relatieproblemen

mijn man is sinds vorige week weg gegaan.
we hebben dat samen besloten omdat we heel vaak ruzie hadden en we hebben en dochter van 4 die dat allemaal mee kreeg.
onze dochter mist papa niet en wil niet dat ie weer terug komt terwijl ik me heel alleen voel. ik weet niet wat ik moet doen ik weet wel dat het de goede keuze is voor dit moment maar ik had nooit verwacht dat ik hem zo zou missen.
ik ben morgen 18 week zwanger van onze 2e en de emoties gieren door me lijf, gister heb ik de baby voelen trappen en kon dat niet delen met mijn man.
als ik kon kiezen wou ik hem vandaag nog terug maar ik weet niet of de ruzie dan ook terug komen en hoe onze dochter erop reageert. ze was bang voor haar papa mocht geen rommel maken en hij werd boos als ze een beetje in haar broek had geplast. hij heeft adhd en kan zich niet goed in houden hij werkt er nu wel aan. hij doet wel zijn best maar ik weet niet of he genoeg is. ik hou me sterk voor onze dochter maar wanneer mag ik aan mezelf denken?

wat vinden jullie wat ik moet doen?

groetjes sanne
 
Jeetje Sanne,

Wat een verhaal en dit zo tijdens een zwangerschap. Van deze tijd moet je zo genieten.
Het is heel moeilijk om voor jouw te kiezen wat je het beste kan doen. Ik zou zeggen luister naar je gevoel.
Je geeft zelf al aan dat jullie veel ruzie hebben maar dat je niet weet of dit het goede moment is om uit elkaar te gaan. Maar wil je dan de laatste 22 wk bij elkaar zijn met er is niks aan de hand en dan uit elkaar. Als je nu zoiets hebt van het is beter zonder hem dan kan je beter zo sterk mogelijk nu voor jezelf zijn en er voor vechten alleen met je dochtertje.
Anders heb je straks als de baby er is ook zo'n alleen gevoel. En mij lijkt die tijd alleen maar nog veel zwaarder.

Wat ik eerder al schreef ik kan niet voor je kiezen, maar wil je wel heel veel sterkte toewensen.

Liefs Chantie
 
hey

jeetje wat een moeilijke situatie!
ik weet niet wat ik zou doen als mijn dochter zo zou denken, ik denk hoe moeilijk ik het ook vond dat ik wel het beste voor dr wilde.
maar jouw zwangerschap heeft natuurlijk ook wat te lijden als jij je slecht voelt!
heb je geen mensen om je heen die je kunnen helpen?
en wat de anderen ook zeggen, luister naar je gevoel! hier kan niemand je verder mee helpen vrees ik! sterkte!

liefs
 
Hi,

Wat een ellendige situatie en ik kan je ook geen raad geven. Wel heb ik een antwoord op je vraag wanneer je voor jezelf mag gaan kiezen: dat mag altijd! Eigenlijk: dat MOET altijd. Want als je niet voor jezelf het beste kiest, hoe kan je dan voor anderen iets betekenen? Klinkt egoistisch, toch is het dat niet. Want als je niet voor jezelf kiest, zit je niet lekker in je vel. En als je niet lekker in je vel zit, dan kun je ook niet goed voor anderen zorgen, waardoor je je weer niet lekker voelt....etc... etc....

Dus, kies vooral voor jezelf en je dochter of dat nu uiteindelijk wel of niet met deze man is.

Sterkte ermee.

Gr. Tamara.
 
Pff, wat naar he!

Maar ja, je man is waarschijnlijk al jaren zo, en je kiest zelf voor een kindje met hem. niet onvriendelijk bedoeld overigens, maar dit is gewoon de waarheid

Ruzie's zijn heel slecht voor een kind, ik ben er zelf mee opgegroeid en ik heb er nu nog last van. Kies voor jezelf en voor je kindjes, maar goed, het is jouw keuze!
 
Wordt je man 'behandeld' voor zijn ADHD?? Er zijn talloze medicijnen voor die de prikkels onderdrukken waar de ADHD op reageert...

Het lijkt me erg moeilijk om nu op je gevoel af te gaan met al die hormonen...

Heel veel succes!
 
Terug
Bovenaan