<p>Hoi mammas,</p><p>momenteel ben ik 11 weken geleden moeder geworden van mijn eerste kindje. Maar ik ben alleen staand, ik heb gewn hulp om me heen wat het heel erg zwaar maakt. Ik had dit van te voren bedacht en wist dat dit zwaar zou worden. Maar ik slaap 4 uur per nacht en ben echt doodop. Ook heb ik een huilbaby waardooe hij vaak huilt zonder reden en niets is dan goed. Op zulke momenten word ik zo gefrustreerd dat ik tegen hem ga schreeuwen. Gelukkig een zinnetje vaak en echt wanneer het me heel hoog zit. Hebben jullie tips om me hierbij te helpen? Ik kan geen familie of vrienden om hulp vragen ivm geen contact.. </p><p> </p><p>ik voel me een falende moeder en na het schreeuwen krijg ik gelijk spijt en moet ik ervan huilen.. omdat ik echt wel weet dat het echt niet kan. Ik heb nooit de gedachte gehad om hem iets aan te doen. <br /><br /></p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Schreeuwen
- Onderwerp starter Gebruiker10089680
- Startdatum
Schreeuwen gaat je niet helpen. Het maakt de baby erg overstuur en dan gaat hij/zij alleen maar harder huilen lijkt mij. Zo een kleine snapt er niets van.
Heb je helemaal geen vrienden? Of een leuke buurvrouw die je af en toe een uurtje kan ontzien?
Ik ben ook alleenstaand en weet er alles van! Als het je op sommige momenten teveel word leg de baby dan even neer op een veilige plek zoals box of ledikant en haal even een paar keer goed adem. Geduld is een schone zaak.
Sterkte!
Heb je helemaal geen vrienden? Of een leuke buurvrouw die je af en toe een uurtje kan ontzien?
Ik ben ook alleenstaand en weet er alles van! Als het je op sommige momenten teveel word leg de baby dan even neer op een veilige plek zoals box of ledikant en haal even een paar keer goed adem. Geduld is een schone zaak.
Sterkte!
Hoi lieve medemoeder, wat goed dat je hulp vraagt en wat moeilijk dat je er alleen voor staat. Dat je hier zelf gekozen voor hebt, neemt niet weg dat het nog steeds wel zwaar is. Schreeuwen is inderdaad niet goed. Zelf ging ik op zo'n moment even buiten staan en tot 50 tellen, paar keer diep in en uit ademen en ging dan weer naar binnen. Misschien helpt dat jou ook? Het hielp mij om de hele tijd een soort mantra te zeggen "het komt wel goed, rustig maar, het komt wel goed, rustig maar"
Zoek steun bij het lokale mamacafe, ga langs bij het cjg, trek aan de bel bij de huisarts. Zet die stap voor jezelf en je baby. En bedenk dat het ook weer goed komt.je kunt het, blijf daar in geloven! Sterkte
Zoek steun bij het lokale mamacafe, ga langs bij het cjg, trek aan de bel bij de huisarts. Zet die stap voor jezelf en je baby. En bedenk dat het ook weer goed komt.je kunt het, blijf daar in geloven! Sterkte
Moeilijk dat je er helemaal alleen voor staat. Ik kan me voorstellen dat het erg zwaar is helemaal als je weinig slaapt. Maar zoals je zelf al aangeeft is schreeuwen niet de oplossing hier hebben jullie allebei niks aan.
Mijn partner werkt veel in de nacht waardoor ik ook vaak alleen ben ondanks dat mijn baby redelijk makkelijk is valt het mij soms ook zwaar.
1. Accepteer dat je vooral het eerste jaar weinig slaapt.
2. Ga optijd naar bed! Als je baby begin van de avond goed slaapt pak dan zelf ook vast een paar uur.
3. Geef toe aan het huilen babys huilen nu eenmaal (sluit wel alle oorzaken uit; honger, pijn, vieze luier etc.) Denk bij jezelf "huil maar ik ben ervoor je ook al kan ik je niet altijd troosten".
4. Als het je te veel wordt zorg dan dat je baby veilig en niet te warm ligt en ga even weg naar een ander ruimte.
5. Alles is een fase het komt goed!
Mocht je er echt doorheen zitten ga dan even langs de huisarts en vraag om hulp.
Lieve Groetjes
Mijn partner werkt veel in de nacht waardoor ik ook vaak alleen ben ondanks dat mijn baby redelijk makkelijk is valt het mij soms ook zwaar.
1. Accepteer dat je vooral het eerste jaar weinig slaapt.
2. Ga optijd naar bed! Als je baby begin van de avond goed slaapt pak dan zelf ook vast een paar uur.
3. Geef toe aan het huilen babys huilen nu eenmaal (sluit wel alle oorzaken uit; honger, pijn, vieze luier etc.) Denk bij jezelf "huil maar ik ben ervoor je ook al kan ik je niet altijd troosten".
4. Als het je te veel wordt zorg dan dat je baby veilig en niet te warm ligt en ga even weg naar een ander ruimte.
5. Alles is een fase het komt goed!
Mocht je er echt doorheen zitten ga dan even langs de huisarts en vraag om hulp.
Lieve Groetjes
Erg he? Ik ben niet alleen maar had wel een huilbaby. Ik droeg haar veel, dat hielp. Maar als niks meer helpt en je overstuur raakt? Miss toch even in het bedje op een andere kamer en de deur dicht, muziekje aan? Of mijn man deed een koptelefoon op, zon goeie. Tsja t gaat door merg en been. Maarrr: het wordt na 3 maanden echt beter! Ik vind het heel knap van je!
Hallo,
hier ook een moeder van een huilbaby! Ze is net 1 jaar geworden en huilt helaas nog steeds veel meer dan gemiddeld. Maar wij hebben erg veel hulp gekregen en de dingen die voor ons verschil maakten zijn:
osteopaat;
prelogopedist;
huilbabypoli;
kinderfysio;
kno-arts (ze krijgt nu buisjes);
inbakeren;
na voedingen op de zij leggen;
white noise afspeellijst op spotify (cabin geluid);
speen en daarop druppeltjes Cinababy (dit was de eerste vijf maanden echt ons redmiddel. Dan kon je er in ieder geval voor zorgen dat ze even niet huilde. Bv tijdens de boodschappen)
video hometraining van het consultatiebureau
het boek De tevreden baby. Hoe je baby ‘s nachts doorslaapt
als niks helpt dan kunnen soms beelden van YouTube even helpen. Nijntje bijvoorbeeld.
Zodra je zover bent de baby min een dag in de week naar de crèche en zelf even bijkomen
Ik weet hoe hulpeloos je je af en toe kunt voelen met een huilbaby. Probeer toch niet te schreeuwen, want baby’s zijn erg gevoelig. Ze pikken zelfs jouw gevoelens op zonder dat je die probeert over te dragen. Wij hebben daarom ook de tip gekregen toen om de baby twee dagen in de box te laten liggen tussen de voedingen door en continu zo te sussen. Zo kan een overprikkelde baby een beetje bijkomen, zonder dat ze jouw stress daarbij voelen. Daarna zijn ze ook wat meer gewend om niet continu gedragen te worden. Is wel echt even doorzetten en emotioneel gezien niet het gemakkelijkste. Daarna was ze echt veel rustiger!
en ik begon het bericht met dat ze nog steeds veel meer dan gemiddeld huilt, maar niks is te vergelijken met de eerste 7,5 maanden. Alle beetjes hebben bij ons dus echt geholpen!
hier ook een moeder van een huilbaby! Ze is net 1 jaar geworden en huilt helaas nog steeds veel meer dan gemiddeld. Maar wij hebben erg veel hulp gekregen en de dingen die voor ons verschil maakten zijn:
osteopaat;
prelogopedist;
huilbabypoli;
kinderfysio;
kno-arts (ze krijgt nu buisjes);
inbakeren;
na voedingen op de zij leggen;
white noise afspeellijst op spotify (cabin geluid);
speen en daarop druppeltjes Cinababy (dit was de eerste vijf maanden echt ons redmiddel. Dan kon je er in ieder geval voor zorgen dat ze even niet huilde. Bv tijdens de boodschappen)
video hometraining van het consultatiebureau
het boek De tevreden baby. Hoe je baby ‘s nachts doorslaapt
als niks helpt dan kunnen soms beelden van YouTube even helpen. Nijntje bijvoorbeeld.
Zodra je zover bent de baby min een dag in de week naar de crèche en zelf even bijkomen
Ik weet hoe hulpeloos je je af en toe kunt voelen met een huilbaby. Probeer toch niet te schreeuwen, want baby’s zijn erg gevoelig. Ze pikken zelfs jouw gevoelens op zonder dat je die probeert over te dragen. Wij hebben daarom ook de tip gekregen toen om de baby twee dagen in de box te laten liggen tussen de voedingen door en continu zo te sussen. Zo kan een overprikkelde baby een beetje bijkomen, zonder dat ze jouw stress daarbij voelen. Daarna zijn ze ook wat meer gewend om niet continu gedragen te worden. Is wel echt even doorzetten en emotioneel gezien niet het gemakkelijkste. Daarna was ze echt veel rustiger!
en ik begon het bericht met dat ze nog steeds veel meer dan gemiddeld huilt, maar niks is te vergelijken met de eerste 7,5 maanden. Alle beetjes hebben bij ons dus echt geholpen!
Heel heftig, die eerste periode, en al helemaal als je het alleen doormaakt. Het belangrijkste is dat je voor jezelf blijft zorgen, hoe lastog dat ook is. Probeer inderdaad toch iemand te bedenken die je eventjes kan ontzien. Ik stel me zo voor dat het huilen van je baby ook wordt versterkt door jouw emoties, en zo blijft de situatie verergeren.
Ik heb (gelukkig) geen ervaring met een huilbaby, maar als ons mannetje in een slechte bui is, wordt hij graag gedragen. Ik ben dan ook gek op onze draagdoeken en -zak! En als je kindje dan daar in slaap valt, kun je zelfs in een luie stoel ofzo zelf ook even een tukje doen.
Ik heb (gelukkig) geen ervaring met een huilbaby, maar als ons mannetje in een slechte bui is, wordt hij graag gedragen. Ik ben dan ook gek op onze draagdoeken en -zak! En als je kindje dan daar in slaap valt, kun je zelfs in een luie stoel ofzo zelf ook even een tukje doen.