relatiecrisis

Wat vervelend voor je. Ik herken het niet echt. Ik werk vier dagen en Remco vijf. Waardoor de zorg en het huishouden ongeveer gelijk verdeeld is.

Ik weet wel van toen ik nog verlof had ik me vaak schuldig voelde dat ik aan Remco vroeg de zorg van Lukas over te nemen zodra hij thuis kwam. Maar ik had echt even tijd voor mezelf nodig.

thuisblijfmoeder zijn is ook zwaar en dat vergeten mensen nog wel eens.

maar het is ook zo als een andere schrijfster zeg. Mannen zien bepaalde dingen gewoon niet. Ik werd daaar in het verleden zo kwaad om. En hij maar zeggen: Als je het vraagt...
Nou dat doe ik dan nu ook maar en dat werkt een stuk beter.

Ik hoop dat jullie eruit komen.

Annemieke
 
Ik ben het ook maar een beetje gaan accepteren dat mannen het echt niet zien.
snap het niet ik zie het wel allemaal en ook nog meer.
maar nu is vragen meer een automatisme geworden, en het werkt.
zijn heel wat discussies aan vooraf gegaan hoor.
zoals hoe kan je het nou niet zien het ligt voor je neus, je ruikt haar poepbroek door het hele huis hoe kan je dat nou niet ruiken
 
Hoi Daisy1, Ik heb ook weleens het gevoel dat ik 'm als een klein kind achter de broek aan moet zitten en dingen moet vragen. Heb wel geleerd dat mannen dingen ook gewoon écht niet zien! Natuurlijk komt ze dat soms ook wel goed uit, maar in 90% van de gevallen is het geen onwil (bij mij thuis iig). Laat een man maar eens een pakje boter uit de koelkast halen:'nee hoor, het ligt er écht niet !!!' Probleem met ons vrouwen is ook nog eens dat we te trots zijn om dingen te vragen, ikzelf ook absoluut! Ik vind het lastig om dingen uit handen te (moeten) geven of om hulp te vragen. Dat voelt alsof je het zelf niet aankan, dus vragen we niks. Wel doen!!! Het wordt steeds makkelijker en het scheelt je veel werk en frustratie. Heel veel sterkte ermee, meid!
Groetjes, MvIlse
 
Hoi!

Ik heb hier onlangs ook een topic over geopend (partner achter de kont aan zitten) omdat ik hier ook de meeste dingen doe, en vooral ook zie. Edwin heeft er ook een handje van om te zeggen dat ik het moet vragen. Ik doe dat nu ook al wat meer en maak me minder druk, en nu gaat het weer wat beter. Mbt eten geven en in bad enzo, ik zeg gewoon: het is jouw beurt, of schuif het bord eten naar hem toe, en dan doet hij het ook gewoon.
Ook ik heb af en toe zoiets van daaaaag zoek jij het lekker uit, maar ik probeer echt alles op alles te zetten om dit te laten werken vanwege de kleine. Verder past hij hartstikke goed bij me en wil ik hem ook niet kwijt, ik weet van mezelf dat ik me soms veels te druk maak om  onbelangrijke dingen, daar ben ik nu ook voor  bij de psycholoog.

Oh ja, ik werk 20 uur en vind het best wel lastig om in te schatten hoe erg ik het zou vinden om alles te doen als ik thuis zou zijn (NB dit is alleen mbt het huishouden, de zorg voor de kleine moet sowieso verdeeld, vind ik)

Liefs Jenneke mv Ivar
 
Heej Daisy,

Wat vervelend zeg allemaal. Je hebt al heel wat goeie tips gehad maar ik wil er nog het een en ander aan toevoegen waar je misschien iets aan hebt.
Je schrijft dat je een kutdag hebt gehad en een slapeloze nacht. Erg logisch na een ruzie maar ik denk dat je op dit moment, nu je kwaad, moe en verdrietig bent, geen beslissing moet maken om bij hem te blijven of weg te gaan. Omdat je alles nu echt heel somber ziet.
Ik vond het ook een goeie tip van iemand die zei dat je eens een avondje weg moest gaan. Even lekker met zn twee-en.
Bedenk ook waarom je op je mannetje bent gevallen en zie ook de goeie dingen. Is best moeilijk als je hem op dit moment een ontzettende lul vind maar oke...
En inderdaad, praat er eens over.
Verder vind ik dat je helemaal gelijk hebt hoor dat hij ook iets mag doen!!!
Hou ons even op de hoogte en ga nu even iets leuks doen. Pak iets lekkers en ... forummen maar haha. Nee hoor iets anders leuks mag ook.
Kus aan Julian!

Groetjes Kirsten
 
Hoi Daisy,

Wat een vervelende situatie! Hier loopt het gelukkig over het algemeen allemaal wel gesmeerd. In het weekend nemen we de zorg samen op ons en slapen we om de beurt uit. Op de dagen dat ik vrij ben dan zorg ik dat we kunnen eten als mijn man thuis komt, daarna ruim ik op en houdt mijn man Tijs bezig en in de gaten, zodat hij mij niet in de weg kruipt enzo. En de rest met Tijs doen we dan ook weer samen en brengen hem ook samen naar bed. De dagen dat ik ook werk zorgen we ook samen voor alles, zijn de taken verdeeld. Mijn man brengt hem b.v. naar het KDV en ik ga hem ophalen. Ik moet ook vaak dingen vragen, omdat ze anders niet gebeuren, maar heb daar niet zo'n moeite mee. Het huishouden komt voor een groot deel op mij neer, maar ik werk dan ook minder en heb daar geen moeite mee.
Ook Edwin zegt wel eens:  jij bent toch de hele dag thuis geweest? Maar hij merkt nu in de vakantie toch wel, dat je dan niet zoveel kunt doen als hij dacht.

Het enige wat ik jou kan meegeven is dat je alles vooral wel bespreekbaar moet maken en houden. Als je de dingen die jullie dwars zitten niet meer bespreken, dan denk ik dat het moeilijk wordt om jullie relatie te redden. Ga lekker weer eens wat samen doen, breng Julian naar opa en oma, of iemand anders die je hem toevertrouwd en ga er samen op uit en ga praten. Vindt weer de reden waarom jullie elkaar zo leuk vinden en probeer hieruit te komen!

Veel sterkte de komende tijd en zet alles eens goed op een rijtje, samen met je partner!

Liefs,
mv Tijs

 
Vervelend als het niet loopt zoals je gehoopt hebt! Praat met elkaar erover!
Ik moet zeggen dat het hier allemaal wel meevalt, al botsen de karakters wel eens. Ik ben niet zo mega-netjes, vindt het wel gezellig als er wat speelgoed ligt,  of een boekje op de tafel en zo, maar hubbie vindt het maar rotzooi, heb ik te veel schoenen die in de weg liggen en hoef je echt geen 3 mascara's te hebben liggen in de badkamer, etc. Hij doet meer in het huishouden, omdat ik fulltime werk en hij 2 dagen in de week thuis is. We hebben een verdeling gemaakt wat hij doet en wat hij laat liggen voor de dinsdagen als ik thuis ben (strijken, bedden afhalen). Waar we wel eens mot over hebben zijn de boodschappen! Meestal moet dat vrijdagavond of zaterdag en na een week werken wil ik lekker thuis zijn, maar meestal doe ik de boodschappen (jij kan dat sneller zegt hij dan) nog erbij! Ik speel meer met Tessa, maar stoeien das papa's taak. Douchen met haar is papa's taak en in bad is mama's taak.
Soms hebben we een dag opruimwoede en dan is alles weer helemaal netjes en schoon en dan kunnen we er allebei om lachen, en das denk ik het belangrijkste!

Lisenka mv Tessa (10-9-2006)
 
Hey Ellen,

Ik begrijp precies wat je bedoelt, voel je frustratie ook zowat van het scherm afspatten. Ik zal niet mijn hele klaagzang hier neer zetten (waarmee ik absoluut niet bedoel dat je klaagt hoor!) maar het is vrijwel hetzelfde als jouw verhaal.
Wat bij mijn man wel een beetje doordrong was toen ik het op een andere manier uit probeerde te leggen, namelijk dat wat ik doe misschien geen baan is, maar wel hard werk. Ik legde het zo aan hem uit: Ik heb een "baan" die eerder begint dan de jouwe, later ophoud dan de jouwe, waar ik af en toe ook 's nachts voor moet werken, geen lunch pauze, geen weekends, geen promotie, geen vakantie dagen, geen kerstpakket, geen collega's etc etc. En voordat het klinkt als slavendrijverij....ik realiseer me heel goed dat ik geluk heb dat ik niet buitenshuis hoef te werken, en dat ik lekker bij Max mag zijn. Maar de vanzelfsprekendheid waar mijn man vanuit gaat is soms genoeg om mij kokend bloed te bezorgen. Ik weet nog geen pasklare oplossing hiervoor en eigenlijk ben ik op dit moment gewoon een beetje aan het hopen en wachten op verandering. Maar misschien voel jij je een heel klein beetje beter als je weet dat er meer mensen rondlopen waarmee het helemaal niet zo van een leien dakje gaat.

Ajuus en sterkte, ilja
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan