relatie met je partner

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,
Misschien iets heel raars maar heeft iemand ook een man die sinds de zwangerschap anders is. Hij krijgt ineens hele aparte ideeen over relaties misschien een beetje vaag maar ik kan het ook niet veel duidelijker stellen ik begrijp hem ook niet zo hij houd nog wel net zo veel van mij maar denkt ook aan anderen heeft iemand iets soorts gelijks of is hij een uitzondering.
groet k
 
ik wou toch ff reageren omdat ik het erg vreemd vind!
ik zou het echt niet leuk vinden als mijn man nu in 1 keer kwam dat ie ook aan andere vrouwen denkt ofiets in die richting! ik vind wel dat ik de enige voor hem moet zijn
anders vind ik het niet echt kloppen. en dan zit er iets goed fout vind ik!
hij is voor mijn ook de enige ik denk echt niet aan een ander en nooit gedaan ook niet.
ben gewoon veelste gek op mn eigen man en hou veelste veel van hem om ook maar aan een ander te denken. maarja dat is mijn mening.
dus gelukkig heeft me man me zoiets nog niet verteld.
zou ie dat wel doen zit er iets goed fout en zou ik er toch is goed over nadenken of ik wel de ware voor hem ben en verder met hem zou willen.


mvg
liefs brigitte
 
hoihoi

je man / vriend hoort er gewoon voor je te zijn in deze tijd
ik en mijn man hebben wel wat meer ruzies gehad in het begin
omdat ik erg ziek was en nergens meer tegen kon
maar nu steunt hij me in dik en dun
en ik vind dat elke partner dat zou moeten doen

liefs soepkipje
 
beetje lullig voor jou,maar ik vind het ook een beetje vreemd ja.sinds ik zwanger ben sta ik op een voetstuk voor mijn man en hij is helemaal in de wolken.en vorige week zijn we getrouwd en het lijkt wel of we nu nog meer van mekaar houden,niet wetende dat dat nog kon.zo hoort het te zijn lijkt mij.ik hoop dat je goed met hem kan praten over zijn verwarde gevoelens.ik ken wel verhalen van mannen die opeens gaan twijfelen over  alles door het onbekende wat komen gaat.soort cold feet.misschien is dat het?
groetjes kari



 
Hoi Gerka,



Ik heb niet hetzelfde meegemaakt. Weet wel dat ik me tijdens mijn
eerste zwangerschap me er erg van bewust was dat we nu echt voor de
rest van ons leven met elkaar verbonden waren. Heel raar, want die
keuze hadden we bij het trouwen natuurlijk ook al gemaakt.

Misschien een idee om samen duidelijk te krijgen waar die gevoelens vandaan komen.



Succes

Judith

 
Hoi,

Ik wil toch even kwijt dat mijn vriend wel heel anders is gaan reageren tijdens mijn zwangerschap!

Hij  is aan het begin va mijn zwangerschap heel erg aan zichzelf en aan onze relatie gaan twijfelen.

Op een zondagmiddag begon ie ineens een gesprek met het verhaal dat hij niet wist of hij nog genoeg van me hield om met mij verder te gaan. En dat terwijl we al 6 jaar bij elkaar zijn! Ik was er helemaal kapot van.

Hij is toen 2 dagen bij zijn ouders geweest en kwam daarna toch toto de conclusie dat hij wel genoeg van me hield maar dat hij toch wel erg bang was dat hij dingen verkeerd zou doen, onzeker dus. Hij vond het ineens erg eng om vader te worden terwijl ons kleine toch echt wel gewenst is en zijn reactie daarop was weglopen.
Nou is hij ook echt een binnenvetter dus hij vertelde ook niet wat er in hem om ging zodat ik dit helemaal niet door had.

Gelukkig zij de meeste dingen nu uitgepraat en steunen zijn ouders hem en mij ook heel erg. Ze hebben hem ook verteld dat het in elke relatie wel eens wat minder gaat en dat het helemaal goed komt met de kleine, dat iedereen wel eens onzeker is en dat dat dus heel gewoon is

Het verhaal is wat langer geworden dan gepland, maar ik wou het toch even kwijt.

Liefs Anndrea (25+4)
 
Hallo Gerka,

Dat is wel vervelend om het zacht te zeggen. Emotioneel veranderd er al veel in je lichaam en geest en heb je zelf al met genoeg onzekerheden te kampen. Ik denk dat het goed is om erachter te komen wat hij precies bedoeld en wat hij wil. Je hebt er recht op te weten wat er in hem omgaat. Misschien is hij onzeker en weet hij niet of hij de taak van vader zijn wel aankan.
Het voelen van die verantwoordelijkheid kan hem benauwen, nu hij weet dat jullie voor   altijd op een behoorlijk speciale manier aan elkaar verbonden blijven.

Open blijven over wat je voelt en hem daar ook expliciet op bevragen, dan maar eens ruzie of een behoorlijke stress middag, maar als hij serieus met je is dan is hij eerlijk.
Ook als je je afvraagt of hij vreemdgaat, vraag het op de man af.
Eerlijkheid en communicatie zijn onmisbaar, en beter nu een groot conflict die kan worden opgelost dan verstoppetje spelen en ongelukkig bij elkaar blijven.

Ik wens je veel goeds en wijsheid deze tijd.

Groetjes Corin
 
Misschien is het wel een vorm van bindingsangst.
Dat hij nu in eens beseft dat je voor altijd met elkaar verbonden bent door jullie kindje.
Hopelijk draait hij weer bij als  hij aan het idee is gewend en is het weer zoals vroeger.
Groetjes Mikkie  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan