reactie van schoonouders

A

Anoniem

Guest
Pfff, de soap continues hoor! Ik moet er al een paar dagen naar vragen bij mijn man. 'Schatje, hebben je ouders de brief al gelezen', en zo vandaag weer 'hebben ze hem gelezen en wat vonden ze ervan'.

Nou, ze hebben hem gelezen. Ze konden hem op sommige stukken begrijpen en op sommige stukken niet. Ze respecteren dat ik nu niet wil praten en wachten totdat ik daaraan toe ben. Duhhh?!!! Ik wil helemaal niet met die mensen praten. Ik wil dat zij een brief terug schrijven en dat we daarna eventueel op 'normale' voet verder gaan.
Nu komt het volgende; mijn man vindt nu ineens dat ik met zijn ouders moet praten.
Je raadt het al; big ruzie natuurlijk. Ik kan sowieso al moeilijk begrijpen dat ie niet mijn kant koos maar in het midden bleef, maar nu lijkt ie de kant van zijn ouders te kiezen.
Wat me nog bozer maakt natuurlijk!

Nou, ik ben ondertussen 'gezellig'   de kerstboom aan het zetten en er wordt hier niks gezegd!

Kortom ze leggen de bal WEER bij mij met als gevolg dat er hier ruzie in the house is! Fijn hoor!

Nu ffe geen zin/tijd/behoefte om op alle topics te reageren, komt misschien later op de avond en anders morgen. Sorry

x miranda
 
Hey Miranda,

Heb nog niet eerder gereageerd, wel meegelezen..
Wat een @#$%!! situatie zeg, en zeker omdat je t gevoel hebt dat je vent niet volledig achter je staat. Het is toch van de zotte dat je schoonouders je leven zo kunnen beheersen?!
Ik zou het even laten bezinken en jezelf op 1 zetten! Erg frustrerend, maar het lijkt wel of jij degene bent (en ook je kids) die zich hier het meest rot om voelen, terwijl je er niet om gevraagt hebt.

Nou je hebt al gemerkt, iedereen leeft met je mee. Hou je taai!! en bijt van je af meid hoe lastig t ook is!

Evelien
 
Lieve Miranda,
Jemig...Wat een ellende zeg!
Dus ik begrijp dat de reacties ook via je man lopen? Gaat inderdaad niet werken zo....
Das best kut! Misschien handig om eerst goed met je man te praten voordat schoonouders weer in beeld komen.

Ik heb helaas geen tips. Begrijp je onmacht en woede zeker wel.
Praat van je af en vooral niet aan jezelf twijfelen hoor!

Weet dat ik aan je denk!
Kus van Anouk
 
he Miranda,

Ik heb nu al een tijdje gevolgd wat er allemaal gaande is en ik snap helemaal hoe je je voelt, maar één ding moet me toch even van het hart.

Kun je niet na je brief alsnog proberen het gesprek aan te gaan, zodat je een stuk rust voor jezelf en je gezinnetje terugbrengt.

Je gaf al aan de je bang was voor de reactie van je schoonouders en dat je denkt dat je niet sterk genoeg bent om je in het gesprek te verweren, maar je hebt nu wat jou dwars zat al op de mail gezet, dus ben je al een heel eind.

Verder begrijp ik uit bovenstaand berichtje dat je schoonouders je op een paar punten begrijpen, dus dat kun je ook positief zien.

Ik zou ook niet te hard zijn voor je man, voor hem is de situatie nog vervelender en hij wil waarschijnlijk niemand het gevoel geven dat hij partij kiest.

Praat er rustig met je man over en ga toch eens het gesprek aan, samen met je man, zodat die je ook kan steunen indien nodig.

En mocht je tijdens het gesprek merken dat je voelt dat het op niets uitdraait, kun je altijd nog zeggen dat je het gevoel hebt dat praten jullie niet verder brengt en dat je toch nog meer tijd nodig hebt en gewoon stoppen met het gesprek.


Eén tip van mij nog even. Ga praten op een neutrale plaats, ergens waar je rustig zit, maar toch onder de mensen bent, zodat je niet bang hoeft te zijn dat het gesprek uit de hand kan lopen en je gewoon weg kunt gaan als het je  niet zint.

Succes er mee, en voor je zoontje alvast een fijne verjaardag!!!

Groetjes Martine
 
Hoi Miranda,

Jammer dat je de reactie van je schoonouders via je man moet vernemen. Dat is altijd lastig. Ze hadden beter even kunnen bellen of desnoods kort terug kunnen mailen van 'we hebben je brief ontvangen en willen hier graag met je over praten, want een aantal dingen begrijpen we wel, maar een aantal ook niet". Nu zit je man in een heel lastige situatie. Die zit er echt tussenin.
Dit is een hele moeilijke situatie en ik heb eigenlijk maar  1 tip:
Ga naar de huisarts en vraag of je hierover met een psycholoog/bemiddelaar kan praten, samen met je man. Dit is zo'n complexe situatie dat je echt iemand erbij moet hebben die zonder vooroordelen of belangen advies kan geven.
Mijn man en ik hebben vorig jaar ook een soortgelijke situatie meegemaakt en ik vond het zo kwetsend dat mijn man opeens ook niet meer achter mij stond (dat dacht ik) dat ik zelfs heb overwogen om met mijn relatie te stoppen. We zijn toen met een psycholoog gaan praten. Die kan je echt een heel andere kijk op de situatie geven en geeft goede tips om hieruit te komen. Wij zijn er maar 1 keer geweest en hebben er tot op de dag van vandaag nog steeds wat aan! En mijn man en ik vonden een psycholoog eerst echt helemaal niks...we dachten altijd "we kunnen het zelf wel oplossen". Maar dit gaat om je gezin en je familie en die zijn veel te belangrijk om te verliezen!
Ik denk echt dat deze situatie te moeilijk is om zelf op te lossen. Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer je man niet te verwijten.
Ik hoop dat dit berichtje je kan helpen.

Groetjes Babybelle
 
Ik lig zelf ook overhoop met mijn schoonouders.... Ze krijgen van mij een enkeltje naar de  Maan, al moet ik mijn hele leven hard werken om dat enkeltje te kunnen kopen voor hen..
 
Hoi Miranda,

Het wordt er allemaal niet beter op he? Wat ontzettend vervelend dat het toch niet helemaal uitpakt zoals je graag zou willen.

Zoals Martine hierboven al zegt, zou ik toch proberen het gesprek aan te gaan. Het is misschien niet leuk dat de bal weer bij jou wordt gelegd maar hij ligt er wel. Jij bent nu degene die wat aan de situatie kan doen, of je dat nu leuk vindt of niet.
En wat Martine al zegt, je schoonouders weten nu wat je dwars zit dus dat is al gezegd.

Daarnaast vind ik het ook niet helemaal 'terecht'   dat je zo boos wordt op je man. Moet je man dan altijd maar jouw kant kiezen ook al voelt hij dat anders? Ik kan me best voorstellen dat hij graag wil dat jij het gesprek aangaat. Als daarmee de situatie opgelost (of in ieder geval duidelijker) wordt, dan kan ik zijn visie wel begrijpen. Hij staat nu tussen twee vuren in, hoe vervelend is dat?

Ik zou het echt proberen. En inderdaad, ga in een neutrale ruimte zitten of in ieder geval op een plek die je kunt verlaten als het niet goed mocht gaan. Probeer het verloop van het gesprek niet al van tevoren in te vullen. Jij denkt nu al dat het gesprek helemaal misgaat. Als je er blanco instapt en als je het een kans geeft, misschien valt het dan allemaal reuze mee.

Zoals ik al in eerdere reacties heb gezegd: heb vertrouwen in jezelf, je bent een sterke vrouw! En........... heb vertrouwen in je man en begrijp zijn standpunt ook. Dat maakt jullie alleen maar sterker.

Succes meid en ga ervoor!

Groetjes,
Maike
 
Mmmm, allemaal verschillende reacties! nou, zo voelt het ook in mijn hoofd. Het ene moment denk ik; ze kunnen van mij een enkeltje verwegistan krijgen en het volgende moment denk ik; mens, ga gewoon dat gesprek aan (maar dan wel op mijn manier. ze mogen hier komen om hun verhaal te doen en ik luister, en kijk ze begrijpend aan. Ik ga er niet op reageren en GA VOORAL GEEN SORRY ZEGGEN WANT IK HEB NIKS MISDAAN!)

Op dit moment ben ik echt doodop, lichtelijk depressief volgens mij, maar ach, na regen komt zonneschijn toch?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan