Rammelende eierstokken, wachten duurt lang!

<p>Ik wilde even een ander soort topic aanhalen. En ben erg benieuwd wie hier ook mee te maken heeft!</p><p>Ik heb namelijk enorm last van rammelende eierstokken! Maar mijn vriend wil het nu nog niet. Na lange gesprekken waar 1 jaar lang overheen ging. Hebben we besloten dit jaar willen proberen om zwanger te worden maar wel pas in september!!! De tijd vliegt zou je zeggen maar in mijn hoofd niet, iedere dag popt de gedachte wel op.</p><p>Iemand die hier ook last van heeft? Misschien kunnen we samen onze ervaringen delen en zo ons ei kwijt kunnen. Elke dag over baby’s praten met mijn vriend wordt hij ook niet vrolijk van. </p>
 
Lastig zeg, dat wachten ! Maar je kan het ook van de positieve manier bekijken, hij wil het iniedergeval wel ! 
Hier een beetje het zelfde verhaal, ik wil het enorm graag en mn vriend wilde eerst wachten tot volgendjaar augustus .. ik vond dit echt te lang duren, want ik ben er 24/7 mee bezig in mn hoofd.. en iedereen zegt wel zet het van je af, maar das makkelijker gezegd dan gedaan ! Ik heb toen een aantal dingen op een rijtje gezet voor hem, koste van de uitzet, maandbedrag als baby er is dalijk, wat we allemaal nodig hebben, hoe het zou gaan met stoppen met de pil etc. En uiteindelijk heb ik hem over kunnen halen om sinds 1 feb te stoppen met de pil :D hij is er niet zo veel mee bezig als ik en heeft nu gewoon zoiets van oke ik laat het wel op me afkomen..
nu is het voor mij dus wachten op mn eerste menstruatie en het wachten is verschrikkelijk ! Misschien leuk om samen af te wachten tot het zo ver is ? 
 
Leuk dat jullie het willen proberen. Wij hebben er ook heel lang over gehad. Ik begon er altijd over want ook ik had rammelende eierstokken. 
Ik zou in september 2017 stoppen met de pil, uit eindelijk zei ik zelf van ik wil eigenlijk nu al stoppen een paar maanden later augustus 2017. 
Helaas met veel ovulatie testen een onregelmatige cyclus heeft het bij ons 13 maanden geduurd en ben ik sinds oktober zwanger van een meisje. 
Geef je vriend even wat tijd, hij moet er natuurlijk wel klaar voor zijn want wie weet zijn jullie zo zwanger en misschien duurt het netzoals bij ons ook een tijdje. 
 
Wij hadden hetzelfde. Zouden vorig jaar september gaan beginnen. Wilde namelijk graag nog een keer samen een mooie reis maken (dit zou destijds, tijdens deze beslissing nog een jaar duren). Tot het wachten me zo te veel werd en ik hem huilend heb gesmeekt om eerder op vakantie te gaan zodat we eerder konden beginnen. Uiteindelijk in april spiraaltje eruit gehaald en eind mei een positieve test. (we zijn begin mei op vakantie gegaan en dus een new yorker mee naar huis genomen). Mijn vriend gaf aan dat hij echt niet door had hoe sterk die drang was om zwanger te willen worden en dat hij echt dat jank moment als eye opener heeft ervaren. Ik durfde het ook niet met hem te bespreken en heb dus de emmer laten overlopen. Ga met hem zitten en bespreek het nog eens. Wat is zijn reden om te willen wachten? Wat zijn jouw gevoelens? Etc. Achteraf gezien had ik het gewoon eerder moeten opgooien. 
 
Hier ook (was wel al in 2016) gesprekken met mijn man gehad over kinderen. Wat mij betrof zou ik die maand al stoppen met de pil, maar mijn man is er zo één die naar iets toe moet werken. Uiteindelijk besloten om na de zomervakantie toen te stoppen met de pil (gesprekken waren ook begin van het jaar) en dan te kijken wat er zou gebeuren. In eerste instantie vond ik dat moeilijk, omdat ik liever gisteren als vandaag aan kinderen wilde beginnen, maar ik snapte voor hem dat het ergens naartoe werken belangrijk was. Op die manier kon hij er zich ook mentaal op voorbereiden. Uiteindelijk vond ik dat zwaarder wegen, want dan wist ik ook zeker dat hij eraan toe was. En op die manier kon ik er zelf ook aan wennen, ook al was ik er al klaar voor in mijn hoofd.
Ik ben achteraf super blij dat hij zijn grenzen heeft aangegeven, want na de zomervakantie was hij er ook echt aan toe! Het heeft bij mij 3 rondes geduurd voordat ik uiteindelijk zwanger was (met een zeer onregelmatige cyclus), wat een heftige zwangerschap bleek te zijn met veel ziek zijn. Dus achteraf was ik erg blij dat we hadden gewacht tot mijn man eraan toe was, hij kon mij op deze manier erg goed steunen! En om nu te zien wat voor een papa hij is, is geweldig. We hebben weer hetzelfde proces gehad met gaan voor een tweede kindje, alhoewel hij er toen wel eerder aan toe was hoor. Maar ook weer met in ons achterhoofd dat ik weer zo ziek zou kunnen worden, en daar wilde hij zich mentaal ook op voor kunnen bereiden. Want nu waren we niet meer met z'n tweeën, maar hadden we een kleine rondlopen die van ons afhankelijk is. Achteraf blij toe dat ik weer op hem gewacht heb, want ik bleek dus inderdaad weer flink ziek te zijn in de eerste 3 maanden van deze zwangerschap (inclusief een opname in het ziekenhuis). En weer kon mijn man er weer heel goed voor mij zijn, omdat hij er mentaal helemaal klaar voor was.
Dus zo zie je maar weer dat dat wachten niet altijd een slecht idee is, als ze er dan ook maar werkelijk klaar voor zijn!
 
Fijn om zo jullie verhalen eens te horen. Het is toch iets geks zo die drang hebben om aan kinderen te willen beginnen. Voor jullie heeft het dus ook even geduurd en heel wat moeite gekost. 
@Nvb het heeft mij helaas ook al tranen gekost omdat je het gevoel gewoon niet kan uitleggen en dan door alle gevoels gewoon in de knoop raakt met jezelf. Maar ook bij hem was dit voor hem ook echt er eye opener dus zijn we uiteindelijk op (deze zomervakantie) uitgekomen. En dit gesprek was vorig jaar. En daarvoor heb ik al een jaar allerlei gesprekken gehad dus nu al 2 jaar aan het wachten. Zometeen rammelen ze eraf?
 
@beautygirl gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ook wel iets waar ik bang voor ben hoor, dat omdat ik zo graag wil het straks alleen maar langer duurt. Maar ik ga mijn best zijn om er dan zo min mogelijk mee bezig te zijn. Afleiding zoeken en ik denk dat de ramen dan wel elke week gedaan worden Haha! Gelukkig merk ik wel nu door de tijd die er overheen is gegaan dat hij er ook steeds meer klaar voor is. Dat is wel een fijn gevoel. Maar nu ik dat merk denk ik aaah nog een half jaar... waarom nu niet ?
 
@xLizzieh ja dat is echt het vervelendste 24/7 spookt het wel voor je hoofd. Maar helaas het ik die kaart al een keer gebruikt om alle kosten op een rijtje te zetten. Maar helaas heeft dat bij mij niet de tijd naar voren geschoven. Ik zal nog een half jaar het geduld moeten opbrengen. Ik wil namelijk ook niet nog meer zeuren dat is ook niet goed voor je relatie. En ik heb ook geen idee hoe ik hem her gevoel kan uitleggen. Lijk mij heel leuk om er samen over te kletsen! Misschien kan je je e-mailadres even doorgeven? Vind het leuk om jou verhaal en hopelijk zwangerschap te volgen? (of je naam dan zoek je eventueel op op Instagram) 
 
Helemaal mee eens, het is goed om te zien dat hij er ook naar toe kan werken. Want ik vind het ook wel echt belangrijk dat we er samen voor willen gaan. En ik merk die veranderen nu ook echt aan hem. En dat geeft me ook wel meer rust, en daarom baal ik ook wel beetje dat ik er zo veel mee bezig ben en probeer ik dit ook zo min mogelijk te laten zien. Want hij heeft zijn grenzen al jaren terug geschoven ik ga niet nog meer vragen. Maar uit mijn hoofd krijg ik het helaas niet! 
Leuk om ook andere verhalen te lezen! Zet me ook weer aan het denken. 
 
Oh je bent echt niet de enige. Mijn vriend en ik zijn in juni 7 jaar samen. We wonen nu ruim een jaar samen, ik heb een vaste baan en hij hopelijk binnenkort ook. 
Ik wil zo graag kinderen. Als het aan mij ligt hadden we de kinderkamer al volledig ingericht met alles erop en eraan. Maar vriendlief wil nog niet. Erg frustrerend. Vooral omdat hij er ook geen datum op vast wil zetten... Dus ik heb werkelijk waar geen idee hoe ver hij is en hoe lang ik nog moet wachten. Hijzelf waarschijnlijk ook niet, maar daar schieten we geen van beide wat mee op. 
Ik heb zelf een Mirena spiraal en zit er aan te denken om deze over een x aantal maanden te laten verwijderen. Uiteraard niet in het geheim, ik heb m'n vent waarschijnlijk nodig. De vorige x (is m'n 2e spiraal) ging ik ook knock out. Ik vertel het hem ook ruim van te voren. Misschien dat dat helpt. Wil hij dan nog niet, mag hij de condooms gaan regelen...
 
Terug
Bovenaan