Samengesteld gezin. (Bang dat mijn kind mij geen mama gaat noemen.)

KL-E wat ben ik onwijs blij om dat te lezen zeg. Tranen staan in mijn ogen (hormonen?) ?  Ik was er zo bang voor dat ze me daisy zou gaan noemen. Maar als ik dit dan hoor dan kom ik helemaal tot rust. Dankjewel voor het reageren!
 
En voor de andere die reageerde. Bedankt voor jullie reacties. Het doet me goed om te lezen dat het allemaal goed komt. (Ik wist dat ook wel ergens maar het zat me erg hoog.) ik zal met sem gaan praten. Want ik voelde me er zelf ook niet heel lekker bij. Maar gelukkig is sem een schat van een meid en begrijpt ze me vaak erg goed. 


 
 
[quote quote=10383485]KL-E wat ben ik onwijs blij om dat te lezen zeg. Tranen staan in mijn ogen (hormonen?) ?  Ik was er zo bang voor dat ze me daisy zou gaan noemen. Maar als ik dit dan hoor dan kom ik helemaal tot rust. Dankjewel voor het reageren![/quote]Oh ja! Zeker weten ook hormonen hoor! Nog een tip: ook niet meteen zorgen gaan maken als je kindje papa eerder zegt dan mama! Hier waren zijn eerste woordjes bal en papa. Mama volgde pas veeeel later haha! En als je band goed is met je stiefdochter kun je zeker ook op haar niveau gesprekjes er over voeren! Met 9 jaar begrijpen ze wel al best veel hoor, als het onderwerp maar niet te gevoelig en te beladen is! Jij voelt zelf wel aan wat kan en wat niet!
 
Ik heb hier geen ervaring mee zelf, maar geloof echt dat dit vanzelf goedkomt! Mijn zoontje weet dat ik mama ben, ik noem mezelf ook mama tegen hem en als zijn vader tegen hem zegt 'geef maar aan mama' komt hij direct naar mij. Kan me voorstellen dat het je enigszins onzeker maakt, maar blijf zelf vooral jezelf mama noemen richting Evi. Komt echt goed! 
 
Lijkt mij dat Sem van 9 toch al prima zal snappen wat je bedoelt? Je kan haar toch uitleggen dat je wel graag wil dat Evi tegen jou mama zal zeggen, en dus op tekeningen voor Evi ze mama kan schrijven, ipv Daisy. 
Hier zeggen mijn 3 kinderen (met een andere vader) tegen de jongste "kom, we gaan even naar papa toe" bijvoorbeeld. Zelf noemen ze hem bij zijn voornaam. Maar mijn dochtertje krijgt steeds als het haar betreft "papa" te horen, ipv de naam. Is dat bij jouw dochtertje niet zo? 
Volgens mij loopt dat allemaal wel los hoor. Mijn vriend is zich er ook wel van bewust dat ons dochtertje misschien wel even zal gaan experimenteren met hem bij zijn voornaam noemen, omdat de andere kinderen dat ook doen. Maar dan zullen we haar gewoon zeggen dat hij voor haar papa is. 
 
ik heb ondertussen weer met sem gesproken. En ze gaf aan dat ze me wel begreep. Had ook tegen haar gezegd dat ik haar niet wilde kwetsen of ongemakkelijk wil laten voelen en voor zover snapte ze me dus daar was ik wel blij mee. Totdat haar moeder langs kwam voor een gesprek en ik te horen kreeg dat ze het niet begreep en mij niet de mama van Evi wil noemen. ? ik laat het nu maar los. Ik weet dat sem een comédienne is en ze erg graag alle aandacht van haar moeder wilt. Ook weet ik dat als sem thuis komt ze het hemd van het lijf gevraagd wordt. Met de vragen van hoe het hier is gegaan en wat er allemaal niet leuk was en wat er allemaal fout is gegaan. Dus ik heb ook zo het idee dat er hier en daar wat overdreven wordt om zo de volledige aandacht van moeders te hebben. 


en wat betreft ze misschien eerder papa gaat zeggen dan mama vindt ik niet zo erg. Waarschijnlijk komt dat omdat ik het woordje papa wel heel vaak tegen haar zeg hahaha ? Zoals "kom we gaan papa even bellen" of "waar is papa?" En "hoor ik papa daar?" ze zegt nu ook papapapapapa. ? ik ben ook meer thuis met Evi dan dat haar vader is. Dus zal er niet gek van opkijken als ze straks gewoon papa zegt. 


 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan