relatie

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik vroeg me af of er in jullie relatie (met partner) veel veranderd is sins de komst van jullie kindjes??
Het is ons eerste kindje en ik had van te voren gedacht dat er wel vanalles zou veranderen maar eigenlijk is het allemaal (gelukkig!!) hetzelfde gebleven (oke, op 1 dingetje na dan...dat doen we nu IETS minder  hahaha)
Het is eigenlijk alleen nog maar leuker en beter geworden, ben echt trots op hem! En hij zegt nu nog steeds heel vaak hoe trots hij op mij is (dat zei hij keer op keer net na de bevalling, zo'n indruk had de bevalling gemaakt. Ook natuurlijk omdat de vk er niet bij was..)

Hoe is dat bij jullie???  
(hebben jullie het trouwens in de gaten?? ben even wat nieuwe discussies aan het bedenken!!! Hahahaha! Wil eigenlijk een paar pittige discussies hebben....maar weet er  even geen meer?!?!)  
 
Je doet goed je best hoor met je discussies. Alleen zijn het hier geen discussies, we zijn het allemaal zo met elkaar eens!
Na de eerste hebben we het heel zwaar gehad en hebben we echt moeten vechten om het weer op de rails te krijgen.
Nu gaat het echt super goed, gelukkig.
Sil
 
Tsja wat zal ik erover zeggen. Het loopt niet altijd even lekker. Ik
moet bijna alles zelf doen omdat mijn man de dingen gewoon niet ziet.

Hij doet wel zijn best zegt 'ie maar ja dat alleen zeggen werkt niet hè.

Wel is hij heel lief met Iris en ook verschoond hij haar wel enzo, als
ik het dan maar eerst even vraag. Donderdag begin ik weer met werken
(brrrr geen zin in!!!) en ben benieuwd hoe het dan gaat lopen.

Dan moet hij wel hè.



 
Heel herkenbaar wat je schrijft. Zo ging het dus bij ons na de eerste ook. En omdat ik zelf dus erg in de knoop zat, heeft dat gezorgd voor heftige ruzies.
Gelukkig gaat het bij de tweede nu veel beter. Misschien omdat ik er nu anders in sta. Want als ik eerlijk toegeef, heeft hij toch ook nog wel regelmatig dat hij de dingen niet ziet. Als ik het zo in mijn omgeving hoor, is dit toch wel meer regel dan uitzondering.
Groetjes Sil
 
Tussen ons is het ook ongeveer hetzelfde gebleven. We zijn nu alleen veel meer samen thuis, dat wel, maar we hebben eht dan ook erg gezellig samen. Hij is helemaal gek met ons zoontje, wil overal over meedenken en beslissen, knipt zijn nageltjes (dat vind ik nog steeds eng) enz. Ben erg gelukkig met mijn mannetje, ook supertrots!
 
Ja, kan me er wel eens echt aan ergeren hoor. Hij vindt omdat hij werkt hij ook een soort van vrij heeft dan in het weekeind en 's avonds en dan komt het naar mij wel over alsof ik heel de dag op mijn gat zit. Wat dus duidelijk niet is.
En ik kan inderdaad ook wel met mezelf in de knoop zitten , ben wel heel blij met mijn meisje maar het kan ook heel moeilijk zijn en als er dan ook nog iemand in huis is die denkt dat er niks veranderd is, kan ik het echt ineens zat zijn.
He, sorry voor dit niet zo gezellige berichtje hoor..... komt ook nog bij dat ik weer moet gaan werken. Verschrikkelijk!!!!!!
 
Bij ons heeft het toen erg geholpen om veel te praten. Vertel hoe je je voelt! Ik ging er ook ten onrechte vanuit dat hij wel begreep hoe ik me voelde. Maar dat was dus niet zo.
Wat ik ook wel eens doe, is hem lekker een dagje alleen thuis laten met de kids.
Als ik dan thuis kom, waardeert hij weer wat ik allemaal doe. En dan verwacht ik dat hij alles doet wat ik normaal ook doe!
En weer gaan werken..Je zal zien hoe lekker dat dat is. Even eruit, even weer gewoon mens ipv de moeder van. Tenminste, zo was het bij mij.
En niet zo gezellige berichtjes moeten ook kunnen toch?! Als we elkaar een beetje op kunnen beuren is dat toch alleen maar mooi.
Groetjes Sil
 
Ik zie dat mijn discussie goed loopt!  hahaha!

Enne...dat vrouwen voor ons gevoel alles moeten doen en mannen niks zien...tja...volgens mij is dat echt voor iedereen wel heel herkenbaar hoor!
Dat is bij ons helaas ook wel zo (het is echt niet altijd PERFECT bij ons, misschien kwam het wel zo over, want over het algemeen gaat het ook super! Maar natuurlijk zijn er wel eens irritaties.)
En dus begrijp ik ook precies wat jullie bedoelen...volgens mij is dat echt het verschil tussen mannen en vrouwen  snap er af en toe echt niks van!
Ik loop de hele dag te plannen, regelen, opruimen, dochtertje verzorgen en bezighouden enz enz
Ik heb dat allemaal in mijn hoofd zitten wat er moet gebeuren, en hij komt inderdaad thuis en gaat op de bank zitten...
Maar...ik heb dus wel geleerd dat hij het ECHT niet ziet! Hij ziet die schoenen niet op de trap liggen om mee naar boven te nemen..en als die er dan nog lagen ergerde ik me helemaal dood...maar nu vraag ik dus gewoon of hij ze even mee wil nemen naar boven en dat doet hij dan ook gewoon.

Tja...het is erg he, mannen zijn net kleine kinderen af en toe! Die moet je ook alles van te voren zeggen of vragen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan