Dat was enorm schrikken gisteravond. Siebe is bekend met astmatische klachten en heeft de hele winter een onderhoudsdosis Flixotide gebruikt en bij benauwdheidsaanvallen een puf Salbutamol. De huisarts vertelde laatst dat ik maar moest proberen om de dosis af te gaan bouwen, zodra het weer richting lente ging, dus zo gezegd zo gedaan. Hij is nu zo'n 4 weken 'pufvrij'.
Gisteravond merkte ik echter bij het naar bed gaan dat hij weer benauwd was, dus besloot ik hem een puf Salbutamol te geven (zorgt er voor dat de longblaasjes verwijden), met de bedoeling dat hij daarna lekker rustig kon slapen. Ervaring heeft namelijk geleerd dat hij steeds gaat zitten als hij benauwd is. Echter, het werd alleen maar erger. Hij huilde steeds op en als hij dan even bij me had gezeten, wilde hij wel weer naar zijn bedje en sliep weer gewoon in om vervolgens na een half uur weer huilend wakker te worden. Ik had gisteravond twee buurvrouwtjes over de vloer vanwege de organisatie van een BBQ. Om 21.15 uur huilde Siebe weer op en toen ik er naar toe ging, klonk hij heel hees en hoestte vreselijk blaffend en toen ik hem uit zijn bedje haalde, dacht ik even dat hij in zijn hoest bleef hangen. Ik heb hem nog nooit zo benauwd meegemaakt. Ik ben met hem naar de badkamer gelopen en heb de hete kraan van de douche open gedraaid, ondertussen het nummer van de HA-post gezocht en gebeld. Ik durfde de nacht zo niet in, in de wetenschap dat ik er alleen voor sta. Ze hoorde hem al huilen, hoesten en benauwd zijn en ze gaf aan dat ik wel langs mocht komen. Gelukkig waren mijn 2 buurvrouwtjes dus in huis, dus één bleef er achter om op Merijn te passen en de andere reed mee naar het ZH (beter een goede buur dan een verre vriend niet waar!!).
Bij de HA-post aangekomen, werd Siebe goed onderzocht en werd de conclusie getrokken dat Siebe een Pseudokroep aanval doormaakte. De benauwdheid zat hoog en het hoesten in combinatie met zijn heesheid gaf haar aanleiding om dat te vermoeden. Ze heeft hem een kuurtje Prednison (ontstekingremmer) voorgeschreven van 5 dagen. Pseudokroep wordt namelijk veroorzaakt door een virus in de keel en rondom de stembanden, waardoor een kind veel gaat hoesten en daardoor benauwd wordt. Toen ik thuis kwam moest ik hem die Prednison nog toedienen. We lagen uiteindelijk om 23.30 uur in bed. Ik heb Siebe bij me in bed genomen, omdat ik al voorzag dat het wel een zware nacht zou worden. En dat was ook zo. We hebben allebei bijna niet geslapen. Steeds hazeslaapjes, want zodra hij ongeveer een half uur sliep, werd hij weer wakker doordat hij benauwd werd en begon weer heel zielig te huilen en mama te roepen en ging hij rechtop zitten. Vervolgens kroop hij bijna in me. Vanochtend ging het gelukkig weer een stuk beter en gedurende de dag heeft hij steeds vlagen van benauwdheid gehad. Hij was wel redelijk fit en heeft goed gespeeld (lekker buiten). De arts waarschuwde me al dat het zou kunnen gebeuren dat hij het vanavond weer zou krijgen. Ik heb hem om 19.30 uur in bed gelegd en hij is echt als een blok in slaap gevallen. Ik hoor hem nu wel regelmatig door de babyfoon. Hij slaapt wat onrustig, maar hij hoest (nog) niet, dus hopelijk wordt het een rustige nacht. Ik duik in ieder geval zometeen mijn bedje in, want na zo'n nacht en weer een normale dag, heb ik het wel zo'n beetje gehad.
Deze Pseudokroep-aanval staat trouwens helemaal los van het feit dat Siebe al astmatische klachten heeft gehad, deze winter. Ieder gezond kind kan het krijgen. Het is gewoon een virus wat ze oplopen.Dus als het goed is moet het over een paar dagen over zijn. Gewoon pech dus!!
Groetjes Fonske (en welterusten!!)
Gisteravond merkte ik echter bij het naar bed gaan dat hij weer benauwd was, dus besloot ik hem een puf Salbutamol te geven (zorgt er voor dat de longblaasjes verwijden), met de bedoeling dat hij daarna lekker rustig kon slapen. Ervaring heeft namelijk geleerd dat hij steeds gaat zitten als hij benauwd is. Echter, het werd alleen maar erger. Hij huilde steeds op en als hij dan even bij me had gezeten, wilde hij wel weer naar zijn bedje en sliep weer gewoon in om vervolgens na een half uur weer huilend wakker te worden. Ik had gisteravond twee buurvrouwtjes over de vloer vanwege de organisatie van een BBQ. Om 21.15 uur huilde Siebe weer op en toen ik er naar toe ging, klonk hij heel hees en hoestte vreselijk blaffend en toen ik hem uit zijn bedje haalde, dacht ik even dat hij in zijn hoest bleef hangen. Ik heb hem nog nooit zo benauwd meegemaakt. Ik ben met hem naar de badkamer gelopen en heb de hete kraan van de douche open gedraaid, ondertussen het nummer van de HA-post gezocht en gebeld. Ik durfde de nacht zo niet in, in de wetenschap dat ik er alleen voor sta. Ze hoorde hem al huilen, hoesten en benauwd zijn en ze gaf aan dat ik wel langs mocht komen. Gelukkig waren mijn 2 buurvrouwtjes dus in huis, dus één bleef er achter om op Merijn te passen en de andere reed mee naar het ZH (beter een goede buur dan een verre vriend niet waar!!).
Bij de HA-post aangekomen, werd Siebe goed onderzocht en werd de conclusie getrokken dat Siebe een Pseudokroep aanval doormaakte. De benauwdheid zat hoog en het hoesten in combinatie met zijn heesheid gaf haar aanleiding om dat te vermoeden. Ze heeft hem een kuurtje Prednison (ontstekingremmer) voorgeschreven van 5 dagen. Pseudokroep wordt namelijk veroorzaakt door een virus in de keel en rondom de stembanden, waardoor een kind veel gaat hoesten en daardoor benauwd wordt. Toen ik thuis kwam moest ik hem die Prednison nog toedienen. We lagen uiteindelijk om 23.30 uur in bed. Ik heb Siebe bij me in bed genomen, omdat ik al voorzag dat het wel een zware nacht zou worden. En dat was ook zo. We hebben allebei bijna niet geslapen. Steeds hazeslaapjes, want zodra hij ongeveer een half uur sliep, werd hij weer wakker doordat hij benauwd werd en begon weer heel zielig te huilen en mama te roepen en ging hij rechtop zitten. Vervolgens kroop hij bijna in me. Vanochtend ging het gelukkig weer een stuk beter en gedurende de dag heeft hij steeds vlagen van benauwdheid gehad. Hij was wel redelijk fit en heeft goed gespeeld (lekker buiten). De arts waarschuwde me al dat het zou kunnen gebeuren dat hij het vanavond weer zou krijgen. Ik heb hem om 19.30 uur in bed gelegd en hij is echt als een blok in slaap gevallen. Ik hoor hem nu wel regelmatig door de babyfoon. Hij slaapt wat onrustig, maar hij hoest (nog) niet, dus hopelijk wordt het een rustige nacht. Ik duik in ieder geval zometeen mijn bedje in, want na zo'n nacht en weer een normale dag, heb ik het wel zo'n beetje gehad.
Deze Pseudokroep-aanval staat trouwens helemaal los van het feit dat Siebe al astmatische klachten heeft gehad, deze winter. Ieder gezond kind kan het krijgen. Het is gewoon een virus wat ze oplopen.Dus als het goed is moet het over een paar dagen over zijn. Gewoon pech dus!!
Groetjes Fonske (en welterusten!!)