A
Anoniem
Guest
Trouwens ook respect voor inderdaad de leraren en verplegers die ondanks het korten op de budgetten en tijd vol liefde blijven voor onze kinderen en ouders die aandacht nodig hebben!
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
A
Anoniem
Guest
wij lopen ook een bepaald risico op ons werk
Ik werk met autistische kinderen en jongeren en ADHD kinderen.
Allemaal kinderen met een psychiatrische diagnose dus.
Bij heel veel aandoeningen hoort een stuk grensoverschrijdend fysiek geweld.
Dit uit zich als ze echt heel boos worden.
Toevallig afgelopen weekend heb ik 45 minuten met een collega boven op een client
gelegen, letterlijk dan!
Wij leren fysieke en verbale agressie hantering. Maar soms is het gewoon moeilijk om iemand op een goede manier zo neer te leggen dat degene niet meer kan bijten, schoppen, slaan, spugen enz. Ze zijn in hun woede loeisterk, snel en erg bewegelijk.
Ik werkte met een inval kracht die net was begonnen en deze trainingen nog niet gehad had. ik moest haar gaande weg vertellen wat ze moest doen.
Puntje bij paaltje...gescheurde kleding, gebeten, geschopt en bespuugd.
Ik ga nu toch maar mijn hepetitus B injecties halen...mocht toen niet ivm mijn zwangerschap en was het daarna vergeten.
Nu door dit bijt incident toch maar doen.
Toch zijn het schatten van kinderen hoor.
Deze client is zelfs mijn favouriet. Ze heeft ook heel erg liggen huilen in mijn armen daarna omdat ze zich zo rot voelde hierdoor en schaamde.
Ik heb haar goed geknuffeld....
maar..dit doet wel een hoop met je
en de politie...petje af hoor!
Ik werk met autistische kinderen en jongeren en ADHD kinderen.
Allemaal kinderen met een psychiatrische diagnose dus.
Bij heel veel aandoeningen hoort een stuk grensoverschrijdend fysiek geweld.
Dit uit zich als ze echt heel boos worden.
Toevallig afgelopen weekend heb ik 45 minuten met een collega boven op een client
gelegen, letterlijk dan!
Wij leren fysieke en verbale agressie hantering. Maar soms is het gewoon moeilijk om iemand op een goede manier zo neer te leggen dat degene niet meer kan bijten, schoppen, slaan, spugen enz. Ze zijn in hun woede loeisterk, snel en erg bewegelijk.
Ik werkte met een inval kracht die net was begonnen en deze trainingen nog niet gehad had. ik moest haar gaande weg vertellen wat ze moest doen.
Puntje bij paaltje...gescheurde kleding, gebeten, geschopt en bespuugd.
Ik ga nu toch maar mijn hepetitus B injecties halen...mocht toen niet ivm mijn zwangerschap en was het daarna vergeten.
Nu door dit bijt incident toch maar doen.
Toch zijn het schatten van kinderen hoor.
Deze client is zelfs mijn favouriet. Ze heeft ook heel erg liggen huilen in mijn armen daarna omdat ze zich zo rot voelde hierdoor en schaamde.
Ik heb haar goed geknuffeld....
maar..dit doet wel een hoop met je
en de politie...petje af hoor!
A
Anoniem
Guest
Nou, ik wil inderdaad ook weleens even zeggen dat ik veel respect heb voor de mensen die dit "vuile werk" voor ons opknappen. Je staat er normaal gesproken niet bij stil aan wat voor gevaren onze medemensen blootgesteld worden. Echt weleens iets om even bij stil te staan.
Duss...bij deze: Ik sta stil!
Liefs Annet
P.p. Als iemand me hier nou niet snel iets gaat leren (ben nog steeds niet ingewerkt, collega is nog steeds ziek) dan wordt mijn baan straks ook een risicovolle. Mensen worden het toch wel zat nu, dat ik veel nog niet weet....
Duss...bij deze: Ik sta stil!
Liefs Annet
P.p. Als iemand me hier nou niet snel iets gaat leren (ben nog steeds niet ingewerkt, collega is nog steeds ziek) dan wordt mijn baan straks ook een risicovolle. Mensen worden het toch wel zat nu, dat ik veel nog niet weet....
A
Anoniem
Guest
Ik werk in de gehandicaptenzorg. Mijn groepen zijn niet zo heftig, maar als de pieper gaat is het rennen......
Ook bij ons is het net als bij pascal, erop zitten of proberen in de time-out te krijgen, tja maar ze zijn zo sterk als een beer. Het wordt zwart voor de ogen en gaan los...
Er gaat zo'n enorme adrinaline door je lijf dat je op het moment weinig besef hebt, wat er allemaal gaande is en kan gebeuren. Maar als alles weer kalm is... pfiew dan moeten we ff naar buiten voor een frisse neus.
Als cliënten out gaan, zijn ze in staat een arm te breken en bijten met gemak door spijkerbroeken heen, ook scheuren van spijkerstof is een eitje.... Moeten wij eens proberen.
Maar toch zijn ze heerlijk om mee te werken en zou ik ze niet kunnen missen. We hebben een cliënt die overgeplaatst is, omdat ze bij ons niet meer op haar plek zat. Het was altijd raak met haar, maar toch was het een lieverd. We missen haar best wel.
Ook bij ons is het net als bij pascal, erop zitten of proberen in de time-out te krijgen, tja maar ze zijn zo sterk als een beer. Het wordt zwart voor de ogen en gaan los...
Er gaat zo'n enorme adrinaline door je lijf dat je op het moment weinig besef hebt, wat er allemaal gaande is en kan gebeuren. Maar als alles weer kalm is... pfiew dan moeten we ff naar buiten voor een frisse neus.
Als cliënten out gaan, zijn ze in staat een arm te breken en bijten met gemak door spijkerbroeken heen, ook scheuren van spijkerstof is een eitje.... Moeten wij eens proberen.
Maar toch zijn ze heerlijk om mee te werken en zou ik ze niet kunnen missen. We hebben een cliënt die overgeplaatst is, omdat ze bij ons niet meer op haar plek zat. Het was altijd raak met haar, maar toch was het een lieverd. We missen haar best wel.