Ik ben ook tegen slaan, want ook naar mijn mening is dit alleen een uiting van pure onmacht.( Afgezien van het voorbeeld van Debby dan, want dat is een automatische handeling uit schrik.)
Maar ook hier zijn momenten geweest dat ze me radeloos maakte en ik haar een tik op de billen heb gegeven. Waar ik later dan weer enorm spijt van had, uiteraard.
Maar ook voordat het zover was heb ik nooit beweerd dat ik nóóit zou slaan, omdat je niet weet hoe ver ze je kunnen brengen.
Daarom vond ik het grappig om de uitspraken van jullie te lezen, maar dacht ik stiekem;
"Ik wil jullie over een jaar of 4 nog wel eens daarover spreken."
Alleen wilde ik dit niet zeggen, omdat het voor jullie misschien nog heel moeilijk voor te stellen is.
Zolang je het maar niet normaal gaat vinden een corrigerende tik, dan is het goed, denk ik. Als je dan slaat, dan is het echt nog uit onmacht en niet omdat het normaal is om een tik te geven.
Daarnaast vind ik het ook nog een verschil of je nou een tik op de billen geeft of een klap in het gezicht, dát vind ik echt respectloos!
Ik probeer het ook altijd op te lossen met bijv. in de hoek. Op dit moment werk ik weer met een sticker-systeem voor de oudste; luistert ze goed, mag ze een sticker plakken. Luistert ze niet, gaat er een sticker van af en bij 10 stickers mag ze een kadootje uitzoeken.
Toen ze jonger was, had ik een heel schilderij gemaakt met een helicopter met klitteband; bij goed luisteren mocht ze omhoog vliegen en bij slecht luisteren, vloog de helicopter weer een stukje naar beneden. En wederom; als de helicopter boven was, dan had ze een kadootje verdiend.
Werkt erg goed en is een stuk leuker dan slaan..
Sil