Roze wolk blijft weg.

[tisaraudjanelle]

Hi LiekB, 
Ach, jij kent deze zware weg ook. Het eist gewoon mentaal en fysiek zijn tol. En dan ben je zwanger, en dan heb je het idee "Er moet hier gewoon iets tegenover staan, dit gaat nooit goed". Verschrikkelijk en niet waar natuurlijk, maar dit soort gedachtes zijn zo overheersend. Het is ook gewoon fijn om te weten dat dit niet geks is. Want het voelt bijna alsof je niet van je kind houd al is dat natuurlijk wel zo. Het is ook alsof Facebook wéét wat je denkt of hoe je je voelt want, ik las laatst een artikel van een moeder die helemaal niks voor haar kind voelt. Het verschil is wel dat zij het sowieso niet zo gewild had. Van dit soort artikels en het algorythm brengt je wel in de war. Maar uiteindelijk voel ik, en weet ik dat ik hier niet bang voor hoef te zijn. 
Ons meisje is gewenst, en gewild. 
Dank je wel voor je reactie. 

 

[Gebruiker10238100]

Hai hai, 
Ik herken je verhaal. Ik ben nu ruim 24 wkn zwanger van ons 1e kindje. 6 jaar geleden op onze trouwdag was ik gestopt met de pil. 4 jaar geleden op mijn 30e verjaardag kreeg ik helaas slecht nieuws. Bij mijn uitstrijkje waren kankercellen gevonden en paar dagen later lag ik al onder het mes. Dan komt een tijd dat je even niet zwanger mag worden ivm herstel. En ivm angs wachtte we de 1e controle af.. toen er definitief niks meer gevonden werd en ik dus "schoon" was... zijn we weer begonnen.. vorig jaar maart ben ik voor de 2e keer geopereerd omdat het terug was gekomen. En afgelopen april had ik eindelijk een positieve test in mijn handen.  Ook ik ervaar sinds het begin van de zwangerschap hetzelfde wat jij nu ervaart. Ook ik heb meer angsten als dat ik kan genieten. Maar mijn man zet me regelmatig weer even met mijn beide beentjes op de grond en zorgt ervoor elke dag ook al is het 5 minuten dat ik die minuten wel kan genieten. 
De angst zal er altijd zijn denk ik. Ik heb een sterke achterban. Ik kan altijd zeuren, huilen, angsten uiten etc. Bij mijn vrienden, vriendinnen en echtgenoot. Blijf communiceren met je vriend en achterban en geef je angst ook aan bij de verloskundige. Zij kunnen miss jou hierin ondersteunen. 
Ik wens je heel veel geluk. 
Lieve groetjes Eleonora 

 

[tisaraudjanelle]

Lieve Eleonora,
Wow! Wat een rollercoaster wat jij hebt meegemaakt. Jeetje. Woorden schieten mij hierin enorm tekort om te uiten wat ik voor je voel, laten we duidelijk zijn.. Ik voel een soort kracht van je vandaan komen. 
Wat mooi dat je toch nog zwanger bent van je eerste wondertje en dat we dat beiden mogen voelen en meemaken. Gek dat we zo ontzettend angstig zijn terwijl we gehoord hebben van die roze wolk. Ik ben er zeker van overtuigd dat dit gevoel vanzelf overgaat zodra we onze baby's mogen vasthouden. Dit is namelijk een gevoel zo nieuw, zo onbekend. Het is toch fijn dit te kunnen delen met andere sterke mama's.
Ondanks de gemengde gevoelens die wij ervaren wens ik je toch een ontzettend prachtige zwangerschap, veel geluk en liefde toe. Ik neem ook jouw advies zeker met mij mee en ik blijf het communiceren. 
Lieve groetjes.