SCORPY, IBBELTJE, ROELTJE, PLEUN en INDY - ik hoop dat jullie dit lezen!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hoi lieve meiden!

Ook ik vroeg me al een tijdje af waar iedereen was.. ik had al het vermoeden dat een aantal een beetje afstand hadden genomen. Iets wat ik ook vaak genoeg gedaan heb in de 5 jaar dat ik zwanger probeerde te worden! Ken het gevoel nog zo goed... je hebt al zoveel zwangeren in je omgeving en dan kwam je naar  het forum en dan zaten ze daar ook al! En je wil dan blij zijn voor anderen, maar op een gegeven moment houdt het gewoon een beetje op... Weet dat de 'oudegedienden' nog steeds enorm met jullie meeleven, ik merk dat ik vaak meer hier kijk dan op de zwangerforums waar iedereen alles toch vrij vanzelfspreken vindt en er ook best wel geklaagd wordt. Ik denk dan vaak... jullie moesten eens weten wat 'lastig' is...

Ik wens jullie dan ook allemaal veel rust toe en kan alleen maar zeggen 'ooit komt het waarschijnlijk goed!'. Als je ziet hoeveel meiden uiteindelijk zwanger vertrokken zijn dan moet je wel een beetje hoop houden, toch?

liefs, Saartje (inmiddels ook 30 weken zwanger)
 
Hoi liefies,
Ik lees ook nog steeds mee, want ook ik wil weten hoe het jullie vergaat.
Helaas zie ik nog steeds dat er toch niet heel veel goed nieuws bij zit helaas...........
Vind het ook moeilijk om te reageren.......en er zijn veel nieuwe mensen bij gekomen.
Toch duim ik nog steeds heeeeeeeeeel hard voor jullie hoor en hoop dat jullie ons snel zullen volgen.
Dikke knuffffff Daisy
                       
 
He kruimel en andere meiden,


Ook ik lees hier af en toe nog mee, maar kan het ook niet meer opbrengen om te schrijven. Ik zal een stuk tekst kopieren die ik syllybilly (heb haar in het ziekenhuis leren kennen en zij is nu zwanger van de tweede ivf) gestuurd heb. Dan hoef ik niet alles meer opnieuw te typen.

Hier bij ons gaat het niet zo goed. Dinsdag voordat wij op vakantie gingen hebben wij de evaluatie gehad in Rotterdam. Hier hebben we bijna een uur gezet. Ik zag er als een berg tegenop omdat mij gevoel al niet goed was. Zoiets kan je blijkbaar aanvoelen..... Tijdens het binnen komen werd er al gezegd: Hoe gaat het? Niet zo goed zeker?? Omdat ik er open in wilde gaan heb ik gezegd dat hun eerst maar moesten gaan praten. We hadden trouwens het gesprek met een blond vrouwtje met redelijk lang haar. Ik had zelf al een aantal vragen op papier, maar ik wilde eerst dat zij haar verhaal deed. Ze viel direct met de deur in huis. Onze embryo's waren NIET GOED. Blijkbaar werken ze met categorieën van 1 tot en met 4.   1 is heel goed en 4 is eigenlijk bagger!!! WEl zijn deze nog goed genoeg om terug te zetten. Je kan het bijna al wel aanvoelen. Onze embryo's waren 4!!!!! Bij de eerste ivf waren ze van categorie 3. Blijkbaar is je embryo dan niet mooi rond en troebel ofzo. Ik heb toen gezegd: WAAROM HEBBEN JULLIE DIT NIET EERDER GEZEGD??? Ze wisten dit in januari al!!! Als antwoord kreeg ik dat zij al dacht dat ik het al wist. Ik had toch een eerdere evaluatie gehad? Dit klopte maar toen heb ik alleen maar een andere schema gekregen en binnen 2 minuten stonden wij weer buiten. Dit was dan volgens haar een kwalijke zaak. Wij hebben gevraagd waardoor het komt dat de embryo's zo slecht zijn. Tja zei ze...... Wij hebben gevraagd of dit mogelijk te maken had met mijn vervroegde overgang?? Dit zou wel eens kunnen. Want mijn eicellen waren ook niet mooi helder en rond. Weer een puntje wat ze onderhand toch al hadden kunnen vertellen in het afgelopen half jaar. Ondertussen had ik al lang een breed een hele vloedgolf met tranen over mijn wangen. Ook heb ik gevraagd waarom zij mij nooit hebben verteld bij de terugplaatsing hoe goed mijn embryo was? Daar kon zij ook geen antwoord op geven en zei dat daar nog steeds een discussie over is in het ziekenhuis. Ik heb hun verteld dat ik een sterke nuchtere vrouw ben. Echter hebben hun het afgelopen half jaar de regie in handen gehad en daar hou ik niet zo van!!! Ze had heel erg met ons te doen en schrok van de dingen die wij aan brachten. Deze dingen zou zij in het team ook bespreekbaar maken. Ook hebben wij nog gevraagd hoe het kan dat ik 1 1/2 maand hebben moeten wachten op die evaluatie. Ik zat in zak en as en kreeg geen begeleiding hierin!! Tja ook een punt voor het team. Uiteindelijk zei ze nog tegen ons dat het team ook wel heel erg verbaasd was omdat het tweede schema wel heel goed ging. Ik had voldoende aantal follikels. Echter was de kwaliteit NUL!! Men gaat blijkbaar eerder voor hoeveelheid dan kwaliteit.


Op het eind heb ik aangegeven  dat ik het vertrouwen kwijt ben in het erasmus ziekenhuis en dat ik een second opinion had aangevraagd in België. Echter wilde ik mijn medisch dossier hebben. Tja dit ging niet en moest volgende de officiele weg. Ik heb toen gezegd dat ik het ziekenhuis niet uit ging voordat ik MIJN EIGEN GEGEVENS HAD!!! Dat zijn gegevens die over mij gaan en mijn eigendom zijn. Na veel plussen en minnen heb ik het eindelijk, niet alles, mee gekregen. Toen wij de deur uitliepen, zei ze tegen ons: IK WENS JULLIE VEEL SUCCES, MAAR VERGEET NIET ER ZIJN VROUWEN ZWANGER GEWORDEN VAN EEN EMBRYO 4!!! Echter is deze kan wel heel erg klein. Dan zei ze toen niet maar eerder in het gesprek wel.
 
Nou ik kan je een ding zeggen op dat moment stortte mijn wereld in. En ik moest twee dagen later op vakantie!!!! Je kan je het gewoon niet voorstellen dat je voor 99% zeker je leven tegemoet gaat zonder een kindje!!!
 
Die donderdag die volgde hadden wij een gesprek in een universitair ziekenhuis in Leuven. Daar hebben we een goed gesprek gehad. Echter kunnen zij ook geen wonderen verrichten. Wel hebben ze andere methodes en schema's. De arts die wij gesproken hadden vond dat het tweede schema al gedoemd was om te mislukken omdat ze voor hoeveelheid gingen en niet voor kwaliteit. In Nederland zijn ze gebonden aan regels en aantallen. Daar willen ze minimaal 5 follikels en het liefst meer. In België zijn ze al blij met een die van goeie kwaliteit is. We gaan dan ook onze laatste poging in België laten doen. Echter zullen wij een aantal onderzoeken opnieuw moeten laten doen, en zijn er nieuwe onderzoeken. Zo is in België en genetische test verplicht. Het kan wel zijn dat ik 46 chromosomen heb maar ze kunnen ook iets anders liggen. Ook willen ze mijn baarmoeder van binnen bekijken. Dit is nog nooit gedaan. Als het goed is krijg ik eerdaags post uit België en dan kan dat door naar mijn verzekering. En dan kijken wat er wel en niet vergoed wordt. De complete behandelingen met onderzoeken kost 5800 euro. Dus we moeten even kijken. Heb al wel van de verzekering begrepen dat ze naar Nederlands tarief vergoeden. Dus de prijs voor de behandeling in Nederland is lijdend.
 
Wij hebben wel besloten dat we waarschijnlijk dit jaar geen poging meer gaan doen. Het afgelopen half jaar is er zo ingehakt!!! Ook gaan we de laatste poging heel realistisch in. De kansen voor ons zijn gewoon heel erg klein!!
 
Momenteel leven wij op een automatische piloot. Er komt een dag dat we handmatig moeten gaan sturen, maar we weten echt nog niet hoe. Dit is gewoon een nachtmerrie!!! Veel mensen zeggen tegen ons dat we moeten praten, maar we weten niet eens waar we moeten beginnen!!!!
 
De vakantie is heel erg dubbel geweest. De eerste dag zagen we al een stel van onze leeftijd met een kindje van nog geen jaar. Ja en dan komen de tranen. Ook hebben we en stuk gewandeld en zijn wij uitgekomen bij een kerkje. Daar hebben wij een kaarsje aangestoken voor misschien nog een heel klein beetje geluk!!! Daarna kijk je elkaar aan en weet je gewoon niet wat je moet zeggen. Ik heb op een gegeven moment tegen Jeroen gezegd: Ga maar bij mij weg en zoek iemand die je wel kinderen kan geven. Je bent nu nog jong. Ik weet dat het heel dom klinkt maar ik heb het wel gezegd. Jeroen zei dat hij mij nooit laat gaan en dat hij niet weet wat voor leven wij tegemoet gaan, maar dat hij bij mij blijft!!!

Zoals jullie al zien is het een heel lang verhaal. Misschien klopt de tekst niet helemaal maar het verhaal klopt wel.

Bij ons gaat het niet zo goed dus, maar we proberen verer te gaan met ons leven.

Meiden die in de wachtweken zitten veel succes. misschien is er ergens een engeltje voor ons!!!

veel liefs Roelien

 
Ha Roelien,

Wat een verhaal zeg... ziekenhuizen ..., ik hoop dat jullie komende wat rust vinden, zodat je jezelf weer een beetje op kan laden.

Voor jou en alle anderen aan wie dit bericht is gericht, ik ben weliswaar één van de gelukkigen die hier weg kon, toch lees ik regelmatig mee en ben ik elke keer zo blij als het weer "één van ons" is gelukt en aan de andere kant zo verdrietig als ik dan verhalen zoals die van Roelien lees. Ik heb veel steun aan jullie gehad en wens iedereen het toe om hier zo snel mogelijk weg te kunnen !!!

Sterkte !
 
Hoi lieve lieve meiden,

Wat fijn zeg dat er nog zo aan ons gedacht wordt. Ook voor mij geldt dat ik echt even heel bewust afstand heb genomen. Ik trok het hier gewoon niet meer, zoveel nwe meiden die net begonnen zijn. En tja wij zitten hier nu al echt wel weer een hele poos. Momenteel zit ik in de verplichte rustperiode na een miskraam. Bij ons ziekenhuis is dit min. 2 cyclussen. In principe mogen we bij de volgende cyclus ergens eind juli weer beginnen maar ik denk dat we nog even langer pauze nemen. Het bevalt me wel even zo. Ben sinds lange tijd weer mijzelf zo zonder hormonen en de stress van alle behandelingen. En ik kan je vertellen het is heel fijn om mezelf weer eens te zijn. Ik lees hier af en toe wel maar reageren doe ik gewoon ff niet. Dank je wel lieve Kruimel voor je lieve woorden en alle andere meiden natuurlijk ook. Ik denk nog steeds wel vaak aan jullie maar het staat niet meer op de voorgrond. Sorry...

Dikke knuffel
Scorpy
 
Hoi lieve meiden,

Sorry voor het zo laat reageren.

Ik was/ben verschrikkelijk verkouden en lamlendig. Ik had daardoor niet de puf om zo'n lang stuk te typen.

Wat leuk dat er zoveel meiden gereageerd hebben, ook een hoop "oudgedienden" zoals Saartje dat zo leuk omschreef.

Ik had het wel gehoopt maar niet zo snel al verwacht.

Ik heb jullie verhalen met gemengde gevoelens zitten lezen.
Het geeft mij een heel vreemd gevoel als ik lees dat jullie nog geen stap dichter bij een zwangerschap zijn na al die behandelingen. En nog steeds in onzekerheid zitten van; gaat het ons nog lukken.......
Terwijl ik tegelijkertijd met jullie hier zat, een hoop mee heb gemaakt en gedeeld met jullie, en ik nu dolgelukkig zwanger zit te zijn.
Dan vraag ik mij af van; waarom ik wel en hun niet. Waar heb ik dat aan verdiend. Ik gun het jullie ook zo.

Vooral het stuk van Roeltje kwam erg hard bij mij aan. Ik heb jou stuk echt met kippevel op mijn lijf zitten lezen. Meid, wat vind ik dit erg voor jullie.
Vanaf de bevruchting hebben wij ook in het EMC gelopen (totaan de punctie en de IUI's in zh in eigen woonplaats). Ik kan (gelukkig) niet oordelen over de begeleiding daar omdat wij het geluk hadden dat het na 1 IVF gelukt was.
Ik vind het zo erg om te lezen dat jullie eigenlijk geen hoop meer hebben op een kindje (wat erg logisch is als ik het zo lees).
Maar lieve Roeltje, hou toch nog een klein beetje moed over voor die behandeling in België.
Ze zijn daar zoveel verder en doen zoveel meer dan hier in NL. Ik lees toch wel goede positieve succes verhalen over België.

Lieve, lieve, lieve Mama peet, Lydia, Ibbeltje, Belle, Pleun, Roeltje en Scorpy (ik hoop dat ik niemand vergeten ben);

Jullie hebben allemaal een rustpauze ingelast. Goed zo, jullie hebben heel wat voor de kiezen gekregen.
Soms heb je dat gewoon nodig, anders trek je het gewoon niet meer.
Wel moeilijk want ik vond altijd iedere mnd geen behandeling is weer een verloren mnd. Mijn hubbie en ik hebben tussen de   behandelingen door ook een rustpauze ingelast. Dat hadden we echt nodig, allebei bijna overspannen (vooral ik) en voordat we bij elkaar de koppen in zouden slaan  hebben we even STOP geroepen. Dat was zo heerlijk.
Geniet dus maar lekker van elkaar en van de vakanties die jullie nog te goed hebben.
Daarna kunnen jullie er misschien weer met "frisse" moed tegenaan. En wie weet.......

Ik ga zóóóóóóóóóóó ontzettend voor jullie , zo hard en vaak dat mijn duimen er vanaf vallen.

Ik hoop echt met heel mijn  dat ik over niet al te lange tijd hier POSITIEF nieuws van jullie lees.
Ook al zijn de meeste van jullie hier niet meer te vinden, jullie laten toch wel even weten hoe het ervoor staat hé?

En voor de zwangeren onder ons;
Ik volg jullie ook hoor, op de andere forums. Ik ben een erg nieuwsgierig aapje  dus ik wil overal van op de hoogte blijven.
Ik ben zo benieuwd of het goed gaat met jullie, wat jullie krijgen en hoe het gaat heten.
Inge is alweer bevallen van een mooie gezonde dochter, Mette Nina.
Moekje staat bijna op knappen en voor Nicole en Saartje gaat het ook al opschieten.
Deez is de 12 wkn ook alweer voorbij, lekker is dat hé?
Hope (Mariska) en ik zitten samen op het Oktober forum. Bij ons gaat het ook opschieten.
Ik ben nu (op 2 dgn na) 27 wkn wkn en nog maar 13 te gaan. Dan mogen ook wij ons wondertje in ons armen sluiten. Ik kan niet wachten.

Oh ja, weten jullie al dat Kippie ook zwanger is. Zij zit nu op het Januari forum.

Nou lieve meiden, het is weer een MEGA lang verhaal geworden (ja, als ik eenmaal op mijn praat/schrijf stoel zit ben ik niet meer te houden).
Ik hoop dat jullie de energie hebben om dit ellelange verhaal van mij te lezen en ik hoop echt nog wat van jullie terug te lezen.


                             dikke  van kruimel

 

AAAAARRRRRCH.

Hope (als je dit lees), nou doe ik het weer, schaam, schaam, schaam.

Ik noem je weer Mariska, sorry. Laten we het op zwangerschapsdementie houden, goed.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan