Schoonmoeder, om gek van te worden!

Hallo
Er moet me even iets van het hart
Mijn schoonmoeder, word er gek van, mn haren gaat rechtop staan als ik haar naam nog maar hoor!
Ik heb nooit een goede relatie met haar gehad, maar toen ik zwanger geraakte draaide plots alles om.
Deed super lief tegen me, wou met me gaan shoppen voor babyspul, ...
Ze was super enthousiast om oma te worden en stuurde me dagelijks appjes hoe het met me ging, hoe de controle was gegaan.
Maar toen kwam de baby er en ineens is weer alles opgedraaid.
Ik had kraamzorg nodig want ik kon het niet alleen aan volgens haar
(In België is kraamzorg niet zoals in
Nederland)
Tegen mijn vriendinnen zeggen dat ze het niet vertrouwd, mij met een baby
De familie van mijn vriend vertellen dat ze niet mogen langskomen omdat ik rust nodig heb
Mijn bezoek wegjagen uit mijn huis omdat ik rust nodig heb volgens haar
Als ze er is de hele tijd commentaar geven op alles wat ik doe

Ze is altijd al een persoon geweest wat graag alle aandacht op zich heeft gericht
Maar een vriendin van haar heeft geen contact met haar dochter en dus ook niet met haar kleinkind
Maar ze ziet dus hoeveel aandacht haar vriendin hiermee krijgt, zielige reacties enzo
En ineens zegt mn schoonmoeder tege iedereen dat zij haar kleinkind niet te zien krijgt, puur voor de aandacht die ze ermee krijgt
Maar ik word ondertussen door de hele familie smerig aangekeken omdat ik zogezegd mijn kind bij haar weghou
Maar de waarheid is dat ze zelf bijna nooit langskomt of interesse in hem toont

Maar als ze eens langskomt...
nu de laatste maand is het nog erger geworden
Ik heb een heel tevreden kindje wat bijna nooit huilt maar alleen als zij hem vastpakt dan krijst hij de longetjes uit zn lijfje
Maar als ik hem dan verluier heeft hij ineens dikke kretsen op zn beentjes of rugje..??
En dit zijn geen kretsen wat mijn zoontje zelf kan veroorzaken
Hierdoor vertrouw ik haar dus totaal niet meer en wil ik ook dat ze van hem afblijft
Logisch toch?

Als ik dit met mijn vriend bespreek, hij ziet dit allemaal niet zo en vind dat ik overdrijf
Maar zijn moeder kan natuurlijk ook helemaal niets verkeerd doen bij hem wat het voor mij nog frustrerender maakt
Ik snap dat dit zijn moeder is en de oma van mijn zoontje.
Maar als ik het echt niet vertrouw?

 
Als je het niet vertrouwd moet je altijd voor je kindje kiezen. 
Je kindje kan nog niet voor zichzelf opkomen dat moet jij doen en je moedergevoel klopt altijd. 
Bescherm je kindje ongeacht wat anderen zeggen en denken. Confronteer haar ermee. Ze zal het waarschijnlijk niet bekennen maar dan weet ze in ieder geval de reden waarom ze jouw kindje niet mag vasthouden. 
Je hoeft niets toe te laten wat jij niet wil. Jij bent de baas. 
Met diezelfde reden heb ik het contact verbroken met mijn moeder. Ik vertrouwde haar ook niet. Hoe ze mij vroeger heeft behandeld enz. Ik ga dat bij mijn kindje niet laten gebeuren. Ik ga door het vuur voor mijn kindje en ze zal hem nooit aanraken. 
Succes!
 
Sjesus wat een rotsituatie zeg!!!
Ik zou echt niet kunnen bedenken hoe je hier in moet handelen.
Misschien foto's maken van voor en na haar bezoek om zo bewijs materiaal te verzamelen.
Ik zou mijn kind ook niet toevertrouwen als ik zoiets mee zou maken.
Zorg goed voor je mannetje, dat is het aller belangrijkste en je voornaamste taak als mama zijnde.
Sterkte met deze nare situatie!
 
Wat een rotvrouw!
ik zou doen wat junibaby12 zei doen. Verzamel bewijs maar doe dat wel met jou in jouw kinds bijzijn. Laat hem niet alleen met haar. Als je haar zonder bewijs gaat confronteren gaat zij haar aangerichte letsel laten zien aan mensen alsof jij het doet en dan zo wordt gelabeld als slechte moeder.
Zou schijnheilig en slecht kunnen ze zijn. Ik heb ook geen goeie relatie met mijn schoonmoeder maar zij wordt niet beschouwd als iemand die nooit wat fout doet door me vriend. Ik heb al regels opgesteld en daar moeten ze maar aanhouden. Ik vertrouw haar ook niet en wil absoluut niet dat me kindje strx alleen met haar is.
Maar schat, jij bent de beschermer voor je kind, maakt niet uit wat andere ervan denken. Je moet ook echt weten hoe je tegen zulke mensen (met zulke bedoel ik 'aandachtstrekkers en fake bitches) doet.
Het beste wat werkt is doen alsof ze niet bestaan. Niet over ze praten, wanneer ze in de buurt zijn doen alsof ze lucht zijn. Ze houden er totaal niet van om niet 'erkent' te worden en zullen op een gegeven moment zulke situaties willen vermijden (dus ze gaan jou willen vermijden).
Succes met zo'n rotvrouw! Ik blijf zo ver mogelijk van de mijne vandaan.
 
Sorry ik wil ook niet ontdankbaar overkomen, ze heeft ook veel dingen gekocht voor ons en de baby toen ik zwanger was
maar nu een goede vriendin van haar dochter ook zwanger is heeft ze al tege me gezegd dat ze alles terug wilt wat ze ons heeft gekocht zodat ze dat aan haar kan geven.. ja hallo??
ik vind haar echt zo een vreselijk mens, ik kan haar echt niet meer luchten
de relatie tussen ons is nooit goed geweest, maar sinds ik ben bevallen is het echt alsof ze mijn leven zuur wilt maken.
De dag dat ik ben thuis gekomen van het ziekenhuis na de bevalling, heeft ze mijn vriend opgebeld om te vragen of hij haar dakgoten kon komen zuiver maken want ze lagen vol blaadjes... ik was 10min thuis en dit wist ze!! Ik had al bang om naar huis te komen (voor het onbekende, eerste kindje)
dan ga je toch niet iedere dag ervoor zorgen dat ik alleen ben, en het moederskindje dat mijn vriend is ging ook nog!!
 
Sorry hor maar je wilt niet ondankbaar overkomen terwijl er niks is om dankbaar voor te zijn....
Je vriend vindt het volgens mij oke om die dingen te doen inplaats van jou helpen met de kleine. Was hij al zo'n mamaskind voordat jullie voor kinderen gingen? Waren er afspraken gemaakt tussen jullie voor het kindje er was? Zo ja, dan moet hij daaraan houden.
Ik had mezelf echt niet ingehouden hor en duidelijk gemaakt wat ik vind van haar. Doe ik ook niet met mijn schoonmoeder, iemand krijgt niet automatisch respect van mij, je moet et verdienen. Zij had het allang verloren en denk jouw schoonmoeder ook. 
Ik zou die spullen terug geven want ik zou niet willen doen alsof ik ze echt nodig heb. Zou dan gewoon alles zelf halen (wat teminste ook echt nodig is). 
Zou ook maar een stevig gesprek hebben met je vriend, over wat hij daadwerkelijk belangrijker vindt. 
 
Hij ging wekelijks een keer naar zijn ouders en hielp hun wel eens met iets
maar sinds de kleine er is is het veel feller geworden, maar zij belt hem ook iedere dag op om iets voor haar te doen, hem echt wegkapen
als ik hem hierover aanspreek is zijn antwoord iedere keer dat ik hem niet bij zijn ouders kan weghouden 
dat wil ik ook helemaal niet maar iedere dag een 3-4u daar gaan plakken terwijl ik thuis zit met de kleine hoeft ook weer niet, maar denk dat zijn moeder hem dit heeft ingepraat
sinds de bevalling is hij ook verandert , echt fel naar zijn moeder geworden 
 
Ohja de spullen die zij had gekocht heeft ze al terug gekregen
maar ze koopt nog regelmatig een bloesje of broekje ofzo voor de kleine en geeft het dan aan mijn vriend mee
maar ik weiger het hem aan te doen en binnenkort dan geef ik weer al de spulletjes die zij heeft gekocht mee aan mijn vriend. Ongedragen en met de kaartjes er ook aan
 
Terug
Bovenaan