Toen mijn jongste 4 weken oud was, was mijn man ook een week lang weg van huis. De oudste was toen 22 maanden. Ik had een keizersnede gehad en was dus ook nog herstellende. T was een pittig weekje, maar het ging gewoon zoals het ging.
Ik keek gewoon hoe het ging. Hield niet echt een ritme aan. Vaak liep het zo dat ze rond 5.00/5.30 een voeding wilde, dus gaf ik die en daarna sliep ze weer even. Dat kwam dan goed uit, dan werd rond 6.30 de oudste wakker en had ik tijd voor haar. De volgende fles hoefde pas rond 8.30 dan. Ik hoopte dan maar dat de baby in ieder geval tot 7.30 doorsliep.
Soms viel een voeding wel gelijk met de wakkertijd van mn oudste dochter. Dan nam ik haar in mijn bed en speelde ze even met haar knuffels ofzo terwijl ik de jongste de fles gaf. Of ik nam ze allebei onder de arm mee naar beneden. Dan kon de oudste even spelen terwijl ik de jongste de fles gaf. Een kind van 1.5-2 jaar kan gewoon even wachten met aankleden of ontbijten, toch?
Ook als een fles gelijk viel met de bedtijd s avonds of het middagslaapje, dan probeerde ik eerst gauw de oudste naar bed te doen en dan pas de fles. Ja, dan huilt de baby maar even 10 minuutjes. Op zich heb je de oudste ook wel binnen 5-10 minuten in bed en hoeft dat geen half uur te duren. En soms gaf ik wel eerst de fles en ging de oudste dan maar een half uurtje later beginnen naar bed, ook geen drama
Dus eigenlijk was t gewoon elke dag passen en meten. Het pittigst vond ik de avonden met eten/in bad/naar bed en dan nog alles opruimen en soms nog 10x terug naar boven of een hele avond met een huilende baby op de arm. En sommige nachten heb ik echt amper geslapen, dan werden ze om en om wakker.
Succes! Probeer je niet te druk te maken om de voedingen, het loopt zoals het loopt...