<p>Hallo ouders, </p><p>Ik struggel al een behoorlijke tijd met de schermtijd die kinderen krijgen aangeboden per dag. </p><p>Nu zijn de scholen nog niet begonnen, maar...</p><p>De oudste van 8 heeft op zijn 5e van opa en oma een tablet gekregen voor zijn verjaardag. Sindsdien is het mis. Na heel veel weken strijd over de schermtijd hebben wij besloten om er een tijdslot op te zetten van maximaal 1 uur per dag en in het weekend maximaal 1,5. Dit ging iedere dag op tot aan de dag van vandaag.</p><p>Ikzelf vind af en toe gamen ook best leuk dus heb vorig jaar een nintendo switch gekocht, vooral voor mezelf. Maar ik wilde niet een eikel zijn, dus zo af en toe mochten de twee jongens er ook even op.</p><p>Sinds de corona periode merk ik hoe erg de strijd om schermtijd is toegenomen en ik irriteer mij er mateloos aan. Ik ben blijkbaar nog van de oude stempel en wil graag dat de kids zoveel mogelijk buiten spelen en contact maken met de echte wereld. </p><p>De jongste van 4, bijna 5, weet zichzelf altijd aardig te vermaken in zijn eentje. Een half uur met auto's spelen is geen probleem. Hij heeft geen tablet en wij zijn ook niet van plan deze te kopen op korte termijn. Dat opa en oma de oudste een tablet cadeau hebben gedaan waren wij ook niet blij mee. Zeker achteraf baal ik er flink van.</p><p>Anyway, de jongens hebben Pokemon ontdekt en zijn ongelogen, verslaafd! De hele dag wordt er door de woonkamer gerend en geschreeuwd over en door Pokemons. Daarnaast krijg ik bij opstaan en dan daarna verdeeld over de dag, de vraag of ze Pokemon mogen spelen op de Nintendo Switch. De oudste stuurt meestal stiekem de jongste mijn kant op en als het antwoord Nee is, krijg ik nog gezeur erover ook.</p><p>De jongste kan ik nog prima sturen wel. Als ik de tv uit druk en voorstel dat hij de treinset even pakt, geen probleem. De oudste daarintegen maakt de hele dag door drama van het zelf activiteiten moeten bedenken. En dan praat ik niet over 24/7 want wij doen ook een boel samen. Zodra hij alleen moet spelen pakt hij zijn tablet. Of hij zit achter de tv. Alles zonder scherm komt vrijwel niet in aanmerking en dat stoort mij. Ik word er momenteel zelfs een beetje boos van dat hier altijd gezeur over is.</p><p>Als ik alles bij elkaar reken, zit de oudste nu ruim 3 uur per dag achter schermen. Sochtends bij opstaan gaat de tv aan, 1 uur per dag tablet, tussendoor tv als hij geen vriendjes heeft kunnen vinden om hem te vermaken, als ik eens lief ben nog 1 uur op de Switch en na het avondeten meestal standaard de tv aan tot ze naar bed gaan. Mijn vriend heeft er weinig moeite mee, maar die is zelf ook zo verslaafd als wat aan schermtijd. Ik lijk wel de enige te zijn die nog weet wat het echte leven is?</p><p>Veel frustraties... sorry. Maar ik zie door de bomen gewoon het bos niet meer nu. Ik word er eerlijk gezegd ook een beetje ongelukkig van.</p>