Relatie met schoonouders

Hi andere ouders,

Graag zou ik jullie tips/adviezen lezen over het volgende. Mijn man en ik zijn al zo’n zes jaar samen en ik heb altijd een goede relatie met mijn schoonouders gehad. Het zijn lieve, behulpzame en gastvrije mensen. Sinds m’n zwangerschap is mijn gevoel naar hun toe alleen heel erg veranderd terwijl zij niet echt veranderd zijn.

Voor mijn zwangerschap kwamen we daar regelmatig over de vloer, we borrelden vaak. Mijn man en ik rookten nog en de alcohol vloeide altijd rijkelijk. Voordat ik zwanger werd stopte ik met roken en kon ik op weinig steun van m’n man en schoonouders rekenen, zij bleven sigaretten aanbieden en waren gepikeerd als ik even ergens anders ging zitten als zij gingen roken (dit hielp mij erg om gestopt te blijven), dat was ongezellig.

Toen ik zwanger was stopte ik natuurlijk ook met drinken en was ik altijd degene die 100% nuchter erbij zat en begon ik me langzaam te ergeren aan het slappe geouwehoer van mensen die langzaam aangeschoten/dronken aan het worden zijn. Er ontstaan langzaam kleine discussies en vaak genoeg mondde het uit in een ruzie waarna we vertrokken. Ook wilden mijn schoonouders niet ergens anders roken als we bijvoorbeeld aan tafel zaten te eten. M’n schoonmoeder deed dan een raampje op een kiertje en dat was wel goed genoeg. Ik snap dat het hun huis is, ik kan hun niets verplichten, maar voelde me er toch wel een beetje naar door.

Inmiddels is de baby er al zeven maanden en is mijn gevoel tegenover hen nog steeds niet veranderd. Ik ga er nog steeds niet graag heen, mede door het feit dat het er dus continue naar de rook stinkt en mijn baby daar dus ook is, m’n schoonmoeder met m’n zoontje wilt knuffelen terwijl ze gerookt heeft, er is een grote rottweiler waar ze nul controle over hebben en ik ben dus continue bezig die hond bij m’n baby/kinderwagen/maxicosi/kleedje/whatever weg te houden, we zijn er vaak genoeg gekomen terwijl m’n schoonouders al een aardig bakkie op hebben en m’n schoonmoeder op veel dingen commentaar heeft.

Ik weet niet wat ik kan doen om weer een positiever gevoel naar hun toe te krijgen. Zij zijn namelijk niet veranderd en het is dus in principe mijn probleem. Het is mijn probleem dat ik me nu gewoon heel veel aan ze erger, maar ik kan hun natuurlijk niets verplichten in hun huis (stoppen met roken bijvoorbeeld). Nu gaan ze over een week of drie ook nog een vaste dag in week bij hun thuis oppassen en alles in me schreeuwt dat ik het niet wil en dat ik m’n kindje liever een extra dag naar het KDV breng, maar dat is natuurlijk totaal oneerlijk. M’n man heeft gezegd dat ze niet zullen roken zolang ons zoontje daar is, maar ik vind het lastig daarop te vertrouwen. Ik gun m’n zoontje een goede relatie met z’n opa en oma, maar ik voel me zo vervelend bij het feit dat ze gaan oppassen.

Is er iemand die misschien weet wat ik kan doen om m’n gevoel te veranderen? Ik wil hem graag met een gerust hart bij m’n schoonouders brengen, maar dat gevoel heb ik nu helemaal niet. Ik voel me er ook heel lullig over naar m’n schoonouders en man toe, maar ik heb geen idee wat ik kan doen.. Wellicht iemand die z’n visie/idee/mening hierover wilt delen?

?
 
Hemeltje nee, die dag konden ze op hun buik schrijven! Ze hoeven niet te veranderen voor JOU. Maar wel degelijk voor hun kleinkind!!! En dan zou ik buiten de giga stank al helemaal bang worden van die hond ? je hoort zelfs van hele lieve hondjes dat ze een kind aan stukken scheuren...en dan benoem je dat ze zelfs als ze weten dat jullie op visite komen met hun kleinkind toch alAlcohol nuttigen van te voren?? Nee bah!
Wij rookten ook beide best stevig, (buiten) nu al tijdje gestopt samen. ?? mijn schoonvader, eigen moeder, en mijn stiefmoeder roken helaas wel nog, je ruikt het heel erg goed en nu snap ik waarom kinderen dan wegdraaien etc. Ergste is dat juist die mensen continu kusjes en knuffels willen zonder de handen te wassen/tanden poetsen ? en het dan raar vinden dat mijn kind weg rent...kan me niet voorstellen hoe ikzelf al die tijd geroken heb voor mijn kind....dan nog is dat bijzaak: ze roken allemaal niet in de ruimte waar mijn kind verblijft, vaak zelfs buiten.
Ik zou me in jullie situatie eigenlijk het meest druk maken over het nonchalante gedrag van hun tegenover de gezondheid en veiligheid van je kind! Bespreek dit met ze (als ze nuchter zijn) alsof je het tegen een kind hebt. Streng maar lief. Beetje lastig dat weet ik, toch zal het moeten anders zou ik mijn kind NOOIT bij die mensen laten. Succes ? enne: je partner zal nu toch echt een papa moeten worden ipv hun zoon he ?
 
Wauw ik zou dat allemaal erg vreselijk vinden. Kan me niet eens voorstellen dat mensen nog binnen roken. Ik zou voor de extra dag KDV gaan. Is het niet beter dat zij naar jullie komen ipv jullie daar op bezoek?
 
Ik denk dat je er weinig aan kan doen. Een kind krijgen veranderd je nou eenmaal. Bij de een meer dan de ander maar het gebeurd.

Als je nu al irritaties heb kan ik je met zekerheid zeggen dat die alleen maar nog groter worden als je je kind daarheen laat gaan. Jij moet jezelf goed voelen bij de beslissing die je neemt en zo te lezen voel je je dat niet.
En als ik heel eerlijk ben, zal bijna geen ene moeder zich fijn voelen bij de situatie die jij schetst.
Alcohol, hond, roken en dus blijkbaar ook niets aantrekken van wat jij vind.
 
Je mag toch veranderen? Zo lijkt het alsof je vindt dat je niet van mening mag veranderen. Voortschrijdend inzicht...  Ik zou mijn kind echt niet bij zo'n hond durven laten, nog even los van het roken en drinken. Ik zou zeggen, doe ten aanzien van je kind niets waar je eigenlijk niet achter staat want dan neem je niet alleen jezelf niet serieus maar misschien ook je kindje niet. Alleen jij en je man kunnen aanvoelen wat hij nodig heeft. Dus met hem voorop in je gedachten kan je dat gesprek aangaan. Eerlijk zeggen dat je van mening bent veranderd en kijken naar andere manieren hoe ze betrokken kunnen zijn. Zij bij jou komen, extra vaak samen wandelen, hond uitlogeren als je kind er is en in de tuin roken. Sterkte!
 
 
Ik sluit me helemaal aan bij wat hier gezegd wordt. Probeer je partner mee te krijgen, hij is nu de vader en het is niet erg dat je wil dat iedereen voor jullie kindje hun gedrag verandert van onveilig naar veilig gedrag. Probeer ook het onderscheid gedrag versus hoe iemand is te maken. Je houd van deze mensen maar hun gedrag past niet bij wat het beste is voor jullie kind en hun kleinkind. Hoop dat je je vriend zo ver krijgt dat hij dit met ze gaat bespreken en dat het niet eerst mis moet gaan. Drinken prima, maar dan niet meer de baby vast houden, roken buiten als jullie kindje er is en de hond in de bench/bijkeuken met een kluif. Je kunt ze evt vragen te komen oppassen in jullie huis, zonder hond en zonder binnen te roken?
 
Ohhh wat lastig! Ze mogen in hun huis natuurlijk doen wat ze willen, maar als ze gaan oppassen gelden wel jouw regels, dus niet binnen roken, geen alcohol en geen hond bij je kind als je m niet vertrouwt. Alleszins redelijk lijkt me. Mijn schoonmoeder rookt, maar buiten (doet ze bij zichzelf thuis ook, fijn). Vindt je man dat niet ook een beetje logisch? Als zij dat teveel gedoe vinden, tsja jammer dan toch? Ze zijn die dag immers primair oppasser en daar heb jij zo je logische wensen over. Buiten het oppassen heb je minder te willen, en zul je soms even gedrag moeten slikken waar je niet meer achter staat.. je kan het even opschrijven en met je man doornemen, zodat die t voortouw kan nemen richting zijn ouders, hoef jij niet de boeman te zijn..?
 
M’n man zegt verder wel met ze gesproken te hebben over hun rookgedrag en vertelde me dat ze hadden gezegd niet te zullen roken zolang ons zoontje daar is. Ik vind het dus zelf alleen een beetje lastig hierop te vertrouwen omdat ze dus als we gewoon op bezoek komen wel gewoon roken. En als het aan hun ligt daarna ook gewoon met ons kindje te knuffelen. Dus ik zal er maar gewoon op moeten vertrouwen dat er niet gerookt wordt.
Mijn eigen ouders zullen een dag in de week hierheen komen om op te passen, dus mijn man zou het ook oneerlijk vinden als zijn ouders dan niet mogen oppassen. Met deze beredenering heb ik zelf iets meer moeite, omdat het praktisch en logistiek gezien niet superhandig is om ons zoontje daarheen te brengen. Dus ik zie het niet gebeuren dat ik van tevoren de oppasdag kan cancelen. Ik heb alleen wel tegen m’n man gezegd dat als ik erachter kom dat er wel gerookt is terwijl ons zoontje daar is, hij direct voor een extra dag op het KDV wordt ingeschreven.
Sowieso is het een lastig onderwerp om te bespreken. Hij voelt zich gauw aangevallen als ik deze gevoelens met hem deel, hij vindt dat ik z’n ouders beledig, dus ik heb het er nu al een poosje niet meer met hem over gehad om ruzie erover te voorkomen eigenlijk..
 
Terug
Bovenaan