Ruzie!

hoi bleus
ja is idd een moeilijke situatie maar porbeer idd maar te genieten van je laaste weken met je dikke buik....
hoe lang moet je nog was het 2 weken?
over het alleen moeten doen ik zou wel moeten mijn familie woont 100 km van me vandaan dus en veel vrienden heb ik niet .
ik heb een goede vriendin en dat is voor mij voldoende en zij zal me ook wel helpen....
maar voor het grootste gedeelte sta ik er alleen voor mijn man zal ook wel helpen hoop ik hihi
maar tja hij werkt overdag en het is een behoorlijke stress baan soms en dan kun je beter uit de buurt blijven hahaha
meschien is het een idee een oproep te [plaatsen iemand in je omgeving waar je eventueel een vriendschap mee kunt opbouwen en elkaar helpt waar het nodig is..
overigens is het tegenwoordig zo iemand te vinden een speld in een hooiberg maar wellicht het proberen waard!
succes ermee.
liefs mij vera 22 weken en 3 dagen
 
jeetje meid,wat een ellende.Ik zag dat je om 5 minuten over 5 al geschreven hebt,slaap je zo slecht ook nog?
Ik weet dat het cliche is maar NU moet je nog even je rust zien te nemen,precies wat je zegt straks krijg je het megadruk en dan verlang je (ECHT) terug naar deze tijd dat je nog zwanger bent.
Geestelijke belasting is niet goed voor een zwangere hoor,ik heb een beetej in het zelfde schuitje gezeten als jij .Toen ik zwanger was van mijn tweede(ook met een kleintje erbij van 1,5jaar) was ik zo gestressed dat ik een huilbaby kreeg.Niet dat jij dat hoeft te krijgen hoor,maar stress is gewoon niet goed.
Dat niemand je een handje helpt is helemaal van de gekke,zoiets doe je toch!
Wat zal jij piekeren zeg!Zou ik ook doen hoor.
Ik weet niet hoe je dit moet fixen ,maar probeer er zo snel mogelijk iets aan te doen.Dan kan je nog ongestoord van je laatste loodjes genieten.
Want reken maar dta je het echt druk zal krijgen,ik heb niet voor niets na mijn tweede een paar jaar gewacht.Tussen 2 en 3 zit bijna 4 jaar en nu probeer ik zwanger te worden van nummertje 4 en mijn jongste is bijna 4.Dus tegen de tijd dat er een kleintje is zijn we misschien wel een jaar verder.Ik kan nu als ik zwanger ben mijn rust nemen,want dan is de jongste op school.
Ik raad je aan om toch echt wat aan je situatie te doen,en het ook tegen verloskundige of gynacoloog te zeggen.
Wat mij ook hielp te ontspannen(zowel bij de bevalling als in de zwangerschap) was zwangerschapsyoga.En er af en toe even tussen uit gaan ,nu zit je nog niet vast aan de borstvoeding.Misschien knapt je man daar ook van op ,of met vriendinnen.

Laat je me het weten als je opkanpt,ik maak me echt een beetje zorgen om je?
deze is voor jouCindy
 
jaja het leven is geen pannenkoek.....

Ik denk ook niet dat je het als vanzelfsprekend mag zien dat de mensen voor je klaar staan als jij ergens niet toe in staat bent.
Ja, dat klinkt misschien hard maar je bent niet gehandicapt, misschien lichtelijk maar wel een hele gezonde. Ongelukkig? je krijgt een tweede kind. Kom op!!! ff die kiezen op elkaar en die laatste weken red je heus wel. En ik weet echt wel hoe het is als je ECHT niks meer kan en geen hulp krijgt!.
Succes!
 
hoi blues,

ik kan aan je manier van schrijven best wel zien dat je het moeilijk
hebt, maar denk je niet dat er een hoop aan jezelf ligt? Misschien wil
je wel teveel aandacht en is dat voor een ander te veel.



ik bedoel het niet gemeen, maar ik heb zelf 7 kids gehad en nog nooit
heeft er iemand voor mij de boodschappen gehaald of mijn huishouden
gedaan. Ik weet nog dat ik me op het laatst wel eens wat onzekerder
voelde omtrent de bevalling, maar dat is vrij logisch hoor. Je schreef
ook dat je man er niet zo erg goed aan toe is, dus zou ik het begrijpen
als er wat meer aandacht naar hem zou gaan. Ik wil je niet kwetsen,
maar ik denk dat jij ook wat meer aandacht aan hem moet geven wil je
aandacht terug krijgen. Soms gaan dingen niet zoals je zelf zou
willen,maar daar is altijd een reden voor. Die ruzies die jij hebt
moeten een oorzaak hebben. Probeer die te achterhalen en kijk of je
hier zelf schuld aan bent en of je zelf wat kan veranderen aan de
situatie.



Je hebt al een kindje en die heeft ook jouw aandacht nodig en gebroken
nachten horen nou eenmaal bij baby's, dat weet je van te voren en daar
kan je rekening mee houden. Meid, ik denk dat je beter kan kijken naar
de positieve kanten van je zwangerschap en dat je heel veel zelf kan
veranderen om je situatie te verbeteren.

Je vertelt alleen maar dat je zoveel ruzies hebt,maar niet waarom,dat
geeft mij een beetje de indruk dat er meer is,sorry. Meid probeer toch
te genieten van alles en iedereen om je heen,anders denk ik dat je een
zware tijd tegemoet gaat, ook na de bevalling. En ik denk niet dat je
dat wil, dus doe er zelf wat aan. Nu kan het nog.



groetjes Hester

 
Terug
Bovenaan