S'nachts niet in eigen bed willen slapen.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

dit berichtje ios bedoeld voor moeders die hetzelfde meemaken, of hebben meegemaakt en die wat tips hebben voor mij.
Het is niet de bedoeling dat ik hier bekritiseerd wordt op mijn opvoeding of dat mensen toch iets willen zeggen over dit onderwerp wat hun er niet goed aan vinden.

Hier is het dan toch gebeurd:
Ik heb een dochtertje van 1 jaar en sinds drie maanden slaapt ze tussen ons in. We beginnen met het ritueel in bad, verhaaltje lezen, flesje en dan naar bed. De ene keer gaat ze liggen en zit ik naast haar bed totdat ze in slaap valt. Alleen wordt ze dan weer wakker om een uur of 11.
De andere keer huilt ze alles bij elkaar en wil niet in haar bedje slapen en dus beland ze bij ons in bed.
Ik heb altijd gezegd dat doe ik niet hoor, het is niet goed en noem maar op. Maar helaas het is er wel ingeslopen....

Wie heeft er tips voor mij om dit weer ongedaan te maken. Ze kan slapen in haar eigen bedje, er is niets met haar aan de hand als ze in bed ligt alleen het wil niet...
We zijn zelf zo moe dat we al snel zeggen kom dan maar bij ons en ja ze ligt tussen ons in en ze slaapt. Terugleggen?? tuurlijk hebben we dat geprobeerd alleen dat wil niet...ze wordt wakker en huilt dan alles bij elkaar.
Overdag laat ik haar lekker aan klooien (om het maar even zo te zeggen) ze krijgt genoeg aandacht en ze loopt alles rond..

Dus wie oh wie heeft er tips??

Dank jullie wel.   Toedels wen
 
Hoi hoi,

Zelf heb ik dit nog niet meegemaakt maar mijn broer wel Hij heeft inmiddels 3 zoontjes en hun eerste heeft vanaf 7 maanden tot ongeveer 18 maanden bij hun in bed geslapen. Ik kan je alleen vertellen dat het op een gegeven moment over was. Ze hebben wel elke avond het zelfde ritueel gedaan, badje, flesje ed zodat dat herkenbaar bleef. Op de een op andere dag ging het weer goed in zijn eigen bedje. Waarom  hij niet in  zijn eigen bedje wilde slapen blijft voor hun ook nog steeds een raadsel. Ook jullie nachtrust is belangrijk.

Ik zou hetzelfde doen hoor!

Succes groetjes Celie
 
dank je wel voor je antwoord.
Van meer mensen hoor ik dat het van de een op de andere dag over is. Nu moet ik dat eerst zien en dan geloven, want het is vermoeiend zoals het nu gaat.

toedels wen
 
hoi hoi ook ik heb het zelfde als jij gehad met mijn oudste die sliep ook bij ons in bed vanaf dst ze 3maanden was kwam eigelijk doordat ik borstvoeding gaf en het makkelijk voond dat ze meteen naast me lag we hebben het toen ze ouder werd steesgeprobeerd om haar in dr bed te leggen maar dan zette ze het op een krijsen en dan haalde wij dr er weer uit omdat je zelf ook he rust nodig had ik weet het dat ws niet slim zo hebben we getobt tot dat ze ogeveer bijna 2 was   ik werd zwanger van onze tweede   we hebben haar toen een ander bed gegeven maar daarmee was het probleem nog niet op gelost elke avond hebben we geprobeerd daar afstand van te doen zodat ze in dr eigen bed bleef slapen dus eerst zat ik naast dr bed en langzamer hand zat ik bij de deur en uiteindelijk sliep ze in dr eigen bed en dat is nu nog steeds we hebben een avondritueel ingevoerd sesamstraat kijken dan eten daarna lekker onder de douch tandenpoesten verhaaltje lezen liedjes zingen en dan slapen ze is nu 3 enhalf en ben blij dat het gelukt is nu met de tweede is het anderes die slaap vanaf dr geboorte in dr eigen bed en in dr eigen kamer
 
Ook ik herken het probleem, onze oplossing was dat ik een tijdje een matras naast haar bed heb gelegd en naast haar ben gaan slapen. Als ze dan sliep en ik was nog wakker ging ik weer naar ons eigen bed.....dit hebben we een aantal dagen volgehouden. En toen ging het op een avond ineens goed......
 
Hoi hoi. Wij hebben dit probleem met ons zoontje van 2 gelukkig (nog) niet. Wel grappig hoe je formuleert dat je altijd hebt gezegd 'dat gaat bij ons niet gebeuren'....en dan toch ligt die kleine ineens tussen jullie in! Waar is het fout gegaan, hahaha......
Ik ben er ook zo één....maar ik kan me zo goed voorstellen dat je overstag gaat als je al een paar nachten amper slaapt!!!! En dan nu de weg terug. Of het gaat ineens vanzelf weer goed of je moet het heft in eigen hand nemen en consequent haar elke nacht terug leggen. Misschien moet je er wel 20x uit 's nachts om haar terug te leggen, maar uiteindelijk zou het moeten werken. Volhouden dus! Ik kan me persoonlijk wel vinden in sommige aspecten van de "nanny-aanpak". Maar daar is elders op dit forum al weer een heftige discussie over gaande, dus daar gaan we verder maar niet op in.
Ik wens je veel sterkte met de kleine boef....enne....vooral ook veel plezier!
Liefs van patricia
 
Hoi wen,

Ik herken het probleem, alleen bij ons is het niet zo dat ons dochtertje (20 mnd) nachten achter elkaar bij ons in bed slaapt. Soms is het een week onrustig 's nachts. Afgelopen week ook weer. Ik was te moe om steeds naar haar toe te gaan, dus....tussen ons in dan maar. In principe is dit niet de bedoeling, omdat ik uiteindelijk zelf minder goed slaap. Ze kruipt namelijk het liefst bovenop mij of gaat zo dicht tegen mij aan liggen dat ik op het randje van ons bed lig.
Ik heb geleerd goed te luisteren naar het huilen van haar. Ik weet dat ze soms naar droomt en dan kan ze angstig wakker worden. Dat hoor ik aan haar huilen. Maar soms huilt ze ook omdat ze haar draai niet kan vinden. Ik wacht even af, vaak houdt het vanzelf weer op. Soms geef ik haar wat te drinken, werkt ook vaak goed. Als dat niet wil neem ik haar even bij mij tot ze rustig is en dan probeer ik haar toch weer in bed te leggen. Protest natuurlijk maar dat is binnen 5 minuten over. Zo niet, dan probeer ik dit opnieuw. Toch steeds maar weer terug leggen. Maar daar moet je wel de energie voor hebben. O ja, en een CD'tje met liedjes en verhaaltjes. Mijn dochter wil altijd een muziekje voor het slapen. Zet dan zelf de CD-speler aan.

Ik weet niet of je hier wat aan hebt. Ieder kindje is weer anders. Verzeker jezelf er in ieder geval van dat je kindje niet angstig is of iets dergelijks. Succes.

Anke
 
Hallo allemaal,

heel erg bedankt voor jullie opmerkingen!
Ik denk dat we er toch maar aan moeten dit weekend en dat we haar maar echt in haar eigen bed moeten laten slapen en inderdaad luisteren naar haar gehuil.
We hebben er ook weleens over nagedacht om haar ledikantje bij ons op de slaapkamer neer te zetten, alleen dan maak je van haar kamer misschien een soort boemankamer omdat ze daar niet meer hoeft te slapen dus daar beginnen we maar niet aan.

We gaan het dit weekend proberen en kijken of ze dan inderdaad in haar eigen bedje wil slapen. Het zal wel even doorbijten zijn maar het zal toch een keer moeten want inderdaad, ze kruipt helemaal tegen mij aan en ik lig zelf op het randje van het bed en het is heel erg vermoeiend. Ik werk 3 dagen en de overige dagen ben ik bij haar thuis alleen ik merk wel dat ik prikkelbaarder ben en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.

Bedankt voor jullie tips en verhaaltjes ik ga eens kijken wat het van het weekend allemaal wordt.

toedels wen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan