Ronde 10 emotioneel

herkenbaar, wij zitten op ronde 9.
gisteren was me NOD.. en ja hoor ongesteld.
ik begin met de dag onzekerder te worden :( niet fijn..
vooral als er mensen zijn in je omgeving die wel binnen paar maanden zwanger worden.. tja bij ieder gaat het anders.
wij gaan morgen naar de huisarts. misschien nog te vroeg, maar ik wil mijn hart oplucten ..
 
Gefeliciteerd iskaatje! Wat zullen jullie opgelucht zijn dat het eindelijk gelukt is! Maar nog steeds een spannende tijd nu voor jullie! Wij zijn nog niet naar de huisarts geweest voor onderzoek, ik heb voor mezelf besloten om het nog even tijd te geven tot het nieuwe jaar en als het dan niet gelukt is toch naar de huisarts te gaan... Mijn zus en haar man hebben nooit kinderen kunnen krijgen helaas, dus ik weet van dichtbij hoeveel verdriet het doet. (lag bij hun aan haar man). Zij hebben jaren in het ziekenhuis gelopen en helaas is het niet gelukt.
Skitchie
Wat vervelend ook bij jullie! Echt he met die testen, ik durf het zo ongeveer niet meer te doen ivm teleurstelling. Maar toch geeft het ergens ook weer zekerheid (of niet als die menstruatie dan weer langer op zich laat wachten..) ik hoop voor jou dat je morgen een positieve test hebt, ergens wel raar dat jullie geen verwijzing krijgen toch? Of ben je het eens met wat de arts gezegd heeft? 
 
Hoi hoi, wij zijn na 18 ronde spontaan zwanger geraakt. Waren nog niet na het ziekenhuis ervoor geweest. Echt ik dacht ook word nooit zwanger en het is toch “gelukt” verlies niet de hoop!
Gelukt tussen “” is namelijk geconstateerd dat het een miskraam of bbz is. ben nu aan het afwachten of het van zelf los komt.
 
Mel, ja precies dat gevoel.. :( iedere keer probeer ik wel weer positief er tegen aan te gaan en denk ik we zien het wel, maar als het op het moment van de maand op aan komt is het toch steeds ontzettend moeilijk. Er over praten met iemand kan nooit kwaad :) heel veel succes in ieder geval!
Berna, wat een verdrietig nieuws heel veel sterkte!! 
 
He,
Heel herkenbaar, soms zit je er gewoon een beetje doorheen. Zelf ben ik bijna 2 jaar bezig. Volgens het ziekenhuis is er niet aanwijsbaar iets mis dus moeten we het nog even proberen. Enorm frustrerend.
Vorige week was het voor de zoveelste keer raak, een ander set vrienden was in verwachting. Ik heb enorm gehuild bij mn partner, af en toe ben ik er zo klaar mee...
Wat ik probeer te zeggen is iedereen gaat anders om met zo'n situatie. Voor mij helpt het om te delen met mn man en gewoon echt even te huilen. Mezelf daarin ook serieus te nemen dat het niet leuk is dat iedereen binnen 1 keer zwanger raakt en wij niet...
Veel succes!
 
Hier ronde 12. Ik snap je gevoel.
Vandaag de stap genomen en via de dokter doorverwezen naar de gynaecoloog.
Voelt verschrikkelijk als falen. Ben ook erg emotioneel en afwezig door het allemaal. 
 
 
Ik denk dat het ook vooral de onzekerheid is, en als ik eenmaal begin met denken dan kom ik er moeilijk uit. Het is ook gewoon iets waar je totaal geen grip of invloed op hebt. Soms kan ik goed relativeren en denk ik wat maakt die ene maand of 2 maanden nou uit, maar gewoon het niet weten of het wel zou lukken. Ondertussen geniet ik wel van veel dingen en probeer ik afleiding te zoeken lekker wandelen en andere dingen. Maar er mist gewoon iets in mijn leven. Ik wil al een aantal jaren een kindje, mijn vriend is er sinds we begonnen zijn pas klaar voor. En zo moet het ook vind ik, als je er niet allebei achter staat dan is dat al geen goede basis. HIj kan het makkelijker naast zich neerleggen. 
 
Terug
Bovenaan