Radeloos...

Wat erg deze situatie zo op het einde van je zwangerschap! Ik hoop echt dat jullie er samen nog uit kunnen komen, misschien is het een idee dat iemand gaat bemiddelen bij het samenstellen van het samenlevingscontract? Dit soort situaties wil je echt niet op het eind, ik wens je heel veel sterkte!!!
 
Betrek je ouders en schoonfamilie erbij, dit is niet te doen zo aan het eind van je zwangerschap! Waar was ie al die tijd met zijn hoofd!!! Probeer zelf niet te stressen, denk inderdaad aan de kleine he meid!!!! Ik hoop dat het iets tijdelijks is en het snel goedkomt.
 
Ik hoop dat jullie hier samen uit gaan komen, ik denk dat je inderdaad eens rond de tafel moet met zijn ouders, en die van jou... kijken wat zij er van denken. Ik hoop dat je er doorheen komt meid!! veel succes
 
he getsie zeg, wat een verhaal.... ik hoop dat jullie er samen uitkomen.. misschien zijn het ook een soort van twijfels die we allemaal wel hebben soms
en had hij het niet willen zeggen

ik hoop voor je dat het beter gaat, praat er nog eens rustig over als jullie allemaal wat gekalmeerd zijn

heel veel succes meid
 
Wat een vervelende situatie zeg.. dit kun je er nu even niet bij hebben met de laatste loodjes..
ik hoop dat jullie er samen uitkomen en toch nog een mooie toekomst zullen hebben met zijn 3en..
sterkte gewenst!!!
 
Hee lieverd,
Wat naar dit allemaal zeg.Ik hoop echt dat je er uitkomt, heb zoiets zelf nog nooit meegemaakt maar kan me heel goed voorstellen dat je gewoon zekerheid wilt,en niet iemand die half voor je kiest.Ik denk wel dat het ermee te maken heeft dat jullie nog heel kort bij elkaar zijn en dit allemaal heel snel is gegaan dat je zwanger werd.Ik hoop dat ie zich aan ze woord houd en jullie als gezin kunnen gaan genieten.Heel veel sterkte lieffie.Ik ben vaak op msn dus als je wilt kletsen erover... tell me!

Kus nice
 
Bedankt voor de lieve reacties dames! Doet me echt goed. Dezelfde donderdagavond is hij min of meer 'gebroken'. Alle emoties kwamen eruit. Om met onze ouders om de tafel te gaan zitten is geen strak plan. Zijn ouders (voornamelijk zijn moeder) kan hem nog altijd niet echt loslaten. Respect voor hoe wij leven op onze manier is er ook niet echt, dan komt daar de opmerking 'zo zijn wij niet opgevoed'. M.a.w. mijn opvoeding doet er niet toe? Want in een relatie is het geven en nemen en pas je je aan elkaar aan, niet de 1 alleen maar aan de ander. Jullie snappen nu dus wel waarom dat geen goed plan is... Voor hem is het natuurlijk wel extra moeilijk om dit zo mee te maken want hij had nooit verwacht dat zijn familie zo zou reageren. Zo toont z'n broer ook nooit interesse in de baby terwijl ze voorheen juist onafscheidelijk waren. Hij is de jongste telg in de familie en da's heel duidelijk te merken! Nu hij zijn eigen leven is gaan leiden lijkt dat niet geaccepteerd te worden, ze zijn de controle over hem kwijt.

Diezelfde donderdagavond overwoog hij om een nachtje bij z'n ouders door te brengen om na te kunnen denken. Ik ben wat dat betreft best zwart/wit. Of je blijft of je gaat. Ik hou niet van onzekerheid. Uiteindelijk besloot hij toch te blijven nadat hij eindelijk z'n gevoelens in 1 stoot uitsprak. Sindsdien gaat het veel beter met onze relatie, ik hoop alleen niet dat het maar van tijdelijke aard is... Maar oke, niemand kan in de toekomst kijken...
 
Terug
Bovenaan