S'nachts niet in eigen bed willen slapen.

Hier een soortgelijk verhaal met als grootste verschil dat onze Robin van 15 mnd ook bij ons niet slaapt. Ze begint dan wat te spelen of erger nog te knijpen ed. Dit is al bezig vanaf oktober. Nu moet ik zeggen dat er ook iedere x een reden voor was (griep, blaasontsteking ed) maar als die kwaaltjes over zijn blijft ze hier natuurlijk aan wennen. Hoe lang hebben jullie de kleine laten huilen? Robin houdt het nl zonder overdrijven uren vol en dan echt krijsen.......

Nog meer tips?
Groetjes Sjannie
 
Hoi,

Mijn zoontje (inmiddels ruim 2 jaar) heeft vanaf zijn geboorte tot een jaar of 1 1/2 bij ons in bed geslapen. Idd toegeven omdat we zelf moe zijn, het is ook wel gezellig! Totdat ik ruim 3 maanden in verwachting was van onze 2e zoon. Ik zag het echt niet zitten om straks met z'n viertjes in bed te liggen. Dus hebben we besloten de zogenaamde "Nanny techniek" toe te passen.
Het is heel pijnlijk en moeilijk, maar het helpt echt. Je moet doorzetten. Het werkt als volgt, voor het geval je nog niet dood gegooid bent met alle tv uitzendingen.

Het bedritueel hou je erin, dan leg je haar in haar eigen bed. Je zegt dat ze lekker moet gaan slapen en dan ga je naast haar bed zitten, zodat ze wel je gezicht kan zien. Maar je maakt absoluut geen contact met haar. Gaat ze staan, rechtop zitten etc. Dan leg je haar terug onder de dekens, zonder oogcontact te maken en zegt dat ze moet gaan slapen. Gebeurt het weer, dan zeg je niets en leg je haar gewoon terug. Onder geen beding oogcontact maken!
Mijn zoontje begon te roepen dat ie had gepoept, heel uitgekookt want toen we gingen kijken was er niets aan de hand. Vervolgens ging hij heel zielig "mama" roepen. Op zo'n toon dat je bijna zelf gaat zitten huilen en het zielig vindt. Toen hij doorhad dat ik niet reageerde, ging hij "papa" roepen. En vervolgens viel hij na 45 minuten in slaap. Gelukkig had hij vrij snel door dat het echt geen zin had de rest van de week. De week erna ben ik op de helft van zijn kamer gaan zitten en die week daarna bij de deur. En toen heb ik gezegd, ga maar lekker slapen ik kom zo nog een keer kijken en vanaf die week daarna is alles als vanzelf gegaan. Ik zeg nu dat hij moet gaan slapen en als hij wakker wordt dat ik er weer ben. Ook als hij 's avonds of midden in de nacht wakker werd/wordt dan stop ik hem weer lekker toe en dan gaat hij weer slapen.
Het is echt even doorbijten, maar zeker consequent zijn hoor! Vooral 's nachts is het niet leuk om je bed uit te moeten, maar het werkt!! Ik hoor graag hoe het je vergaat.

puijk_patricia@hotmail.com

Groetjes Patricia
 
Terug
Bovenaan