Het heeft mij heel erg geholpen om direct bij het gaan samenwonen hele duidelijke afspraken te maken over huishoudelijke taken.
Mijn man komt uit een heel ander gezin dan ik, ik werd door zijn familie als schoonmaakverslaafd gezien, terwijl het vanuit mijn familie minder dan normaal is. Op dit moment hebben wij nog steeds een andere verwachting/maatstaf in wat schoon is.
Doordat ik zelf eerder de grens bereik waarbij er opgeruimd, gestofzuigd of gewassen moet worden geven die afspraken mij wel houvast. Ik zorg er zo voor dat ik niet zomaar zijn taken overneem. Zou ik dat wel doen, dan doe ik zomaar ongemerkt het volledige huishouden.
Voorbeeld: mijn man is onder andere verantwoordelijk voor de vaat, dan zal ik bekers ed wel netjes naar de (dichte) keuken brengen, maar hij pakt alles altijd in en uit. Tuurlijk zet ik mijn beker ook wel eens direct in de vaatwasser, maar het is dus niet mijn verantwoordelijkheid. Hij zal dus moeten plannen wanneer de vaatwasser aan moet om te zorgen dat er niet onnodig veel en onnodig lang vaat op het aanrecht staat.
Hij heeft er zelf geen moeite mee als er 's nachts nog vaat op het aanrecht staat, ik vind dat zelf wel erg lastig/vervelend.
Door de taken zo strikt te verdelen zorg ik ervoor dat ik mijzelf niet teveel belast. Ik werk namelijk 40 uur per week, mijn man inmiddels 38. Na de bevalling gaan we beiden 32 uur werken. (allebei een volledige dag vrij).
Taken waarin ik geen concessies wil doen, bijvoorbeeld schoonhouden sanitair/keuken die heb ik aan mijzelf toegewezen omdat ik een hogere standaard in het schoonhouden heb. Bij deze takenn zou ik het niet kunnen verdragen als hij het pas 'te laat' doet, daarom doe ik het zelf.
Hij wil er nog wel eens over mopperen dat hij 'zoveel' moet doen, maar heeft ook weinig oog voor de dingen die ik er bij tussendoor doe. Continue opruimen, kussens opschudden, her en der bekers ed verzamelen, actief papier en plastic scheiden, aangekochte spulletjes naar hun juiste definitieve locatie verhuizen, deuren op slot etc.
Met andere woorden, hij kan goed uit de voeten met vaste taken, maar heeft weinig 'oog' voor het huishouden in het algemeen. Hij ziet zeg maar het werk niet echt liggen. Dit leidt soms nog wel tot wat frustratie.
Ik probeer nu duidelijk aan te geven wat ik verwacht en wanneer ik het verwacht, en hem daarbij ook meer ruimte te geven om het zelf in te delen. (zelf ben ik meer van alles direct oplossen)
