rust

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik weet ook wel dat het beter wordt, maar daar heb je op het moment zelf niet zoveel aan... Vannacht heb ik als een blok geslapen en voelde me vanmorgen zowaar uitgerust! De oudste logeert wel eens bij mijn schoonzus en zwager, zodra die terug zijn van een maand (!) vakantie (wil ik ook!) gaat ze daar weer een keertje heen. Zelf hebben ze geen kinderen dus de jongste durf ik daar nog niet heen te sturen.

Ik denk dat ik gewoon een keer vrij neem op een dag dat de kids naar de creche zijn, niet werken is financieel niet echt haalbaar. Toen Laura nog zo klein was rustte ik uit op mijn werk en dat zal nu weer zo voelen, op mijn werk zijn er geen onverwachte dingen, thuis wel...

Ik ben in ieder geval blij dat ik niet de enige ben en vind het heel fijn dat ik hier even kan klagen!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Daar zijn we ook voor. Ik moet zeggen dat ik het ook de eerste tijd als zwaar heb ervaren ik moest na twee weken alles zelf doen na mijn tweede keizersnee maar je word zelf heel creatief in oplossen van problemen zover het kan. De eerste keer dat ik boodschappen ging doen was echt ..... heeel zwaar mijn zoon was bijna onder een auto ik ben toen wel hard gaan rennnen met mijn wond wat eigenlijk niet mocht maar anders had hij onder een auto gelegen.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Daar zijn we ook voor. Ik moet zeggen dat ik het ook de eerste tijd als zwaar heb ervaren ik moest na twee weken alles zelf doen na mijn tweede keizersnee maar je word zelf heel creatief in oplossen van problemen zover het kan. De eerste keer dat ik boodschappen ging doen was echt ..... heeel zwaar mijn zoon was bijna onder een auto ik ben toen wel hard gaan rennnen met mijn wond wat eigenlijk niet mocht maar anders had hij onder een auto gelegen.

 

[reisa]

Af en toe een vrije dag opnemen en de kinderen naar het kdv brengen lijkt me een hele goede manier om even bij te tanken! Even niemand om je heen, ongestoord een paar uur kunnen slapen, dan kan je er weer even tegen aan.
En misschien kan de kleinste nog niet gaan logeren, maar wel een paar uurtjes op zondag op visite bij je schoonzus en zwager? Dan kom je ook een beetje tot jezelf.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik herken het wel hoor, Eva is van januari 2008 en Sophie van november 2009 en eerlijk gezegd vind ik de overgang van 1 naar 2 kinderen ook vies tegen vallen.

Eva was als baby altijd heeeeel makkelijk, de borstvoeding ging van een leien dakje, ze sliep heel snel door en ook overdag sliep ze veel tussen de voedingen en verder had ik ook echt geen kind aan haar.

Tja en dan Sophie, hoewel ze natuurlijk een van de twee liefste meisjes van de wereld is, is ze geen hele makkelijk baby.
Het begon al in de kraamweek, ik wilde heel graag weer borstvoeding geven, maar ons dametje bleek onverzadigbaar, daar viel niet tegen aan te voeden, zeker niet met Eva over de vloer. Nu krijgt ze al een aantal maanden flesvoeding voor hongerige baby`s en zelfs dan is het moeilijk om haar 4 uur tevreden te houden.
Ook heeft ze heel weining slaap nodig. Nu ze sinds kort doorslaapt, is ze op wat hazeslaapjes na, eigenlijk de hele dag wakker.
Hoewel Sophie niet veel huilt en heel vrolijk is, vraagt ze best veel aandacht, dat houdt wel in dat ik heel veel met haar bezig ben om haar zoet te houden. (Heb haar nu ook op schoot :S)

Eva zit inmiddels ook midden in de peuterpuberteit en heeft periodes waarin ze flink lastig kan zijn, gelukkig kan ze in dat geval altijd een nachtje bij oma en opa logeren, daar geniet ze zelf ook erg van en geeft ons tijdelijk wat rust.
Dat hebben we ook hard nodig, want de afgelopen maanden hebben we wel weken gehad waarin we er `s nachts minstens elk uur uit moesten. Tijdens zo`n periode heb ik echt weleens huilend van vermoeidheid een flesje gegeven.

Ook ik vind mijn baan niet echt leuk, maar ik merk wel dat het met 2 kinderen best lekker is om er af en toe even uit te zijn. Nu ben ik wel 2 ipv 3 dagen per week gaan werken.
Wanneer ik de kans krijg wil ik weer gaan studeren.

`t is een heel verhaal geworden zie ik, moest blijkbaar ook nodig even mijn hart luchten! Ik moet wel zeggen dat ik ook echt kan genieten van onze meisjes kan genieten, hoor! Dit leeftijdsverschil zou ik echter nooit meer voor kiezen.

Groetjes Marieke