"Wat heb je hem beloofd? (discussie)

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo mama's

Even weer een discussie opstarten...

Toen het zoontje van mijn vriendin 3 werd ging ze met hem naar het CB. Hij moest weer de nodige prikken hebben.
Omdat hij inmiddels best veel snapt (itt in de babyfase) had ze hem van te voren uitgelegd wat er zou gebeuren.
Eenmaal bij de CB-arts was haar zoontje natuurlijk best wel wat nerveus, maar hij hield zich toch erg goed en kreeg zonder al te veel tegen te werken zijn prikken.
De CB-arts vroeg aan mijn vriendin: "Wat heb je hem beloofd?" Mijn vriendin snapte de vraag in eerste instantie niet en antwoordde: "Dat het wel even pijn kon doen, maar dat dat niet lang zou duren". Waarop die arts haar heel verbaasd aankeek en uitlegde dat hij wilden weten wat voor speelgoed of snoep hij zou krijgen als ze klaar waren op het CB.

Ik deel de mening van mijn vriendin. Wij vinden dat er soms tegenslag of pijn is in het leven en dat je dat soms maar moet accepteren zonder dat er een "vergoeding" tegenover staat. En dat leer je vanaf kinds af aan.
Ik denk zelfs dat emotie-eten en koopverslaving voort (kunnen) komen uit het feit dat iedere tegenslag of "bad hairday - dag" met eten of een kadootje gecompenseerd zouden moeten worden.

Hoe kijken jullie hier tegen aan?
En (het duurt nog even), hoe bereid je je kind voor op prikken als het eenmaal 3 jaar is? Of is het allemaal nog een beetje ver mijn bedshow?

Ben benieuwd!

Ellen mv Julian
 

Helemaal met jullie eens!! Ik ben tegen het "Je krijgt straks een ijsje als je lief bent of je krijgt een cenje als je nu stopt met vervelend zijn,.."
Natuurlijk met pijn ligt het net iets anders, maar toch!
Moet niet zo zijn dat er altijd iets tegenover moet staan.. Sommige dingen moeten nu eenmaal gebeuren en horen idd bij het leven. Als ze al iets ouder zijn kun je ook al het een en ander uitleggen over het waarom..

Máááár als  er écht iets ingrijpens moet gebeuren zal deze mama achteraf toch een aardigheidje klaar hebben liggen zónder dat hem dit beloofd is..
 
Esmé mv Kay
 
ik beloon Mila zeker niet met lekkere dingen,maar gewoon met een knuffel of een kus of "goed zo!".
een voorbeeld in mijn werk is dat zindelijk worden prima gaat met een sticketje plakken als er iets op het potje of op de wc gedaan wordt.Dit werkt super.ga ik straks zelf ook invoeren als Mila echt bezig gaat met het zindelijk worden.verder heb ik gewoon geen zin in een verwend kind.Ik vindt ook dat ze moet leren dat je niet zomaar alles krijgt.
Als ik soms zie dat kinderen meegelokt worden met koekjes en snoepjes omdat ze zo snel mogelijk naar huis willen dan denk ik echt..gewoon luisteren denk ik dan.
Hoe ik mijn kind zou voorbereiden op de prikken van het cb?
ik denk dat ik gewoon zou vertellen dat de dokter of die mevrouw of meneer even gaat kijken of alles goed is.ik denk niet dat ik van te voren ga vertellen dat ze prikjes krijgt.
groetjes natalie.
 
Nee ik ben dan ook heel hard, maar niet voor elk wisse wasje een speeltje oid
Hij zal na zn prikken een dikke kus krijgen en zal hem prijzen dat hij zo knap en stoer was.

Toen hij aan zn oren geholpen moest worden in het ziekenhuis heb ik een ufolamp op mp gekocht.
Hij was/is helemaal weg van lampen ed. Dus toen we thuis kwam en hij weer een beetje bij was en wat ging spelen heb ik de ufo lamp gepakt en aangezet.
Toen heb ik wel gezegd dat hij die kreeg omdat hij zo'n grote stoere kerel in het zh was geweest.

Dus niet voor van alles en nog wat als jij dit dan dat, nee hoor leer maar dat het zo gaat in het leven hoe hard het ook zal klinken
 
Yep, idem hier. En excuse me for saying: maar wat een idiote opmerking van een arts notabene!

Ook hier geen: je krijgt een koekje als je braaf in de buggy blijft zitten (al zou het soms wel makkelijk zijn), als ze vallen doet een knuffel van papa of mama nog steeds meer dan een snoepje erop (pleisters overal op zijn hier momenteel ook hot en daarmee creeer je geen overgewicht of bedorven tandjes).

En zo af en toe heb ik ook iets achter de hand omdat ik vind dat ze het verdiend hebben, maar niet omdat ik het ze beloofd heb.

En dan nog wat, die prik van rond de drie jaar: Gijs (toen echt nog een heldje op sokken), vond het vooral heeeel stoer dat hij met een lepel voor z'n oog plaatjes mocht benoemen. Op de prik heb ik 'm voorbereid, gezegd dat het ging gebeuren en net als de vriendin van Ellen ook uitgelegd dat het zo weer voorbij zou zijn.

Hij onderging de prik en vond het geweldig dat ik zo trots op 'm was, al snapte hij niet helemaal waarom ik zo gek deed.

Oja, we hebben hem wel een hele tijd een worst voorgehouden met zindelijk worden. Hij mocht de grote bliksem mc queen van Cars gaan kopen als hij geen luier meer nodig had. Interesseerde 'm niks, hij doet het op z'n eigen tempo.

Groetjes
Susan
 
Hier ook geen beloningen voor zoiets.
Mijn dochter moest een keer erg om huilen (ze was gevallen ofzo), iemand heeft haar toen een koekje gegeven. En dat gebeurde nog weleens op een verjaardag. Als ze boos was en huilde omdat we naar huis gingen, gaf mijn schoonmoeder nog snel een koekje ofzo...
Mooi dat ze dat na een paar keer onthouden heeft. Toen vroeg ze het aan mij ook steeds.
Elke keer als ze huilt uit verdriet, boosheid, pijn, vraagt ze om koek!! Van mij krijgt ze het niet, niet als troost. Dus ik ben nu heel alert als er iets gebeurd, dat iemand niet een koekje of snoepje geeft om haar stil te krijgen. Ik ga dan met haar in gesprek, bevestig haar verdriet, boosheid en buig het dan om naar iets anders (afleiden) en dat werkt ook prima.

Hoe ik haar voorbereid op de prikken als ze 3 is? Nog geen idee, denk wel dat ik het haar ga vertellen en haar voorbereid. Heb er nog niet over na gedacht.
 
nou, ik vindt het ook een idiote opmerking van een arts van het CB. Die moeten toch beter weten (hoewel ik eraan twijfel sinds ik er kom).

Gisteren liep ik in de supermarkt en hoorde ik een moeder zeggen tegen haar jengelende kindje dat ze lief moet zijn en dan krijgt ze een ijsje.
Ik krijg daar jeuk van.
Hier geen beloning voor gejengel en gedoe en ook niet als ze een prikje krijgen.
Mijn man zegt altijd "zonder buil of stoot, wordt je niet groot".
En als ze het 1 keer doorhebben dat ze wat krijgen dan blijven ze denk ik aan de gang.

Enzo krijgt altijd spontaan wat lekkers en niet omdat hij iets heeft gedaan of meegemaakt.

Enne... ja.. ik zal 't uitleggen dat hij ff een prik krijgt en het even voelt maar dat het dan weer over is. En dan hoe ik mijn vingers gekruist dat hij rustig blijft, ha ha ha.

liefs
di silva
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan