Schoonouders....zucht....

A

Anoniem

Guest
Pffft, sorry hoor maar ik zit echt vreselijk in de shit momenteel en ik moet het gewoon even ergens kwijt.
Het is echt een drama met mijn schoonfamilie. Het voert te ver om alles uit te gaan leggen, maar het is momenteel een enorme belasting voor ons gezin.
Ik slaap al een aantal nachten heel slecht en overdag loop ik continu met de tranen in mijn ogen.
Er wordt ons op dit moment zoveel onrecht aangedaan.

Het komt er op neer dat (zoals meestal met schoonouders/familie) zij absoluut nog steeds niet willen accepteren dat mijn man met mij is getrouwd en dus zijn gezin op de eerste plaats staat.
Het legt momenteel zo'n druk op ons gezin, ik ben er gewoon kapot van.
Het is allemaal zo gemeen.

Pffft... Ik moest het even kwijt, Sorrie!

Liefs, Issie
 
Hee Issie,

Wat ontzettend k. voor je! Zo'n situatie kan inderdaad voor veel stress zorgen. Heel veel sterkte en ik hoop voor je dat je ergens de kracht vindt om het van je af te zetten. Natuurlijk ken ik je niet (goed), maar volgens mij zouden je schoonouders eigenlijk ontzettend blij met je moeten zijn. Ik heb namelijk het vermoeden dat je een hele lieve, integere vrouw en echtgenote bent en een echte supermama! Hun verlies!

Knuffel, KT
 
Lieve KT,

Wat een ontzettende lieve reactie! Dat doet me nou echt even goed.
Dank je!

Misschien ben ik wel veel te gevoelig voor dit soort k*t-dingen.
Het doet me allemaal zo'n pijn.
En ook voor Maarten is het gewoon zo rot...
Ik wil dit gewoon helemaal niet. Maar ja...

Zucht...

Dank je in elk geval... je bent echt lief!

Issie


 
Lieve Issie,
Wat ontzettend vervelend dat je in deze situatie zit. Maar zoals KT al zei; ze zouden juist blij moeten zijn met zo'n schoondochter als jij, het zegt meer over hun dan over jou.
Het komt me ook zo bekend voor; mijn schoonmoeder heeft me ook nooit kunnen accepteren, nog steeds niet.
Na jaren veel verdriet, maar ook woede over de veroordeling die ik nooit heb verdiend, maar wel kreeg, was ik het spuugzat! Ik sliep niet meer en merkte dat het een wig dreef tussen mijn vriend en mij.
Toen heb ik heel rigoreus gezegd dat ik geen contact meer met ze wilde en eigenlijk gaat het zo prima.
Ze zijn gaan beseffen dat ik er nou eenmaal bij hoor en dat ik blijf. Ik kom daar niet en zij niet hier. Vriendlief gaat wel elke zondag met de kids daar eten en dat gaat goed.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en bedenk dat het niet aan jou ligt, jij bent super!!
Liefs Sil
 
Hoi Issie, ik snap dat heel goed dat je je heel k*t voelt met deze situatie....
Ik heb ook echt niet de award voor leukste schoonouders gewonnen!! Ze zijn ontzettend bemoeizuchtig en weten alles beter en zo kan ik nog wel even doorgaan maarja ze bedoelen het vast wel goed denk ik dan.... Ik trek mn eigen conclusies en houd me zoveel mogelijk afzijdig, helaas is dit niet de leukste/gezelligste manier van omgaan maarja het is niet anders!
Ik denk dat je voor jezelf het een plekje moet geven en het geen grote rol te geven in jullie dagelijkse leven want dat is t niet waard!
 
hoi,

Ik ben 11 jaar samen met mijn man en de 1e 3 jaar zijn heel moeilijk geweest. Ik had de zoon van mijn schoonouders afgepakt en ik was nog een kreng ook in hun ogen.
Ik vind het heel knap van mijn man dat hij voor mij is blijven kiezen, want het is heel moeilijk als er zo'n druk op je wordt gelegd door je ouders.
Wij hadden het geluk dat we nog geen kinderen hadden en dat we wat afstand konden nemen.
Het is langzaam beter gegaan. Doordat ook de jongere broers en zussen relaties kregen en er meer ''vreemden'' over de vloer kwamen bij mijn schoonouders werd de sfeer ontspannender en kwam er toch een soort van acceptatie.
Nu kan ik er gewoon op visite en kunnen we gezellig praten. Toch blijf ik op mijn hoede en zal ik nooit ergens tegen in gaan en altijd ja en amen zeggen uit angst dat het ''evenwicht'' weer verstoord wordt.

Ik weet natuurlijk niet hoe het bij jullie gaat. Maar misschien is het ook een idee om alleen naar je schoonouders te gaan als er anderen zijn, zoals op verjaardagen, of dat als je naar jullie komen dat er ook anderen bij zijn. En juist niet je man alleen naar zijn ouders laten gaan, want dat is dan een moment dat ze flink op hem in kunnen praten en akelige dingen kunnen zeggen.

Probeer te roeien met de riemen die je hebt, succes hoor, ik weet hoe rot het is!

groeten Elke
 
hoi hoi,

wat vervelend voor je deze situatie. en inderdaad wat de rest ook zegt "ëen gemis voor je schoonouders"
ik moet zeggen deze situatie ken ik niet. ik heb nooit problemen gehad met mijn schoonouders. misschien had ik het geluk dat mijn man al een ex had en die mochten ze dus niet.
helaas is mijn schoonvader twee weken voor ik zwanger was overleden.
mijn schoonmoeder die past op en doet het op onze manier,

groetjes danielle
 
Lieve meiden,

Ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties.

@ Asja, wat jij schreef willen ze nu juist, ze willen dat Maarten af en toe alleen
bij hun komt. Daardoor is heel deze shit ontstaan.
Mijn man zegt daar duidelijk nee op en nu is het een groot drama.
Maar inderdaad, ze gaan dan op hem inpraten enz.
Wat ben ik blij dat jij ook zegt dat mijn man er niet alleen naar toe moet gaan.
Het gaat helemaal niet om het alleen gaan, maar het verhaal wat er achter zit.

We hebben nu de hele dag al ruzie samen. Niet dat we er verschillend over denken maar we zijn allebei op van de spanning...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan