schaam...

Durf het haast niet te zeggen maar we weten het geslacht sinds donderdag. En ik moet heel eerlijk zeggen dat ik iets anders had gehoopt. Ik ben natuurlijk dolblij dat het helemaal gezond lijkt en dat vind ik helemaal super. Maar ik wilde zo graag wat anders. Voel me er ook wel schuldig over...
 
Hoi Like,

Dat is wel een heel normaal gevoel hoor. Je hebt je waarscheinlijk op een bepaald geslacht ingesteld en nu je het weet ben je misschien wat teleurgesteld. Ik begrijp het wel goed hoor. Toen ik hoorde dat wij er weer een zoontje bij zouden krijgen (hebben twee jongens) dacht ik o... hmmm nou leuk, kunnen ze mooi voetballen later haha.. maar stiekem vond ik een meisje ook erg leuk natuurlijk. Nouja.... nu zwanger van de derde, en ik heb stiekem ook wel een beetje hoop hoor. Maarja drie boys ook hartstikke gaaf. Als het kindje maar gezond is, dat blijft toch het aller belangrijkste!

Je moet gewoon even aan het idee wennen!
Is het jullie eerst kindje?

Liefs mammma
 
joh voel je aub niet schuldig. soms hebben mensen gewoon een voorkeur en is dat slikken als het ander is. je hebt nog weken om aan het idee te wennen en ik weet zeker dat je van dit kindje zult houden wat voor geslacht het ook is. en laat die gevoelens gewoon toe anders gaan ze later allleen maar in de weg zitten.
 
idd voel je niet schuldig, je had idd anders gehoopt... Maar net wat je zegt, als het gezond is, dat is het belangrijkste... Ik denk dat je even aan het idee moet wennen ;)
 
Haha ik kan me wat voorstellen hoe je je voelt. Ik had eerst ook liever iets anders. Maar ik ben nu helemaal aan het idee gewent!!
En tja als het gezond is is toch het belangrijkste!
Hoop dat je snel aan went!
 
Tis inderdaad ons eerste kindje! Dus heb sowieso geen idee hoe het is om een zoon of dochter te hebben. Laat staan dat m'n voorkeur reëel is.
Ik zie mezelf gewoon meer als een meisjesmama en niet als een jongensmama. Kom ook uit een vrouwen gezin. Straks als de baby er is vind ik het de leukste, mooiste en liefste baby die er is. Maar voor later....ben ik bang dat ik me veel minder kan inleven in een jongen dan in een meisje. Al die testosteron in huis haha! Of denk dat ik in een jongen minder van mezelf terug zal zien. Ook al weet ik dat het geslacht daar niks over zegt. Een meisje kan compleet anders zijn dan jezelf. En toch...vind meisjes ook zo schattig. Hopelijk ben ik snel gewend...
 
Hoi Like..

Ik kan me jou gevoel wel goed voorstellen hoor.. ik hoop dat ik me deze keer ook is een keer lekker kan uitleven in alle rokjes en jurkjes/roze.. dat zeg ik eerlijk.. zeker na twee jongens nu. Maar ik vond het super gaaf trouwens dat ons eerte kindje een jongen was.. ik vind een oudste zoon heel mooi klinken op de een of andere manier.. misschien omdat ik zelf ook wel een broer gehad zou willen hebben ofzo (ik was de oudste dochter).. dus ik was wel trots..... en ben ik nogsteeds.. toen ik hoorde dat de tweede ook een jongen was dacht ik dus o.. maar ik dacht nou dan kunnen ze mooi met elkaar optrekken.. maar dat had ik al gezegd.. hmmm komt helemaal goed!!!!! Jongens zijn super gaaf en stoer... hahaha echt waar..

Liefs mammma
 
Ik ben al mama van 3jongens en elke keer super blij ermee geweest, nu ik de 4e en laatste krijg was ik in de zevende hemel met een meid, ik had echt wel even moeten slikken als het weer een jongen was geweest.
Ik herken trouwens heel veel van de jongens in mezelf, dus ik denk idd dat dat niet uitmaakt!!
Ach binnekort weet je niet beter en je zult toch zielsveel van je kindje houden!
Groetjes MJ
 
Terug
Bovenaan