zou zomaar kunnen dat jij na die keizersnede (naast het feit dat jullie dan een pasgeboren kindje hebben dus überhaupt de wereld even op zijn kop staat) niet in staat bent elke dag zijn brood te smeren en eten om 18:00 uur stipt op tafel te hebben. Heel hard, maar je vriend moet even opgroeien. Het leven van een volwassen vent bestaat niet uit dat iemand alles voor hem regelt en hij als een boze puber naar boven vertrekt als het even niet gaat zoals hij wenst. Er komt een baby aan, hij zal er sowieso aan moeten wennen dat dan dingen als dit zeker gaan veranderen.
 
Wat een rot reactie, en dan uitvallen tegen je moeder terwijl je zelf aan haar had gevraagd om naar een andere winkel te gaan. Maar daar ben jij zelf ook partij van. Ipv dat je met je bord naar boven gaat en je moeder het beneden met je vriend mag uitzoeken had je beneden voor jezelf en je moeder moeten opkomen. Anno 2020 kan je vriend echt wel een boterhammetje oid smeren als je wat later thuis komt. En waarom smeer je zijn ontbijt? Kom voor jezelf op hoor! Praat erover met je vriend.
Met 32 weken geen alcohol drinken vind ik wel heel overdreven hoor! Kan hij geen mate houden dan? 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan