r.i.p mama

Hey,

Kan je alleen maar heel veel sterkte en kracht toewensen!
Liefs,
Karlien
 
heej lieve meiden

bedankt voor jullie steun reacties/gedichtjes

het is nog zooo onwerkelijk allemaal en morgen komt steeds dichter bij de dag nadat we der nooit meer kunnen zien horen voelen pfff alleen als ik er aan denk word ik al gek het is zooon raar idee een verder leven zonder je mams, nooit meer met haar stad in nooit mer lachen huilen ruzie maken....

maar ja het leven gaat door, en het kleine wondertje in me buik geeft me nu helemaal een fijn gevoel


liefs
 
Ik wens je veel sterkte en kracht voor morgen en zal aan jullie denken.
 
Hallo meid ik leef met je mee ik krijg gewoon de rillingen over mijn lichaam ik heb mijn vader moeten begraven toen ik 11 was en mijn zus is overleden toen ik zwanger van milton was . Meid sterkte en denk inderdaad aan dat kleine kindje in je buik het is echt niet gemakkelijk het is zo krom er groeit iets in je buik een nieuw leven en je gaat iemand begraven die zo dierbaar is ik wens je heel veel sterkte toe

groetjes lisette
 
hoi hoi

het was vandaag een hele emotionele dag,maar wel heel mooi echt super gewoon echt wat ze verdiende zooo veel mensen die een laatste groet wilde doen naar mama deed ons echt heel goed..
het idee is wel zooo raar dat ik nooit meer ma kan bellen als ik ergens mee zit nooit meer met der kan praten dat maakt me bang.
toen ik ook bij der graf stond en we lieten der zakken leek net of er een deel van me mee het graf in ging voelde me zo zwaar in een keer en leeg te gelijk
mijn moeder daar onder de aarde bah

vind het allemaal zoo onvoorspelbaar en me pa zo alleen in een keer ja met zn 6kinderen maar hij en mama deden alles samen
en nu is hij alleen
 
Patricia,

Wat fijn dat jullie zo afscheid hebben kunnen nemen en dat je veel steun gekregen hebt. Ik weet nog dat voor mij het na de crematie van mijn moeder heel zwaar werd. De dagen tussen het overlijden en de crematie moet er zoveel gebeuren dat ik echt het gevoel had geleefd te worden. Maar als dat dan achter de rug is wordt het stil. En moet je met al je verdriet weer verder.
Het is inmiddels bijna 4 jaar geleden, maar ik denk iedere dag aan mijn moeder. Het verdriet wordt wel minder scherp, maar het is er nog steeds.
Veel sterkte voor de komende tijd.

Reisa
 
Hoi Patricia,

Ik wil je alsnog condoleren met het overlijden van je moeder.
We zijn een aantal dagen weg geweest en las het bericht nu. Heb er gewoon kippenvel van.
zo te lezen hebben jullie wel een fijn afscheid gehad.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Probeer ook te genieten van de rest.

Veel liefs Anne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan