Ruzies door hormonen???


Hoi meiden,

zijn er misschien sommigen van jullie die sinds de zwangerschap ook zo gehumeurd zijn...? Ik dus wel en ik snap er niets van. Zijn het de hormomen of ben ik het zelf gewoon?
Sinds ik namelijk zwanger ben, irriteer ik mij aan zoveel dingen bij mijn vriend. Ik heb echt een hele lieve vriend en ik hou zielsveel van hem, maar waarom raak ik continu over alles geirriteerd???
Vind dit echt niet tof! Soms is het alsof hij niks goed kan doen en dat vind ik heel erg...
Maken jullie dit soms ook mee? Want ik had me zo op een mooie zwangerschap verheugd, alleen word ik gek van contenu die kleine ruzietjes die nergens over gaan!

Ik hoop dat er mensen zijn die mij begrijpen... Heb het hier erg moeilijk mee.

Liefs Cody
 
quote: Cody schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('21-03-2005 17:58:30'));

Hoi meiden,

zijn er misschien sommigen van jullie die sinds de zwangerschap ook zo gehumeurd zijn...? Ik dus wel en ik snap er niets van. Zijn het de hormomen of ben ik het zelf gewoon?
Sinds ik namelijk zwanger ben, irriteer ik mij aan zoveel dingen bij mijn vriend. Ik heb echt een hele lieve vriend en ik hou zielsveel van hem, maar waarom raak ik continu over alles geirriteerd???
Vind dit echt niet tof! Soms is het alsof hij niks goed kan doen en dat vind ik heel erg...
Maken jullie dit soms ook mee? Want ik had me zo op een mooie zwangerschap verheugd, alleen word ik gek van contenu die kleine ruzietjes die nergens over gaan!

Ik hoop dat er mensen zijn die mij begrijpen... Heb het hier erg moeilijk mee.

Liefs Cody



Hoi Cody,

Moest wel een beetje lachen om je probleem. Ik herken het maar al te goed...vandaar.
Ik ben normaal een zeer geduldig persoon en kan veel hebben. Maar sinds ik zwanger ben, ben ik ook humeuriger, kan ik minder hebben, minder geduldig noem maar op.
Mijn vriend weet dit nu ( mag ook wel, ben namelijk 25+1 dag zwanger haha) en reageert er vaak niet eens meer op.
Daar en tegen ben ik wel aanhankelijker naar hem toe.
Het zijn echt de hormonen. En hoe verder je zwangerschap vorderd dan word dat ook wel minder hoor. Tenminste bij mij. Praat er met je vriend over en zegt dat wat je hier ook tegen ons schrijft. Spreek gewoon af dat je 3 minuten tegen hem mag katten en daarna moet het over zijn, of anders ga je gewoon even de kamer uit. Het helpt wel en je kunt er dan ook wel om lachen.

Liefs W.
 
Heel herkenbaar!
Ook hier een opvliegende zwangere.
Vooral bij mensen waar ik normaal al wat geduld voor moet hebben, oohh ik kan ze soms wel wat.

't Klinkt misschien een beetje lullig, maar mijn moeder en schoonmoeder zijn allebei niet altijd de snelste qua begrip, onthouden soms ook zo weinig.
(dat vind ik normaal ook hoor, en anderen ook)
Nu kan ik dat dus zo slecht hebben, als ik iets verteld heb moeten ze het gewoon onthouden en niet 3 keer hetzelfde vragen, klaar!!!!

Ook wel eens zo'n uitbrander naar manlief, die al zo hard zijn best doet met de verbouwing. Gelukkig snapt hij het wel.

Tja, we willen het niet altijd toegeven, maar men moet ons "zwangeren"soms met zijde handschoentjes aanpakken.........
 
Hoi Cody,



Herkenbaar hoor,



Ik ben veel veller naar mensen toe.

Plotseling kan ik heel erg boos worden. Mijn man is er wel aan gewend
en lacht erom. Mijn advies is gewoon praat er met hem over en zeg hoe
je je voelt.

 

Groetjes Bianca



 
Hi,

Ik herken je verhaal helemaal!! Ik gedraag me de laatste paar weken ook verschikkelijk tegenover mijn vriend. Hij heeft ook al een paar keer gezegd: "het lijkt wel of ik niks meer goed kan doen".
En daar heeft hij ook gelijk in, want dat vind ik vaak ook, want ik me irriteer me nu gewoon heel snel aan allerlei  dingen.  
Maar ik heb me voorgenomen om niet meer alles te zeggen wat ik denk. Dus ook al irriteer ik me, dan probeer ik niks te zeggen. Maar het is lastig...
Maar iedere keer 'ruzie' met mijn vriend is helemaal niet leuk. Hij weet wel dat het er deels bij hoort, maar toch vindt hij het niet normaal. Dus ik heb goede voornemens gemaakt en hopelijk kan ik ze nakomen.

Groetjes,
Sandra
 
Wat herkenbaar! Naar mijn mening is mijn man de laatste tijd wat kort aangebonden en maakt hij opmerkingen die ik minder genuanceerd vind. Maar toen mijn broer laatst bij ons was, zei hij dat mijn man toch zeer genuanceerd reageerde. Blijkbaar interpreteer ik dingen nu anders dan voorheen. Inmiddels houden we er beide rekening mee en moeten we er af en toe ook wel om lachen. Ik zeg voor de grap wel eens dat niet alleen mijn buik groeit, maar ook mijn tenen...
Probeer er maar om te lachen en niet alles te serieus te nemen, dan hou je het 't langst gezellig. Maar moeilijk is het soms wel!
Groetjes
Greet
 
Hallo allemaal.

Dit is inderdaad best wel herkenbaar. Ik heb het gevoel dat ik me meer aantrek van wat mensen nu zeggen over vooral mijn zwangerschap. Mijn schoonmoeder zei bijvoorbeeld dat ik niet al zo veel spullen moet kopen en nog een paar opmerkingen. Ik bedoel dat  maak ik  toch zelf wel uit. Als ik het nou leuk  vind om nu al  zoveel kleertjes te kopen. Ik ben  nu 18+2 weken zwanger.  Ik kan dat niet zomaar het ene oor in en het andere oor uit laten gaan. Ook heb ik al een paar kleine ruzietjes met mijn man gehad. Het hoort er maar bij denk ik zo.
 

Thanx,

ben wel blij dat dit niet bij mij alleen is hihihi... Maar leuk is anders. Ik ga straks ook regelmatig werken, dus misschien dat dat ook wat helpt. Moet nu vaak om half 4 ´s nachts op. Werk heel onregelmatig.
Ik vind het soms zo zielig voor hem dat ik een stuk minder aanhankelijk ben. Heb een stuk minder zin in knuffelen enzo... Hmmm.... Hoop dat het niet te lang duurt dit... Naja, in elk geval bedankt voor jullie reacties!

Liefs Cody
 
Terug
Bovenaan