Schoonmoeder pusht wat zindelijkheid betreft

<p>Hallo,<br /><br /></p><p>Er staan vast veel verhalen als deze op het forum, maar moet het even van me afschrijven. Tips zijn welkom want dat ik niet gek ben weet ik al, maar zoek een weg om hiermee om te gaan.</p><p>Om te beginnen: Mijn schoonmoeder is een bazig type en mijn man staat vaak tussen ons in. En komt ook vaak voor haar op. Ipv voor mij. Waardoor hij niet altijd wat durft te zeggen tegen zijn moeder. En ik niet altijd wat tegen mijn man. En als hij wat zegt tegen haar helpt t toch niet. Want ze is van mening dat ze altijd gelijk heeft. Ook wat ons kind betreft. Ik ben altijd bezig met de goede vrede bewaren omdat ze op steenworp afstand wonen en mijn ouders een uur verderop. Dus heb ze ook ‘nodig’ voor mijn gevoel. En ze passen op. Op onze oudste niet meer maar wel op onze baby nu. Doe mijn best de positieve dingen te zien (want die zijn er ook zeker) en de negatieve dingen weg te stoppen. En ik klap ook altijd dicht als me wat gezegd wordt en ga ruzie uit de weg. Ik probeer ene oor in en andere oor uit toe te passen.. maar de waarheid is dat t me niet altijd lukt. </p><p>mijn zoontje van 3 is nog niet zindelijk. En dat vind ze verschrikkelijk dus dat laat ze merken ook. Ze zegt tegen hem dat hij een poepdoos is en dat ‘in de broek’ poepen vies is op een zogenaamd grappige manier. Maar ik weet dat mijn zoontje dat bloedserieus oppakt. hij gaat t nu soms ophouden en daar maak ik me dan zorgen over. Ik heb zelfs van de kinderopvang als vernomen dat hij zichzelf daar ook soms poepdoos noemt als ze hem verschonen en dan breekt mijn hard gewoon. Ze zeiden laatst dat ik moet proberen ff de druk eraf te halen en dat hij er gewoon niet aan toe is nog, en dat ik me geen zorgen moet maken dat t van zelf komt. En dat ik dat dan ook even tegen mijn schoonma moet zeggen om de negatieve associatie even weg te laten vagen. Ik zei t op een voorzichtige rustige manier tegen haar maar ze kan t niet waarderen, voelt alsof ik haar op haar opvoeding aanval terwijl dat totaal niet t geval is. Maar de kinderopvang bevestigde precies mijn gevoel op dat moment en daarom voelde ik mij sterk genoeg om t toch even te zeggen. Had ik t mijn man laten doen had geen verschil gemaakt. Hij kan heel goed met z’n ouders overweg maar je moet mijn schoonmoeder gewoon geen kritiek/feedback of wat dan ook geven.  </p><p>Nu was hij vandaag een dagje met z’n baby zusje mee naar oma omgaat hij ziek was en niet naar de opvang mocht. Ik heb een oppas boekje en daar schrijven we in over de dag en dat is leuk voor later maar ook handig voor oma ivm het doorgeven van hoeveel melk ons dochtertje mag bijv. Maar nu stond er dus in dat hij 2x gepoept had en dat het allemaal onder zat en erg vies was en stonk. En dat ze bijna moest kokhalzen en ze hem niet kon/wilde verschonen dat opa dit moest doen. Dan denk ik; wat heb je t kind verteld? En waarom moet dit tot details in t boekje? Is dit weer een manier om mij /ons onder druk te zetten? Want dat werkt toch alleen maar averechts? <br />het hoort er toch bij? Of ben ik nu te makkelijk? Meningen zullen vast verschillen en dat is prima. Maar ik krijg hier gewoon buikpijn van. </p><p>Ik laat hem nu niet graag meer met hem alleen want ik ben zo bang dat ze hem oplader druk zet. En probeer zo op de goede dingen te focussen. En misschien ben ik in een negatieve flow, want dat is maar 1 vd voorbeelden die me irriteren. <br /><br />maar wat vinden jullie ervan en hoe kan ik hiermee omgaan.. als ik er niks van mag zeggen. </p>
 
Ik ben van mening dat je compleet in je recht staat om er iets van te zeggen. Ookal weet ik niet hoe je het op een normale manier moet zeggen. Het is jullie kind. Jij weet wat het beste voor hem is! Is hij er nog niet aan toe, dan komt dat vanzelf wel. Pushen heeft geen zin. Het bespreken met je schoonouders wel.
Vertel ze dat hij het nu steeds buikpijn krijgt door het ophouden. En dat bij oppassen op die schattige kleinkinderen dit erbij hoort. Kinderen doen alles op eigen tempo!

Sterkte en succes.

Liefs mama van ook een jongetje van 3 jaar (die geen contact meer heeft met schoonouders)
 
Hier nog een mama van een jongetje van bijna 3, die nog totaal niets moet hebben van potje of wc. Ja boekjes erover lezen is leuk, maar er echt op zitten totaal niet. ;-)
Je staat helemaal in je recht! Volg je kind en geef feedback aan schoonma in een poging er iets aan te veranderen. Maar zou vooral niet te veel energie in haar stoppen, aangezien de kans me klein lijkt op basis van je beschrijving dat er iets gaat veranderen aan haar. Makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik, maar spaar je kostbare energie voor de leuke dingen, in plaats van negatieve energie in haar stoppen ;-)
 
Hier ook een mama van een 3 jarige, een dochter. En een dochter van 1,5 en een zoon van 7 maand??‍♀️?

Je hebt gelijk mama. Dit is jullie kindje en dus jullie opvoeding. Schoonmoeder heeft haar kansen gehad toen haar kinderen klein waren.
Ook mijn schoonmoeder bemoeit zich er graag mee. Voor Moederdag heeft ze zonder overleg een tafel geboekt met een brunch en is er vanuit gegaan dat wij mee gingen. Maar het was wel vrijblijvend. Toen een week voor de tijd wij afzeiden was er niks aan de hand.
Maar toen mijn man afgelopen zondagmiddag belde voor koffie hoefde het allemaal niet meer: ‘Moederdag heb ik vanochtend bij de brunch gevierd en is nu voorbij’.
Er is niet een keer nagedacht dat ik dus ook Moederdag had??‍♀️

Mede door dit soort akkefietjes ben ik heel makkelijk geworden: mijn huis, mijn regels. Als ik op visite ben houd ik wel even mijn mond als ik het oneens ben, tenzij het over mijn kinderen gaat! Ik zou het ook zeker niet erg vinden als ons contact nog minder word?

Geen tips verder, wel herkenning. Hou vast aan jouw eigen gevoel! Want je doet het goed mama?
 
Dankjewel voor de berichtjes. Klinkt zo makkelijk ooit om niets van bepaalde dingen/mensen aan te trekken. Niet zo makkelijk in de praktijk. Zit ook weer verbonden met je relatie en je kindjes. Het valt niet altijd mee!
 
[quote quote=10554381]Hier ook een mama van een 3 jarige, een dochter. En een dochter van 1,5 en een zoon van 7 maand??‍♀️? Je hebt gelijk mama. Dit is jullie kindje en dus jullie opvoeding. Schoonmoeder heeft haar kansen gehad toen haar kinderen klein waren. Ook mijn schoonmoeder bemoeit zich er graag mee. Voor Moederdag heeft ze zonder overleg een tafel geboekt met een brunch en is er vanuit gegaan dat wij mee gingen. Maar het was wel vrijblijvend. Toen een week voor de tijd wij afzeiden was er niks aan de hand. Maar toen mijn man afgelopen zondagmiddag belde voor koffie hoefde het allemaal niet meer: ‘Moederdag heb ik vanochtend bij de brunch gevierd en is nu voorbij’. Er is niet een keer nagedacht dat ik dus ook Moederdag had??‍♀️ Mede door dit soort akkefietjes ben ik heel makkelijk geworden: mijn huis, mijn regels. Als ik op visite ben houd ik wel even mijn mond als ik het oneens ben, tenzij het over mijn kinderen gaat! Ik zou het ook zeker niet erg vinden als ons contact nog minder word? Geen tips verder, wel herkenning. Hou vast aan jouw eigen gevoel! Want je doet het goed mama?[/quote]
Dankjewel wat lief ? Jammer hè, dat vind ik wel t grootste nadeel van kindjes haha, dat je ze moet delen ? op deze manier dan hè. ik vind t erg dat t mij zoveel energie kost. Doe t voor de kindjes. Want ik gun ze een oma en mijn man houdt van ze. Maar het kost mij een hele boel, wat ik ook doe. Dus probeer idd meer los te laten en ene oor in andere uit. Maar zo 'gevoelloos' ben ik helaas niet ? zou zo handig zijn soms. In najaar nog op vakantie met ze… en ook dan: op de goede en mooie dingen focussen ??
 
[quote quote=10554378]Ik ben van mening dat je compleet in je recht staat om er iets van te zeggen. Ookal weet ik niet hoe je het op een normale manier moet zeggen. Het is jullie kind. Jij weet wat het beste voor hem is! Is hij er nog niet aan toe, dan komt dat vanzelf wel. Pushen heeft geen zin. Het bespreken met je schoonouders wel. Vertel ze dat hij het nu steeds buikpijn krijgt door het ophouden. En dat bij oppassen op die schattige kleinkinderen dit erbij hoort. Kinderen doen alles op eigen tempo! Sterkte en succes. Liefs mama van ook een jongetje van 3 jaar (die geen contact meer heeft met schoonouders)[/quote]
Dankjewel.. ik doe mijn best sommige mensen zijn nogal overheersend ?? hebben je partner en de kindjes wel nog contact? 
 
[quote quote=10554379]
Hier nog een mama van een jongetje van bijna 3, die nog totaal niets moet hebben van potje of wc. Ja boekjes erover lezen is leuk, maar er echt op zitten totaal niet. ?
Je staat helemaal in je recht! Volg je kind en geef feedback aan schoonma in een poging er iets aan te veranderen. Maar zou vooral niet te veel energie in haar stoppen, aangezien de kans me klein lijkt op basis van je beschrijving dat er iets gaat veranderen aan haar. Makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik, maar spaar je kostbare energie voor de leuke dingen, in plaats van negatieve energie in haar stoppen ? [/quote]
 
Jaa precies klinkt zo makkelijk.. maar je hebt gelijk hoor. Wil ook helemaal niet dat t mij zoveel energie kost en zij er schijnbaar niet mee zit. Of zichzelf belangrijker vind. Voelt niet eerlijk. Maar soms je hart ff luchten helpt ook ?
 
Terug
Bovenaan