Schoonouders...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo  allemaal!



Eigenlijk hoor ik hier niet want ben 8 weken geleden bevallen van een
prachtige dochter maar heb het idee dat hier veel en ervaren
(aanstaande) moeders meelzen en schrijven.



Zoals de titel al aangeeft wil ik graag wat kwijt en wat tips over de omgang met mijn schoonouders.

Op zich heb ik lieve schoonouders maar af en toe kan ik ze wel schieten!

Mijn schoonouders zijn gescheiden maar willen uiteraard graag hun
eerste kleindochter vaak zien. Wat dus inhoudt dat ik (want heb
natuurlijk nog steeds verlof) regelmatig verplicht met één van de
schoonouders op de bank moet zitten. En dat is niet zo erg als ze an na
een uurtje gewoon weer weggaan. Maar soms zitten ze meer dan 3 uur op
de bank en ondertussen heb ik ook weinig meer te vertellen/te bespreken.

Daarbij doen ze ook dingen die wij eigenlijk niet willen.

De kleine zomaar uit de box halen/zomaar oppakken, de duim in haar mond
'dwingen' om te laten duimen (Is zo schattig!)en het toppunt: zelf  
'pinken', dwz pink in het mondje van onze dochter stoppen. En dan ook
niet eerst even handen wassen!

Ik wil niet altijd als ze lekker rustig in de box ligt dat ze wordt
opgepakt, ik wil niet dat ze gaat duimen, bij uitzondering krijgt ze
een schone uitgekookte speen en ik wil al helemaal niet dat iedereen
maar zo vingers in haar mond stopt!

Misschien ben ik een zeikerd maar wat vinden jullie? Reageer ik overdreven? En hoe kan ik tactisch zeggen dat ik iets niet wil?

Heb nu alleen maar de neiging op te schreeuwen: Doe normaal! Maar in
plaats daarvan zeg ik niets en verbijt ik me en erger ik me kapot.



Graag jullie mening en/of advies.

Groetjes Kim



Mijn vriend is het overigens met me eens maar er dus niet altijd bij
dus kan hij er ook niet zomaar iets van zeggen. Schoonmoeder ontkent
dan nl ook dat ze zoiets doet...
 
Lastig he, en het komt vaker voor dan je denkt hoor...

Ik zou het gewoon recht in haar gezicht zeggen dat ze dat kind met rust moet laten! Dat is tenminste duidelijk. In het ergste geval loopt ze boos weg! Dus gewoon zeggen dat je liever niet hebt dat ze haar uit de box haalt als ze lekker ligt en dat je wilt dat ze eerst haar handen was voor ze haar pink in de mond van je baby steekt en dat ze anders maar van het kind af moet blijven.  
Tja, en die regelmatige bezoekjes, dat weet ik ook niet hoor, misschien moet je haar gewoon je strijk- en schoonmaakwerk laten doen, dan heb je er tenminste nog wat aan. En anders ga je gewoon na een half uurtje zelf wat dingetjes doen, dan laat je merken dat je geen tijd hebt om steeds met haar 'op te zitten'.

Ik zou wel een gesprek aangaan om te voorkomen dat het nog erger wordt!

succes ermee
groetjes Klarie
 
Even wat tips:

* Zeg wat je dwars zit.... een open gesprek met je partner erbij... als dat kan.
* Vriendelijk en duidelijk zeggen wat je wilt  en het ook niet anders accepteren! Dus als ze niet luisteren het kindje weer terug pakken en in de box leggen of het zelf op schoot nemen. Dan is het zo over. Jij bent de moeder en jij bepaalt, hoe moeilijk dat ook is. Ik heb zo'n oma die altijd de fles wil geven en dat ook verwacht en het liefst van 1 - 5 uur bij je op de koffie zit (ik spreek altijd om 3 uur af).... de volgende keer zeg ik er wat van als ik durf....
* Ga eens naar hen toe met je baby.... kun je kort blijven en heb je dat verplichte nummer ook weer gehad.
* Van tevoren aangeven dat je meer te doen hebt die middag, dus dat je maar een uurtje over hebt. Is het uur voorbij, ga je gewoon je strijk doen enzo. (Zorg dus dat je wat hebt liggen.) Of spreek wat later in de middag af! Eis dus dat ze bellen van tevoren. Doen ze dat niet.... laat dan merken dat je weinig tijd hebt.
* kunnen ze niet komen als je partner er is????
 
hoi hoi,
ik vind helemaaaaal niet dat je overdrijft!!! ik heb het na een paar keer ook nadrukkelijk tegen iedereen gezegd! het is gewoon niet fris en ik deed ook zelf alleen mijn pink in hun mondje als ik mijn handen net gewassen had. mijn meisjes konden de eerste 3 maanden heel slecht tegen te veel geluiden etc dus hebben tot die tijd alleen boven in hun bedje liggen slapen. als het tijd was voor een flesje, mochten er 1 of 2 mee gaan, maar na de schone luier weer mee naar beneden.
wij hebben verder ook bijna geen kraambezoek gehad omdat 1 van de 2ling nog in het zkh lag en we dat pas wilden hebben als ze beide thuis waren. iedereen is dus in de loop van een aantal maanden langs geweest scheelde ook veel denk ik.

aangezien je vriend het ermee eens is, zou ik het gewoon tegen ze zeggen! het is jullie kindje en dan is meteen de boodschap duidelijk dat jullie bepalen hoe en wat. scheelt misschien ook alvast voor later....

succes ermee! lijkt me wel moeilijk!

Gr,
Petra
 
oh ja, ze geven hier inmiddels ook kusjes en ook daarover zeg ik dat ondanks dat ze misschien richting de mond gaan,  de gasten  hun wang aan moeten bieden. kusjes op de mond krijgen alleen papa en mama (als onze meisjes dat zelf willen, geven ze ons een kusje op de wang ook prima. alles is welkom). sommige mensen hebben koortslippen etc of zijn verkouden ook helemaal niet fris!!
 
Dag Kim,

lastige situatie he? Vooral omdat je niet onbeleefd wilt zijn tegen over je schoonouders..

Ik kom van het najaar 07 mama's forum en augustus 09 zwangerschapsforum, maar wilde toch even reageren omdat ik het héééél erg herken.
Straks als onze kraamhulp komt ga ik haar instructies geven dat ze mijn schoonouders de deur uit moet werken, want daar heb ik in het begin geen puf voor. Want ik herken je verhaal uit 1000!

Ik zou het als volgt aanpakken; omdat het zo'n gevoelige kwestie is, zou ik het bij mijzelf houden. Zeg tegen je partner dat hij aan zijn ouders doorgeeft dat ze niet zo vaak en/ of lang moeten komen omdat jij daar de energie (nog) niet voor hebt. Dan neemt jou partner jou een beetje inbescherming en dat is wel fijn.
Verder kan hij dan meteen zeggen dat jullie 'anti ledematen in de mond stoppen zijn'. Of zij nou vinden dat ze dat wel of niet doen, ze moeten het gewoon niet doen. Laat hem zeggen dat jullie het uiterst vies vinden als mensen dat doen en  desnoods dat ze op het consultatiebureau hebben aangegeven dat dit voor hele nare situaties kan leiden (leugentje om eigen bestwil).
Want, zo is mijn ervaring, tegen je eigen ouders zeg je toch makkelijk dingen als tegen schoonouders.
En als ze jou baby uit de box willen pakken, zeg je toch; oh laat maar lekker even liggen joh, de baby ligt er net in of de baby moet even slapen.
Ze moeten wel heel erg brutaal zijn, willen ze jou opmerking negeren.
In dat geval kan je altijd nog wat directer worden als ze niet luisteren en zeggen; ik heb liever niet dat je de baby oppakt. Als hij/ zij uit de boks mag, doe ik dat zelf wel!

Het zijn maar suggesties hoor, maar zo zou ik het doen denk ik!
Oh ja, en ik heb ze ook wel 's aan de deur laten staan, deed ik net alsof ik niet thuis was haha. Vooral op momenten dat ik net even lekker stond te duochen of zo iets. En dan zei ik achteraf dat ze maar hadden moeten bellen (dat kan je ook afspreken).

Sterkte!!!!
 
hoi.
ik herken dit wel ondanks dan mijn man zijn ouders niet kent, en ik dus geen schoonouders heb.

ik heb het ervaren met mijn eigen ouders, en vaak blijkt als je het gewoon zegt dat daar gewoon normaal op gereageerd word.

zovan mweid had dat dan gezegt.
het zijn jou weken, later als je oppas nodig heb ben je trouwens wel blij dat ze zoveel tijd al hebben doorgebracht met die kleine scheelt een boel.
maar dan moet je nu wel zeggen wat je wel en niet wil. anders komt dat niet goed.

xxxxx
 
Ook ik vind het heel herkenbaar, helaas.

Totdat mijn oudste 10 maanden was, dacht ik dat alles koek en ei met mijn schoonouders was. Tuurlijk was er wel eens iets en ik was ook zeker voorzichtiger bij hen om grenzen te stellen dan bij mijn eigen ouders, maar dat helpt blijkbaar niet.

Helaas hebben we nu geen contact, ondanks alle goed pogingen van onze kant - in het belang van onze kinderen, mijn man en dus van mij. Eigenlijk denken ze dat zij nog recht van spreken hebben over hun zoon, die daar gelukkig heel anders over denkt. Ze hebben mij inmiddels zo zwart afgeschilderd naar de buitenwereld, dat die helemaal aan hun kant staat. Dat is zo jammer, want ze hebben er voor zichzelf niets mee bereikt, behalve dat de maat uiteindelijk vol was bij mij, maar zeker ook bij ons.

Ik heb gemerkt in de 1,5 jaar dat ik steeds sneller grenzen ben gaan trekken. Niet om hun te narren, maar wel om het voor mezelf, mijn man en kinderen te bewaken. Vaak is het best lastig voor een zoon om die grenzen te trekken. Er zijn er die denken: waar maak je je druk over, anderen die het niet eens meer horen etc, maar daarom wordt jij als vrouwelijke partner extra aangesproken door je schoonouders.

Hoe moeilijk het ook is, moet je vanaf het begin duidelijk maken waar je grenzen liggen. Daar hoef je niets over uit te leggen, want dat kan alleen maar leiden tot discussie en meer gedoe. Je kunt wel alternatieven proberen te bieden. Laat haar/hem nu maar even in de box. Straks, volgende keer komt hij/zij wel weer even bij je zitten.
(Schoon)ouders zullen dingen niet begrijpen die je nu doet, omdat hun generatie het anders deed. Dat zal ik denk ik ook op een dag meemaken, maar ik hoop dat ik er anders mee omga. Je bent geen uitleg meer verschuldigd. Jouw prioriteit is nu jouw kind en gezin en niet meer zij. Dat is wennen voor ze. Daar kun je ze ook een beetje ruimte geven.
Mijn moeder zei: de maatschappelijke rol van haar generatie lijkt een beetje uitgespeeld, want sommigen zijn al gestopt met werken en hoeven ook niet meer direct voor het gezin te zorgen. Als mensen dan te weinig om handen hebben, dan kan dit gebeuren. Dat begrijp ik wel, maar bepaald gedrag zal ik niet begrijpen en wil ik ook niet.

Hoewel ik denk dat we voor nu de beste keus uit twee kwaden hebben gemaakt, vind ik het wel verdrietig dat er totaal geen contact is. Mijn kinderen missen een stel grootouders die niet eens weten dat er een derde op komst is. Daarom is het belangrijk de dingen wel te bespreken. Alleen is het dus niet altijd succesvol. Ik hoop dat het jou niet overkomt.
Ik heb voor mezelf nu wel het gevoel er alles aan gedaan te hebben. Uiteindelijk is het net zo goed in het belang van mijn kinderen dat ik mij niet meermalen laat schofferen, want dat voorbeeld wil ik ze niet geven en zij hebben positieve energie van mij verdiend.
Als deze zwangerschap voorbij is en de bv voorbij dan bekijken we het weer. Verder moet mijn man zijn eigen weg volgen. Die zal met ongeveer 6 maanden ze wel meedelen dat we een derde verwachten, maar die wil die beerput ook nog niet opentrekken.

Voor dit moment geeft het vooral rust en kunnen ze niet deze zwangerschap ook nog eens negatief beïnvloeden. In de kraamtijd zijn ze niet welkom. Ze hebben zich bij mijn tweede zo misdragen. Ze hebben in feite geprobeerd een wig tussen mij en mijn man te drijven. Dat werkte niet, maar ik zal het nooit vergeten.

Tja, sorry, dat gaat meer over mezelf dan over jou, maar het brengt weer wat boven. Ik hoop dat het ooit weer beter zal gaan. Dat zal wel van mij en mijn man moeten komen, want ik ga ervan uit dat zij niet meer zullen veranderen. Als mijn kinderen later groter zijn, zal het ze vrij staan naar hen toe te gaan. Nu wil ik ze nog beschermen.

Heel veel sterkte. Ik hoop dat je het goed kan bespreken en denk dat het heel goed zou zijn als je partner daarin het voortouw neemt.

Laat je het nog weten?

Groetjes,
Tamar

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan