Ruzies en stress in de zwangerschap

Van wat ik lees ben je bij hem niet in een veilige situatie. Je voelt je niet veilig, hij dringt aan tot gemeenschap, maakt dingen stuk omdat hij agressief is en dan nog een schoonfamilie die bedreigt. 
Goed dat je weggegaan bent en bij je ouders zit. Zou ook zeker pas teruggaan als je ervan overtuigd bent dat het veilig is en je veilig voelt bij hem. 
Je zou voor die bedreigingen van je schoonfamilie aangifte kunnen doen. 
Veel sterkte en let op jezelf en je kleintje 
 
Ik heb ook aangegeven aangifte te willen doen alleen vind hij dat niet nodig hij zegt dat het grootpraat van hun is maar dan nog voel ik mij niet veilig hij gaat totaal niet akkoord met aangifte ook zegt zijn familie Zoals zijn moeder dat ze het kind liever dood dan levend zien en ze er toch niks om zouden geven ze zeggen tegen hem dat hij er voor zijn ouder moet zijn en niet voor zijn vriendin en kind want zijn ouder heeft hem meer nodig ik slaap ook zo slecht er door en hij komt ook wel hier bij me ouders maar als hij kwaad word schelt hij me ook gewoon uit ook heb ik gezegd dat ik het zo niet trek hij geeft Steeds aan te veranderen alleen merk ik maar niks ik heb nou zelfs mijn huis opgezegd omdat zijn familie steeds aan mijn deur staan en ik heb ambulante begleiding ook zij heeft nou meldingen gemaakt over wat zijn familie doet 
 
Jeetje wat heftig. 
Wat hij ook zegt, zal zeker aangifte doen tegen zijn familie. 
Wat hem betreft laat hem eerst maar eens bewijzen dat ie veranderd is/ aan het veranderen is. Zolang jij je niet veilig voelt niet naar hem terug gaan. En het klinkt misschien hard maar laat hem links liggen, geeft hij echt om jou en je kindje moet ie veranderen en aan zijn agressie werken. Doet ie dit niet is dat zijn verlies. 
 
Morgen ben ik 13 weken zwanger en meneertje wilt nu ineens weer contact met zijn familie ondanks wat ze mij hebben aangedaan hij zegt dat hun niet zo zijn en het allemaal aan mij licht ik heb vandaag een afspraak gehad met een psychiater en ook zij vond het erg heftig wat er allemaal gebeurde en ik dan toch maar eens voor mij zelf moet kiezen en ook zij vond het erg moeilijk mij dan te kunnen helpen om hoe ik mij voel hun gaan mij vammidag terug bellen en gaan overleggen met hun team van hoe nu veder ik heb ook gezegd bij mijn moeder dat ik dan maar eens de knoop door moest hakken want ook zij vind dit te ver gaan het gaat namelijk met mijn moeder ook niet erg goed dus vind het dan moeilijk haar hier mee te belasten maar ze is vandaag mee gegaan naar de psychiater en heb echt alles er uit gegooid hopelijk kan ik dan nu echt een keuze maken voor mij zelf en mij door hem niet veder kapot te laten maken 
 
Bah wat een nare situatie zeg! Ik vind het heel dapper van je dat je voor jezelf kiest, ik ben bang dat hun gedrag (ook die van je vriend) niet zal veranderen en als het kindje er is dan moet je niet alleen jezelf veilig voelen maar je moet je kind ook een veilige omgeving bieden. Ik weet niet wat de aanleiding is van hun boosheid, maar ik denk niet dat het geruzie zal ophouden als jullie kind er eenmaal is.
Als hij voor zijn familie heeft gekozen, hen niet wil laten vallen, en niet wil dat er aangifte tegen hun bedreigingen gedaan wordt, dan lijkt het erop dat hij akkoord gaat met het gedrag van hun en zal hij jou ook in de toekomst niet kunnen beschermen tegen hen lijkt me. Pas als je vriend uit zichzelf zegt ‘ik ga voor mijn eigen gezin’ en hier 100% achter staat, zou jullie relatie nog een overlevingskans hebben. 
Ik wens je heel veel sterkte, probeer alle stress los te laten en je te focussen op je zwangerschap!! Succes!! 
 
Vandaag ben ik 13 weken en 2 dagen en gister besloten een eind aan de relatie te maken en ook heb ik gelijk vanacht goed geslapen en voel me een stuk beter het voelde gister ook echt dat er een last van me af viel wat heel raar was maar ook een heel fijn gevoel was ik ga nu echt voor mijn toekomst met mijn kindje en voor mijn veilig heid en die van mijn kindje ik wil jullie echt heel erg bedanken voor het aanhoren van mijn probleem en jullie tips dat heeft me een goed en fijn gevoel gegeven nu vecht ik voor de toekomst van mijn kind en die van mij en wil er echt wat moois van maken !!
bedankt iedereen 
 
Wat ontzettend goed dat je voor je zelf en je kindje hebt gekozen.
Blijf zo sterk in je schoenen staan. Je hebt hem niet nodig, ik ben zelf vanaf dat mijn zoon een half jaar was alleenstaand geweest en daarvoor kon ik niet rekenen op zijn hulp. en weet je het is niet altijd makkelijk maar mama's zijn sterk en redden zich echt wel. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan