A
Anoniem
Guest
De titel zegt het al ik ben verschrikkelijk aan het balen. Zoals jullie misschien weten ben ik 4 weken geleden aan een rughernia geopereerd en alles ging de eerste week echt super. Geen enorme pijn in mijn bil en kuit meer, kon gewoon lopen en stilstaan echt super. Ik was door bekkeninstabiliteit al op 19 maart 2007 tot niets meer in staat en in october afgelopen jaar ging dat weer wat beter alleen wat pijn in mijn bil. Dat bleek dus de hernia te zijn waaraan ik dan vorige maand ben geopereerd.
Een week na de ok tijdens de fysiotherapie is de wond opengesprongen en na tig keer met de poli te hebben gebeld moest ik het maar aankijken. De wond ging natuurlijk ontsteken en ik werd door de poli naar de huisarts doorverwezen en de huisarts vond dat ik naar de poli moest dus dat schoot lekker op. de huisarts heeft het uiteidnelijk behandeld maard e wond bleef echt heel lelijk. De fysiotherapeut had in 20 jaar nog nooit zo'n wond gezien, heb ik natuurlijk weer . Ik kreeg ook steeds meer last van mijn bil en kuit maar ook dat was normaal vertelde ze op de poli. Tot afgelopen weekend want toen wist ik weer niet waar ik het zoeken moest van de pijn dus gisterochten maar weer opgebeld. Ik moest absolute bedrust en wachten tot mijn afspraak volgende week. Na een paar uur had ik echt zoiets van bekijk het maar en heb weer opgebeld en me nu niet weg laten sturen.
Gistermiddag dus terug naar de neurochirurg en die schrok echt een beetje van de wond, zegt hij waarom ben je niet eerder teruggekomen. Beetje pissig verteld dat ik al tig keer met de neurologie-assistenten had overlegd maar dat die de noodzaak er niet van inzagen. Nu moet ik vrijdag dus een nieuwe MRI en hij denkt aan of een recidief hernia (dus nog een keer een hernia) of een hele diepe wondinfectie. Nou daar ben ik lekker mee. Heb ook een anti biotica kuur meegekregen waar een paard de hik van krijgt dus ik zal wel veel op het toilet te vinden zijn. (wel goed voor de lijn natuurlijk ).
Al met al baal ik als een stekker want na een jaar binnen te zitten dacht ik echt de goede kant op te gana maar helaas nu weer volledige bedrust (gaat ook echt met 3 kids maar ja) en maar afwachten wat het gaat worden.
Sorry voor het lange verhaal maar zit echt zo te balen.
groetjes chimene
Een week na de ok tijdens de fysiotherapie is de wond opengesprongen en na tig keer met de poli te hebben gebeld moest ik het maar aankijken. De wond ging natuurlijk ontsteken en ik werd door de poli naar de huisarts doorverwezen en de huisarts vond dat ik naar de poli moest dus dat schoot lekker op. de huisarts heeft het uiteidnelijk behandeld maard e wond bleef echt heel lelijk. De fysiotherapeut had in 20 jaar nog nooit zo'n wond gezien, heb ik natuurlijk weer . Ik kreeg ook steeds meer last van mijn bil en kuit maar ook dat was normaal vertelde ze op de poli. Tot afgelopen weekend want toen wist ik weer niet waar ik het zoeken moest van de pijn dus gisterochten maar weer opgebeld. Ik moest absolute bedrust en wachten tot mijn afspraak volgende week. Na een paar uur had ik echt zoiets van bekijk het maar en heb weer opgebeld en me nu niet weg laten sturen.
Gistermiddag dus terug naar de neurochirurg en die schrok echt een beetje van de wond, zegt hij waarom ben je niet eerder teruggekomen. Beetje pissig verteld dat ik al tig keer met de neurologie-assistenten had overlegd maar dat die de noodzaak er niet van inzagen. Nu moet ik vrijdag dus een nieuwe MRI en hij denkt aan of een recidief hernia (dus nog een keer een hernia) of een hele diepe wondinfectie. Nou daar ben ik lekker mee. Heb ook een anti biotica kuur meegekregen waar een paard de hik van krijgt dus ik zal wel veel op het toilet te vinden zijn. (wel goed voor de lijn natuurlijk ).
Al met al baal ik als een stekker want na een jaar binnen te zitten dacht ik echt de goede kant op te gana maar helaas nu weer volledige bedrust (gaat ook echt met 3 kids maar ja) en maar afwachten wat het gaat worden.
Sorry voor het lange verhaal maar zit echt zo te balen.
groetjes chimene