schoonouders brengen veel stress met zich mee

We hadden  voor een  tijdje geleden  een verjaardag en ik had  ons meisje  bij me op schoot gehouden want anders word ze weer onrustig en dan wil ze niet slapen, dat had ik ook tegen een paar mensen gezegd die haar vast wouden houden. En half 9 wil ik haar naar bed toe doen, mijn man  had het campingbedje al klaargezet en doet haar een kus en ik loop naar  opa en oma  om een kus te geven en toen greep opa  ons meisje  zo uit me handen en zei van ach ze kan wel wat later naar bed! Tja waar haalt ie het lef vandaan!!Ons meisje  schrok zo erg dat  opa haar bij me afpakte dat ze heeeel hard begon te brullen dus ik heb haar meteen gepakt en  mijn man  en ik zijn met  ons meisje  bij hun naar boven gegaan en ze is een uur lang helemaal van slag geweest! sneu he..
Die avond heb ik niks tegen hun meer gezegd want ik was zooo boos! de hele nacht heb ik niet geslapen dus we hebben hun de volgende ochtend opgebeld dat we met hun moesten praten. Ze kwamen er meteen aan! Ik zou niet het hele verhaal opschrijven want dat past niet haha maar het kwam er op neer dat hun vonden dat ik een muur om me heen heb  gebouwd met mijn man en dochtertje  erin en dat hun daar niet doorheen komen dat zeiden ze en dat ze  ons meisje  nooit vast moesten houden en dat ze nooit het flesje mochten doen en nooit mochten op te passen enz.. Ik heb gezegd dat ik ze  haar elke keer nog hebben vast gehouden als we hun hadden gezien dus en het flesje geven hebben ze  maar 1x gedaan en ik wil ook niet dat ze het nog vaker doen want ze hebben het voor mij verpest! en oppassen doen ze al helemaal niet!
Verder hebben ze dingen gezegd van dat ik vroeger wat te kort ben gekomen dat ik daarom zo bezitterig ben, ik ben helemaal niks te kort gekomen, wie zijn hun om dat te zeggen. en nog iets mooiers als hun langskomen ookal is het onverwachts dan willen hun dat ik er constant bij zit (ik had  mijn ouders  aan de telefoon toen hun hier onverwacht kwamen en ik heb dus met hem staan kletsen) en  hun zeiden dat als iemand  belde dat ik maar moest zeggen dat ik later terug belde want hun zaten hier! weet je wat ik heb gezegd? jullie zijn de koningin niet! helemaal niet goed wijs ofzo!
Het komt er op neer dat we elke keer ruzie met hun hebben want we doen elke keer dingen verkeerd in hun ogen. Door deze ruzie heb ik ook in een enorme dip gezeten, nergens meer zin aan of geen zin meer om ergens heen te gaan en heel moe en als we het over hun hebben dan zit ik al in de stress. Het liefste zie ik ze nooit meer maar hoe doe je dat want ze blijven opa en oma.
Mijn man wil er graag weer heen en het liefste met ons maar ik ben er niet aan toe en ik weet ook niet of dat weer zal komen. Ik kan natuurlijk niet onze dochter bij opa en oma weg houden maar denk dat ze het wel aan zichzelf hebben te danken.
Wat moet ik hier mee want ik raak steeds meer in een dip.
Gr meimams

 
Lastige situatie hoor.

Wellicht neem je me dit niet dank af, maar het grootste probleem zit hem natuurlijk niet alleen in je schoonouders, maar ook in jouwzelf. Je bent moe en gestresst. Zo lang dat zo is, en je vindt je schoonouders toch al niet geweldig, dan is de tolerantiegrens natuurlijk snel bereikt.


Ik zou nu zeker geen overhaaste conclusies trekken waar je wel eens spijt van zou kunnen krijgen als je je weer fitter voelt. Maar voor nu, is het verstandiger om ze voorlopig even uit de weg te gaan.

En verder zou ik voorlopig niet naar verjaardagen gaan als je kindje daar onrustig van wordt.  Dat zal niet iedereen even goed begrijpen, maar in mijn ervaringen snappen ze het nog minder goed als je wel komt en je kind niet uit handen geeft en heel gestresst bent, Dan kun je beter niet gaan, is voor iedereen prettiger. Over een tijdje  is je kindje aan meer gewend, en dan kun je het weer eens proberen toch?
 
Jeetje wat rot voor je dat het zo gaat. Maar wat herkenbaar zeg!
Ik zou me er niet zoveel van proberen aan te trekken want het is jou kind en jij bepaald. Ik begrijp zo ie zo niet waar ze het lef vandaan halen om zo te doen maar ook om zulke verwijten te maken. Echt heel erg.
Hier is het ook verschrikkelijk terwijl ze het volgens mij ergens ook wel goed bedoelen.
Ik weet zelf ook nooit goed wat ik ermee aan moet. En het gekke is dat ik hiervoor juist een goede band met ze had.
Hou me op de hoogte van de ontwikkelingen want ik zit hier zelf ook mee. En ben erg benieuwd hoe jij (of jullie ) hiermee omgaan.
liefs Nathalie MV Janine 3 3 2007
 
Heey jannetje!

De ruzie is voor een hele tijd terug voorgevallen en sindsdien hebben we hun niet meer gezien dus op dat moment was ik niet zo gestresst maar dat is nu zo gekomen door dit allemaal.
En we proberen ook overdag naar een verjaardag te gaan maar  bijna iedereen werkt ook en je kunt ook niet elke keer zeggen dat we niet komen.
Het probleem  is gewoon dat we in  de ogen van mijn schoonouders gewoon dingen niet goed doen terwijl wij  wel vinden dat we het goed doen en dat accepteren ze niet.
En omdat we hun nu een tijdje niet hebben gezien komt er steeds meer druk op van wanneer we er weer heen "moeten"  . Ik weet alleen nog niet of ik er wel aan toe ben om er weer heen te gaan maar mijn man wil er wel weer heen dus ik heb tegen hem gezegd dat hij anders maar alleen moet gaan ofzo.
Volgens hun is onze ruzie ook 80% onze fout en 20% hun fout, onzin hoor! Alleen als we volgens hun nukken doen dan zal het goed gaan tuussen hun en ons.
x
 
dat lijkt me allemaal heel vervelend.
Ze zullen uiteindleijk toch moeten accepteren dat jullie de dingen nou eenmaal op je eigen manier doen. De tijd dat zij kinderen hadden en daar wat over te zeggen hadden is nu toch echt voorbij. Misschien moeten ze daar nog even aan wennen. En tot die tijd, zou ik als ik jou was, ze even uit de weg gaan.

Jammer, maar hopenlijk brengt de toekomst verbetering.

Wat die verjaardagen betreft. Ik vind dat ook lastig. Een paar keer hadden we het gevoel dat we er niet aan ontkwamen, maar het werd elke keer een drama. Berend kon totaal niet slapen in een andere omgeving, reageerde hysterisch op andere bedjes...pffff. We proberen hem langzaam aan dit soort dingen te wennen, maar als het niet gaat pakken we onze spullen en rijden direct naar huis.  En of mensen dat begrijpen weet ik niet. Het  doet er eigenlijk ook niet toe.


Veel sterkte met je schoonouder-situatie
 
Lastig allemaal hoor. Ik zou voorlopig ook even low-profile gaan denk ik. Dan moet je man maar even alleen.

En vooral je kindje op de eerste plaats zetten. Ik ben al in geen 2,5 jaar 's avonds meer naar verjaardagen gegaan. Of ik ging alleen. Mijn oudste kon/wilde ook nergens slapen. En nog steeds niet.  Dus dat doen we ook niet, want je beleeft dus helemaal geen lol aan zo'n verjaardag dan. En de rest van de gasten en de gastheer/vrouw ook niet.

Als we nu gaan, is het tot een uurtje of 20.00. En dan inpakken en naar huis.

Sterkte met alles!

groetjes,Mienetje

 
 
Heee Mei mams,



jee wat moeilijk om hier op te reageren zonder dat het verkeerd over
gaat komen. Ik ben het met je eens dat je kind niet van hand tot hand
hoeft te gaan. Dus als je dat niet wilt, dan lijkt me dat iedereen zich
daar in kan vinden. Maar ( ja er komt een maar), persoonlijk vind ik
dat opa en oma een kans moeten krijgen hun kleinkind te leren kennen,
en dat kan door even lekker met hun kleinkind te kunnen knuffelen en
tutten.



Voor jezelf moet je denk ik de vraag stellen, doen de schoonouders het
echt verkeerd, is het echt zo raar wat ze willen, of kun je zelf niets
goeds meer zien, simpelweg omdat ze je niet liggen.



Ik weet dat ik ooit bij iemand ook alleen maar het negatieve zag, het
ging van kwaad tot erger,   op het moment dat ik echt even afstand naam,
en nog eens naar de situatie keek, bedacht ik me dat we op elkaar
reageerden en dat het er niet beter op zou worden als ik die cirkel
niet zou doorbreken. Ik kan je zeggen dat ik er een stuk ontspannener
door werd.



Jij geeft aan dat je niet gestrest was omdat je ze al een tijd niet
gezien had. Ben je dan juist niet gespannen? Ik heb ook wel situaties
gehad hoor, dat ik dacht als die dat zegt dan doe ik zus. Hele
scenario's gingen door mijn gedachten. Met als gevolg dat ik als een
gespannen veer reageerde op niets.



Denk er nog eens goed over na, en gun je meisje haar grootouders, en je schoonouders hun kleindochter. En geniet er juist van dat ook andere mensen jouw meisje bijzonder vinden.

Miep
 
Schoonouders en ouders... moeilijke situatie...
Ik zit in de zelfde situatie, nou wel wat erger, met mijn ouders...

Ik vind dat jij in je gelijk staat... en zij reageren zo naar jou toe omdat ze machteloos staan. Als jij wilt dat je meissie om half 9 naar bed gaat, dan hebben zij daar niets over te zeggen... en ik snap echt dat je zo gereageerd hebt.

En vooral als ze naderhand ook nog een jouw zogenaamde verleden er bij halen, en er hun eigen verhaal van maken.

Heel vervelend.

Ik hoop dat je er met ze uit komt.
Liefs
 
Terug
Bovenaan