rust

Dag Dames,

Lig nu op bed jullie berichtjes te lezen.
Ik kan het forum niet laten, lees nog steeds elke dag jullie berichten.

Ik wil jullie bedanken voor jullie medeleven het doet me echt goed en ben blij dat ik mijn verhaal met jullie mag delen.

Woensdag ben ik opgenomen geweest en hebben ze de weeën opgewekt door tabletten in te brengen. (Dat moest elke 4 uur) bij mij is dat de 2e ronde al niet nodig geweest het ging zo snel. Om half 3 is mijn ventje geboren en hij was zo mooi en zo compleet dat t me verbaasde. Ik was namelijk bang dat hij er een beetje raar uit zou zien omdat hij nog zo klein was. Ze waren echt lief in het ziekenhuis. Ik mocht m zo lang bij me houden als ik zelf wilde. Donderdag mocht ik naar huis en vrijdag nog eens terug geweest om m vast te houden. Zaterdag is hij gecremeerd.
Hij lag er heel vredig bij dat geeft ons wat rust. Maar vooral de avonden zijn heel zwaar. Het lege gevoel in mn buik en dat ik m niet meer vast kan houden.

Wel heb ik een mooi plekje in de woonkamer waar zn voetafdruk staat en een knuffeltje uit zn wiegje. Waar ik elke dag een kaarsje brand. En heel veel foto's.


Sorry van mijn lange bericht maar ik wilde dit graag met jullie delen. Het doet me goed.

Liefs Komal
 
Hai Komal,

Wat goed om van je te horen. En wat fijn dat het onder deze omstandigheden je is meegevallen om je zoontje te zien. Ik kan me je terughoudendheid wel voorstellen, daarom wat fijn dat je mag weten dat jullie een mooie zoon hebben!
En belangrijk dat ze in het ziekenhuis er zo goed mee om gingen, dat doet veel.

Dat lege gevoel lijkt me zo moeilijk... Nogmaals heel veel sterkte, ook voor de komende tijd. We denken aan je.

Liefs Emilie-Ann
 
Lieve Komal

Goed om van je te horen. Er wordt nog veel aan jullie gedacht hier door iedereen.

Wat mooi en fijn dat Nikkil er zo mooi en compleet uitzag. Vind het mooi dat je hem bij je hebt gehouden en dat je hem ook hebt vastgehouden. Hij heeft zich vast heel geliefd gevoeld.

Dat lege gevoel lijkt me heel onwerkelijk en moeilijk. Vind het ontzettend knap hoe jij hiermee omgaat. Nogmaals heel veel sterkte toegewenst voor nu en in de toekomst. Wij denken aan jullie en je mag hier altijd je verhaal kwijt!

Liefs Carola
 
Lieve Komal,

Wat ben je toch sterk. Dat je zo'n moeilijk moment in jullie leven met ons wil delen vind ik heel bijzonder. Het geeft niet dat het verhaal lang is. Als ik voor mezelf spreek ben ik blij dat je ons dit verhaal verteld. Er worden weer een hoop vragen beantwoord.

Fijn dat de bevalling voorspoedig is verlopen en dat je terug kan kijken op een mooi afscheid. Ik heb me ook afgevraagd hoe een ongeboren kindje van die leeftijd eruit zal zien. Blijkbaar al heel mooi en compleet. Wat een ontzettend goed idee van het voetafdrukje!

En dan idd die leegte, het gemis. Ik hoop dat jullie er een klein beetje mee om kunnen gaan. In de loop der tijd zal dat vast een plekje krijgen.

Lieverd ik wens jullie heel veel sterkte om dit grote verlies te verwerken. Neem er de tijd voor en koester de foto's die je van je mooie mannetje hebt.

Een hele dikke knuffel,

Annet
 
Lieve Komal,

Wederom zit ik met kippenvel en tranen je verhaal te lezen, van verdriet maar ook omdat ik je zo'n sterke dappere vrouw vind en ik het heel knap van je vind dat je je verhaal met ons deelt!

Fijn dat de bevalling voorspoedig is verlopen en dat je je mooie mannetje nog bij je mocht houden. Wat zal dit een heftige emotionele week voor jullie zijn geweest (niet alleen afgelopen week maar ook de weken die nog gaan komen en de weken die al zijn geweest)

Vind het een prachtig mooi idee van jullie om in de kamer een mooi plekje voor jullie zoontje te maken, zo is hij toch altijd bij jullie. Hoe gaat het met jullie andere zoontje? Snapt hij het een beetje?

Lieve schat, ik wens je namens mij maar ook namens ons allemaal heel, heel veel sterkte en kracht en ik kan je uit de grond van mijn hart zeggen dat we allemaal met je mee leven!

Lieve knuffel en een dikke kus, Lynn.
 
Dank jullie wel het doet me heel veel dat ik mijn verhaal hier kwijt kan.

@netjeM hij was 26 cm en woog 346 gram. Het enige wat er nog moest gebeuren was groeien en aankomen en zijn longen natuurlijk. Zn oogjes waren nog dicht geplakt en zn vingers waren ook nog niet allemaal los van elkaar. Verder echt een mensje.

Mijn zoon heeft het er ook moeilijk mee hij heeft echt woede uitbarstingen en huilt om de kleinste dingen. Ook vraagt hij steeds of we nu een nieuwe baby van God krijgen. Dat maakt het moeilijk.

Dank voor al jullie steun. Het is heel zwaar om te zien dat iedereen om me heen verder gaat. Maar zo is t leven.

Liefs Komal
 
Hoi lieve Komal,

Wat fijn om toch wat van je te horen. Volgens mij denkt iedereen best veel aan je.
Ik probeer me voor te stellen hoe je je moet voelen, maar denk dat ik er niet eens in de buurt kan komen. Ik vind ht heel knap en ergens ook heel mooi hoe je over je zoontje schrijft. Geef jezelf de tijd om dit alles een plekje te geven... De manier waarop jullie afscheid hebben genomen klinkt heel erg mooi en waardig.

Ik hoop ook dat je zoontje het een plekje kunnen geven. Hoe oud is hij? Besteden ze er op school of de opvang ook aandacht aan?

Heel veel stertke en blijf hier alsjeblieft schrijven! Zeker als het helpt met verwerken!

Liefs Jacqueline

 
hey lieverd

krijg echt een brok in mn keel als ik dit weer lees, wat moet dit moeilijk zijn. en ook je zoontje die vraagt of er nu een nieuwe baby van god komt pffff heftig. ik vind je zo dapper! ik hoop dat het je helpt verwerken om eea van je af te schrijven! we blijven je altijd steunen!

dikke kus
 
Terug
Bovenaan