Hallo allemaal,
Ik wil even mijn verhaal kwijt en ik hoop dat mensen hier misschien iets in herkennen. M'n zoontje is 4 maanden en doordat hij het KISS-syndroom heeft (is er bijna vanaf), heeft hij een sterke voorkeurs houding ontwikkeld. Hij sliep eerst de hele dag op zijn rechterkant. Die afplatting hebben we gelukkig zo goed als kunnen herstellen. Maar nu kan hij alleen nog maar slapen op zijn achterkant van zijn hoofdje, waardoor hij aan de achterkant een afplatting heeft. We hebben alles al geprobeerd, maar dan huilt hij de hele boel bij elkaar. We moeten nu volg. week naar de kinderarts in het ziekenhuis om te kijken of hij een helm moet. Ik denk zelf van wel, maar ik word er zo ontzettend verdrietig van. Ik kan er de hele dag wel om huilen. Ja, ik weet dat het goed voor hem is. Ik denk ook aan zijn belang, want ik kan hem niet voor de rest van zijn leven met een plat hoofd laten lopen. Ik vind het gewoon zo ontzettend moeilijk en weet met mezelf even geen raad, ben een wandelende emotionele bom bij wijze van spreken. Ik heb al veel forums gelezen en bekeken, en het resultaat is echt verbluffend, maar zelfs dan word ik niet positiief, blijf het zo zielig vinden.
Liefs Ingrid
Ik wil even mijn verhaal kwijt en ik hoop dat mensen hier misschien iets in herkennen. M'n zoontje is 4 maanden en doordat hij het KISS-syndroom heeft (is er bijna vanaf), heeft hij een sterke voorkeurs houding ontwikkeld. Hij sliep eerst de hele dag op zijn rechterkant. Die afplatting hebben we gelukkig zo goed als kunnen herstellen. Maar nu kan hij alleen nog maar slapen op zijn achterkant van zijn hoofdje, waardoor hij aan de achterkant een afplatting heeft. We hebben alles al geprobeerd, maar dan huilt hij de hele boel bij elkaar. We moeten nu volg. week naar de kinderarts in het ziekenhuis om te kijken of hij een helm moet. Ik denk zelf van wel, maar ik word er zo ontzettend verdrietig van. Ik kan er de hele dag wel om huilen. Ja, ik weet dat het goed voor hem is. Ik denk ook aan zijn belang, want ik kan hem niet voor de rest van zijn leven met een plat hoofd laten lopen. Ik vind het gewoon zo ontzettend moeilijk en weet met mezelf even geen raad, ben een wandelende emotionele bom bij wijze van spreken. Ik heb al veel forums gelezen en bekeken, en het resultaat is echt verbluffend, maar zelfs dan word ik niet positiief, blijf het zo zielig vinden.
Liefs Ingrid