Hallo allemaal, hier ook een moeder met een tobber van een kindje qua gezondheid. Ik zal even opnoemen wat er allemaal is gebeurt in de 13 maanden dat hij leeft.
Dag 1 moest Tygo al naar de EHBO, bleek dat er 1 neusgat compleet afgesloten was door een of ander vliesje. Dat is doorgeprikt en dat probleem was opgelost.
Vanaf een maand 2 begon Tygo met rochelend adem te halen. Hier heeft de huisarts hem 4 maanden mee door laten lopen (nou ja lopen..) Ik werd telkens min of meer als overbezorgde moeder de deur gewezen. Soms kreeg ik wat mee, soms ook niet. Totdat we terug kwamen van vakantie en Tygo niets meer wilde eten en/of drinken. Hij was toen 6 maanden. Hij is met spoed opgenomen en bleek erg ziek te zijn. Hij heeft babyastma en gebruikte zijn longen maar voor 1/3. Hij ademde in rust alsof hij de marathon had gelopen. Ook hij werd aan de vernevelaar gelegd met een sonde, na een week sloeg dat pas aan. Zo dicht zaten zijn longen. Vreselijke tijd omdat ik al 4 maanden door de huisarts weg ben gestuurd. Het moest kennelijk echt slecht met Tygo gaan voordat ze er iets aan deden, belachelijk.
In die tussentijd met gebruik van ventolin en flixotide ging het wat beter en kregen we het redelijk onder controle. Maar toen begonnen de oor problemen. Tygo heeft met 9 maanden buisjes gekregen en tobt tot nu toe gemiddeld 1 keer in de maand met een dubbele oorontsteking. Dit met alle pijn en dus niet slapen tot gevolg. 10 december 06 wilde Tygo wederom ineens niets eten en drinken. Weer naar de huisarts geweest maar het was een griepje en waarschijnlijk hadden we het ergste al gehad met hem. 4 dagen laten moest ik op het cb zijn en bleek dat hij ruim anderhalve kilo was afgevallen. Een uur later zat ik op de EHBO en werd Tygo wederom opgenomen, het bleek het RS virus te zijn. De huisarts had daar nog lacherig over gedaan dat het dat waarschijnlijk wel zou zijn maar dat zou niet erg zijn voor een kind van 11 maanden. 4 dagen later werd hij ervoor opgenomen. Wederom een sonde in en na een week kon hij weer mee naar huis. Nu blijft er alleen zijn oren over. Tygo krijgt preventief antibiotica zodat hij even de tijd krijgt om zijn energie terug te krijgen en zich een tijd lekker te kunnen voelen. Het is te gek voor woorden maar ik ben blij dat hij het krijgt. Hij krijgt het nu 2 weken en ik heb een gezond en blij kind, dus het is het waard. Donderdag belt de kinderarts ons op voor zijn bloeduitslag. Ze hebben bloed afgenomen om te kijken of hij last heeft van een verminderde weerstand. Dat is dus nog ff afwachten helaas, ik ben benieuwd.
Sorry voor het wazige en lange verhaal maar ik moest het een keer helemaal kwijt. Dit ook omdat ik er echt aan onderdoor ga. Ik ben kapot, verdrietig en wil gewoon van mijn heerlijke menneke genieten als hij zich op en top lekker voelt.
Groetjes Liesbeth
