een ruggenprik lijkt mij in ieder geval niks al heb ik wel mijn bevalling als erg heftig ervaren en heb er niks voor gekregen ik was zo de weg kwijt dat ik er niet eens aan dacht bizar eigenlijk he
het begon met 36 weken en 4 dagen ik moest heel vaak plassen ik bleef gaan naar de wc een uurtje later verloor ik mijn slijmprop en daarna 3 kwartier later mijn vruchtwater ik mocht niet thuis bevallen dus moest naar het ziekenhuis daar aangekomen kreeg ik best al heftige weeen maar ik mocht niet getoucheerd worden ivm met infectiegevaar ivm gebroken vliezen dus deden ze het met een eendenbek en wat bleek ik had nul komma nul ontsluiting daardoor mocht ik nog niet de bevallingskamer op ik een beetje piepen op de gang de mensen zullen ook wel gedacht hebben maar uiteindelijk een paar uur later mocht het toch en hun weer kijken 2 cm ontsluiting afijn ik heb er 20 uur uiteindelijk over gedaan waarbij 8 uur goed te doen was al deed het echt wel pijn en 12 uur heb ik in een soort weeenstorm gezeten ik kwam niet meer op adem had rug en buik weeen en crepeerde echt van de pijn ik denk daarom ook dat de ontsluiting zo lang duurde omdat ik zwaar gestresst was, in het ziekenhuis kwamen ze ook maar om de 3 uur kijken omdat het druk was en mijn verloskundige is die dag ook niet gekomen dus ben wel aan mijn lot over gelaten eigenlijk dat het verhaal van mijn zoontje ik hoop dat ik nu lekker thuis kan bevallen en beter begeleid word want toen ik van mijn zoontje ging bevallen wist ik niks van een bevalling dat had ik wel gevraagd aan de verloskundige met 35 weken maar zij vond het niet nodig ze zij dat vertel ik je met 37 weken en die had ik toen niet gehaald