Hallo
Er moet me even iets van het hart
Mijn schoonmoeder, word er gek van, mn haren gaat rechtop staan als ik haar naam nog maar hoor!
Ik heb nooit een goede relatie met haar gehad, maar toen ik zwanger geraakte draaide plots alles om.
Deed super lief tegen me, wou met me gaan shoppen voor babyspul, ...
Ze was super enthousiast om oma te worden en stuurde me dagelijks appjes hoe het met me ging, hoe de controle was gegaan.
Maar toen kwam de baby er en ineens is weer alles opgedraaid.
Ik had kraamzorg nodig want ik kon het niet alleen aan volgens haar
(In België is kraamzorg niet zoals in
Nederland)
Tegen mijn vriendinnen zeggen dat ze het niet vertrouwd, mij met een baby
De familie van mijn vriend vertellen dat ze niet mogen langskomen omdat ik rust nodig heb
Mijn bezoek wegjagen uit mijn huis omdat ik rust nodig heb volgens haar
Als ze er is de hele tijd commentaar geven op alles wat ik doe
Ze is altijd al een persoon geweest wat graag alle aandacht op zich heeft gericht
Maar een vriendin van haar heeft geen contact met haar dochter en dus ook niet met haar kleinkind
Maar ze ziet dus hoeveel aandacht haar vriendin hiermee krijgt, zielige reacties enzo
En ineens zegt mn schoonmoeder tege iedereen dat zij haar kleinkind niet te zien krijgt, puur voor de aandacht die ze ermee krijgt
Maar ik word ondertussen door de hele familie smerig aangekeken omdat ik zogezegd mijn kind bij haar weghou
Maar de waarheid is dat ze zelf bijna nooit langskomt of interesse in hem toont
Maar als ze eens langskomt...
nu de laatste maand is het nog erger geworden
Ik heb een heel tevreden kindje wat bijna nooit huilt maar alleen als zij hem vastpakt dan krijst hij de longetjes uit zn lijfje
Maar als ik hem dan verluier heeft hij ineens dikke kretsen op zn beentjes of rugje..??
En dit zijn geen kretsen wat mijn zoontje zelf kan veroorzaken
Hierdoor vertrouw ik haar dus totaal niet meer en wil ik ook dat ze van hem afblijft
Logisch toch?
Als ik dit met mijn vriend bespreek, hij ziet dit allemaal niet zo en vind dat ik overdrijf
Maar zijn moeder kan natuurlijk ook helemaal niets verkeerd doen bij hem wat het voor mij nog frustrerender maakt
Ik snap dat dit zijn moeder is en de oma van mijn zoontje.
Maar als ik het echt niet vertrouw?
Er moet me even iets van het hart
Mijn schoonmoeder, word er gek van, mn haren gaat rechtop staan als ik haar naam nog maar hoor!
Ik heb nooit een goede relatie met haar gehad, maar toen ik zwanger geraakte draaide plots alles om.
Deed super lief tegen me, wou met me gaan shoppen voor babyspul, ...
Ze was super enthousiast om oma te worden en stuurde me dagelijks appjes hoe het met me ging, hoe de controle was gegaan.
Maar toen kwam de baby er en ineens is weer alles opgedraaid.
Ik had kraamzorg nodig want ik kon het niet alleen aan volgens haar
(In België is kraamzorg niet zoals in
Nederland)
Tegen mijn vriendinnen zeggen dat ze het niet vertrouwd, mij met een baby
De familie van mijn vriend vertellen dat ze niet mogen langskomen omdat ik rust nodig heb
Mijn bezoek wegjagen uit mijn huis omdat ik rust nodig heb volgens haar
Als ze er is de hele tijd commentaar geven op alles wat ik doe
Ze is altijd al een persoon geweest wat graag alle aandacht op zich heeft gericht
Maar een vriendin van haar heeft geen contact met haar dochter en dus ook niet met haar kleinkind
Maar ze ziet dus hoeveel aandacht haar vriendin hiermee krijgt, zielige reacties enzo
En ineens zegt mn schoonmoeder tege iedereen dat zij haar kleinkind niet te zien krijgt, puur voor de aandacht die ze ermee krijgt
Maar ik word ondertussen door de hele familie smerig aangekeken omdat ik zogezegd mijn kind bij haar weghou
Maar de waarheid is dat ze zelf bijna nooit langskomt of interesse in hem toont
Maar als ze eens langskomt...
nu de laatste maand is het nog erger geworden
Ik heb een heel tevreden kindje wat bijna nooit huilt maar alleen als zij hem vastpakt dan krijst hij de longetjes uit zn lijfje
Maar als ik hem dan verluier heeft hij ineens dikke kretsen op zn beentjes of rugje..??
En dit zijn geen kretsen wat mijn zoontje zelf kan veroorzaken
Hierdoor vertrouw ik haar dus totaal niet meer en wil ik ook dat ze van hem afblijft
Logisch toch?
Als ik dit met mijn vriend bespreek, hij ziet dit allemaal niet zo en vind dat ik overdrijf
Maar zijn moeder kan natuurlijk ook helemaal niets verkeerd doen bij hem wat het voor mij nog frustrerender maakt
Ik snap dat dit zijn moeder is en de oma van mijn zoontje.
Maar als ik het echt niet vertrouw?